به گزارش خبرنگار مهر، تیم فوتبال صبای قم، پس از سالها دست و پنجه نرم کردن با مشکلات عدیده مالکیتی و مالی و رفت و آمد بی حاصل در اتوبان تهران - قم، سرانجام در آخرین هفته از لیگ شانزدهم به همان سرنوشتی دچار شد که پیش از آن دیگر تیم‌های انتقالی به آن مبتلا شده بودند، یعنی سقوط به لیگ دسته اول.
صبا دسته اولی شد تا مثل سایر تیم های سقوط کرده انتقالی در اولین روزها و هفته‌ها و ماه‌های سقوط شان، نخواهند این واقعیت تلخ را پذیرفته و به فکر راهکارهای باشند که به صورت میانبر به لیگ برتر بازگردند؛ سرابی که البته هرگز تحقق پیدا نخواهد کرد.
در حالی که بسیاری و یا بهتر است بگوییم همه تیم‌هایی که قرار است فصل پیش رو رقابتی فشرده در لیگ دسته اول داشته باشند تا شانس خود را برای حضور در هجدهمین دوره رقابت‌های لیگ برتر آزمایش کنند، «صبا»ی قم هنوز از شوک سقوط به لیگ یک خارج نشده و مسئولان این باشگاه و مسئولان ورزش قم در «کما» به سر می‌برند؛ گویی اصلا چنین تیمی وجود ندارد و یا اصلا از ابتدا هم وجود نداشته است.
بسیاری از تیم‌های لیگ یکی و یا لااقل همه تیم های مدعی صعود در این مسابقات، مدتهاست مربیان خود را شناخته‌اند، با بازیکنان مورد نظر قرارداد بسته، تمرینات شان را شروع کرده و حتی اردوهای پیش فصل خود را هم رفته‌اند. خیلی از این تیم‌ها بازی‌های تدارکاتی شان را پشت سر گذاشته و این در حالی است که «صبا»ی قم نه تنها هیچ یک از این مراحل را پشت سر نگذاشته است، بلکه حتی ارکان ابتدایی خود و کادر فنی اش را هم نمی‌شناسد.
تعداد زیادی از بازیکنان فصل گذشته این تیم از آن جدا شده و به تیم های دیگری پیوسته‌اند و حتی در صورتی که همین امروز هم صبایی ها دست به کار شده و مربی خود را انتخاب کنند، بستن یک تیم مدعی برای بازگشت به لیگ دسته اول کاری سخت و تقریبا غیر ممکن است.
به نظر می‌رسد صبا که در زمره تیم‌های انتقالی قرار دارد، رفته رفته به همان سرنوشتی مبتلا خواهد شد که پیش از این تیم، دیگر تیم های انتقالی به آن دچار شده بودند. سقوط به دسته اول می‌تواند آغازی باشد برای قرار گرفتن در جاده پایان آرزوهای یک باشگاه و سقوط متوالی به دسته های پایین تر.
