عصرایران ؛ رضا غبیشاوی – دومین گفتگوی تلویزیونی مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهوری به صورت زنده دوشنبه شب انجام شد.
برای دومین بار به جای خبرنگاران و روزنامه نگاران مستقل، 2 مجری صداوسیما در برنامه حضور داشتند تا سوال و جواب از رئیس جمهوری را ارائه کنند.
البته این رویه معمول در صداوسیماست و در همه برنامه های گفتگو با سران جمهوری در دوره های قبل نیز اجرا شده است.
بهتر است پزشکیان در برنامه های بعدی، با خبرنگاران و روزنامه نگاران حرفه ای و مستقل گفتگو داشته باشد. اگر صداوسیما هم پخش نکرد می توان در فضای اینترنت و شبکه های اجتماعی، پخش زنده داشته باشد.
رفتارها و نوع سوالات و واکنش های دو مجری صداوسیما در برابر پزشکیان و رئیسی هم قابل مقایسه است. بعد از مصاحبه دیشب، فیلم های بسیاری از مقایسه رفتار مجریان صداوسیما در برابر دو رئیس جمهوری یعنی پزشکیان و رئیسی در شبکه های اجتماعی منتشر شد. اینکه مجریان صداوسیما در برابر همه روسای جمهوری، رفتار مشابه ندارند و بسته به اینکه چه کسی رئیس جمهوری است، در قالب حامی یا منتقد درمی آیند.
با این حال اشاره مجریان صداوسیما در برنامه دیشب به فیلترینگ و قانون حجاب مجلس به عنوان 2 دغدغه اصلی و مهم مردم، قابل تقدیر بود در حالی که در بخش های خبری صداوسیما هیچ خبری از پیگیری و اطلاع رسانی درباره این دو نیست انگار نه انگار چنین دغدغه ای در میان مردم وجود دارد.
به هر حال نباید فراموش کنیم مجریان صداوسیما، کارمند صداوسیما هستند و از خود اختیار زیادی ندارند. اگر رئیس جمهوری، رئیسی و احمدی نژاد باشد حامی تر از حامیان دولت ظاهر می شوند و در تعریف و تمجید از دولت، از شخص رئیس جمهوری هم پیشی می گیرند. اگر پزشکیان و روحانی باشند تلاش می کنند در قالب منتقد باشند و البته سوالات و قالب ها و دغدغه های صداوسیما را دنبال کنند و نه مردم.
صداوسیما نه حامی است و نه منتقد. بسته به فرد رئیس جمهوری، به رنگ و لعابی در می آید. اگر رئیسی و احمدی نژاد باشد خبری از گزارش ها درباره گرانی و وضعیت اقتصادی مردم نیست بلکه خود را به شکل روابط عمومی دولت در می آورد و در خط مقدم توجیه و حمایت از دولت قرار می گیرد. اگر رئیس جمهوری ، پزشکیان و روحانی و خاتمی باشد کوچکترین افزایش قیمت را بزرگنمایی می کنند و در قالب منتقد بزرگ، ظاهر می شوند در حالی که هیچ کدام اصالت ندارد و واقعی نیست.
با این حال، اگر مصاحبه با رئیس جمهوری است باید انتقادی باشد و سوالات و ابهامات افکار عمومی مطرح شود و اگر قرار است رئیس جمهوری با مردم سخن بگوید نیازی به حضور افراد دیگری نیست. رئیس جمهوری می تواند مستقیم در برابر دوربین و خطاب به مردم سخن بگوید البته احتمالا برای تنوع بخشی به برنامه و جلوگیری از کسل کنندگی سخنرانی رئیس جمهوری، یک یا دو مجری از صداوسیما در برابر او قرار می دهند تا شبه مصاحبه شکل بگیرد و به جذابیت برنامه اضافه شود.
هر که رئیس جمهوری باشد دولت ها مصاحبه تبلیغاتی را دوست دارند و از چالش استقبال نمی کنند.
از ابتدای کار پزشکیان به عنوان رئیس جمهوری تاکنون او با هیچ رسانه مستقل و حرفه ای داخلی مصاحبه نداشته است. البته این موضوع در میان تقریبا همه روسای جمهوری و حتی سران قبل و بعد از انقلاب ایران سابقه طولانی دارد. هر چقدر با خبرنگاران و رسانه های خارجی، مصاحبه می کنند به ویژه اگر در سفر به نیویورک و امریکا باشد از خبرنگاران و رسانه های مستقل داخلی دوری می کنند و نزدیک نمی شوند.
اینکه پزشکیان در مدت 100 روز نخست دولت خود هیچ مصاحبه ای با هیچ رسانه داخلی (به جز 2 گفتگوی تلویزیونی صداوسیمایی) نداشته نقطه منفی در کارنامه اوست و امیدواریم مشاوران و دستیاران رسانه ای او به این موضوع توجه نشان دهند و به زودی شاهد چنین مصاحبه هایی باشیم چرا که هم رئیس جمهوری را با دغدغه های اصلی مردم آشناتر می کند هم پاسخ گوی سوالات و ابهامات افکار عمومی خواهد بود.
می توان به ریاست جمهوری پیشنهاد کرد پزشکیان در آینده در پخش زنده اینترنتی همزمان در یک یا چند شبکه نمایش خانگی حاضر شود و به سوالات یک یا چند روزنامه نگار از رسانه یا رسانه های مستقل داخلی پاسخ دهد تا هم با محدودیت های سلیقه ای صداوسیما روبه رو نباشد هم با خبرنگاران واقعی مصاحبه کرده باشد.
مهمترین ویژگی مصاحبه یا گفتگوی تلویزیونی پزشکیان در بیان واقعیت های امروز ایران بدون لاپوشانی و حاشیه و ابهام بود. نه از مطالب شعاری و امید و آرزوی غیرواقعی خبری بود نه سخنان فضایی شنیده شد. پزشکیان توانست به زبان مردم و قابل فهم برای عموم جامعه، سخن بگوید و مشکلات و مسائل را صریح منتقل کند.
اینکه دولت ایران، پول کم دارد و با مشکل بی پولی روبه رو است. ناترازی در برق، گاز، بنزین و پول.
همین وضعیت باعث شده سایر موارد به اولویت های پایین تر منتقل شود. وقتی پول نیست افراد واقعی می شوند و نگاه ها به زمین دوخته می شود و عدد و رقم، ارزش پیدا می کند و توهم و تخیل کنار می رود. وقتی پول نیست، جای تفکر و بررسی ، باز می شود تا راه حل پیدا شود.
وقتی المیرا شریفی مجری صداوسیما چند بار سوال کرد که دولت برای مسکن چه برنامه ای دارد پزشکیان به صراحت گفت که دولت برای پرداخت هزینه های معمول خود هم پول ندارد. او به پرداخت پول گندم کاران و بازنشستگان و پرستاران اشاره کرد که از منابع خارج از دولت تامین شده یا در جستجوی منابع جدید مالی است.
پزشکیان به صراحت گفت که دولت پولی برای ساخت مسکن ندارد و وعده ساخت سالی یک میلیون مسکن را تکرار نکرد. وقتی هم با اصرار المیرا شریفی مجری و گوینده صداوسیما روبه رو شد جواب داد که آیا انتظار دارد بگوید سالی یک میلیون مسکن ساخت می شود و در نهایت مشخص شود این وعده غیرقابل اجراست؟
شاید برای اولین بار بود که رئیس جمهوری تلاش نکرد به صورت غیرواقعی، شرایط را گل و بلبل به تصویر بکشد. شاید به این دلیل که او پزشک است و پزشکی عرصه واقعیت ها وعدد و رقم است نه تخیل و توهم و آرزو.
برخلاف آنچه در ذهن مردم وجود دارد و همیشه گفته می شود نه دولت ایران، دولت پولداری است ونه ایران کشور ثروتمندی است. ایران منابع و فرصت های زیادی دارد اما نه منابع به ثروت تبدیل شده اند و نه از فرصت های اقتصادی برای تولید ثروت استفاده می شود.
پزشکیان به قالب مجریان صداوسیما درنیامد وآنچه آنها دوست داشتند را نگفت. درباره فیلترینگ و قانون حجاب مجلس به صراحت پاسخ داد. هم با فیلترینگ مخالفت کرد و وضعیت حل این مسئله را توضیح داد. اینکه در ابتدا در جلسه سران قوا به توافق رسیده اند و هم اکنون در شورای عالی فضای مجازی، روند حل مشکل ادامه دارد.
پزشکیان نقل قول رهبری را هم مطرح کرد که به هیچ عنوان صحبت از فیلتر نکرده اند بلکه خواهان حاکمیت شده اند.
درباره قانون ححاب هم به صراحت و شفافیت از آن انتقاد کرد و غیرقابل اجرا دانست. او هشدار داد که این قانون باعث افزایش نارضایتی و درگیرکردن افرادی می شود که به صورت عادی، ارتباطی با این موضوع ندارند. از این بابت هم مهم بود که نشان داد پزشکیان بر وعده های قبلی خود پایبند است.
