شغل و احساس خوشبختی

شغل ما چگونه می تواند به احساس خوشبختی مان کمک کند؟
رضایت شغلی و احساس خوشبختی دو موضوع جدا نشدنی اند. شغل ما یک سوم وقت روزانه ی ما و در واقع یک سوم عمرمان (یا حتی خیلی بیش تر) را به خود اختصاص می دهد. اگر از کار خود رضایت داشته باشیم در اوقات فراغت مان، انرژی داریم و اگر راضی نباشیم، تمام احساسات محبت آمیزی که به ما گرما می بخشند و باعث خوشحالی مان می شوند از وجود ما رخت خواهند بست.
احساس رضایت و شادی ارزش بسیار زیادی نسبت به سایر موضوعات زندگی دارد. در واقع یکی از مهم ترین اهداف ما در زندگی رسیدن به همین احساس رضایت است و این خود ما هستیم که می توانیم وضعیت شغلی رضایت بخشی را برای خود ایجاد کنیم. ما بدون توجه به شغلی که داریم، به خود مدیون هستیم تا از کاری که می کنیم لذت ببریم. و این کاری است که از ما ساخته است.
رضایت خاطر یک طرز تلقی ذهنی است. ذهنیت شما آن چیزی است که صاحب آن هستید و تنها شما بر آن کنترل کامل دارید. شما می توانید تصمیم بگیرید که از کار خود لذت ببرید و راه رسیدن به این لذت را بیابید. به احتمال زیاد از کاری راضی تر می شوید که به طور طبیعی با سرشت شما سازگاری داشته باشد. مسئله ی استعداد یا دوست داشتن مطرح است. وقتی شغلی انتخاب می کنید که با طبیعت شما سازگاری ندارد، برای خود ناراحتی های ذهنی و عاطفی ایجاد می کنید اما شما می توانید این ناراحتی ها را خنثی کنید و لازمه ی این کار ذهنیت مثبت و کسب تجربه است.
یکی از راهکارها، سازگار شدن با محیط کار است. باید محیط کار را خانه ی دوم خود فرض کنید و با انجام دادن برخی تغییرات آن را به محیطی دوست داشتنی تبدیل نمایید. اتاق کارتان را دوست داشته باشید. میز کارتان متعلق به شماست، می توانید یک قاب عکس، یک گلدان کوچک و یا هر چه به شما احساس رضایت و شادمانی می دهد روی آن قرار دهید.
به اطراف خود نگاه کنید اشخاصی را که از کارشان لذت می برند و آن هایی را که لذت نمی برند از هم تمییز دهید. چه تفاوتی میان آن ها وجود دارد؟ اشخاصی که ذهنیت مثبت دارند، شاد و خوشبخت هستند. به شرایط خود با ذهنیت مثبت نگاه می کنند. مترصد خوبی ها هستند و اگر آن چه را که خود انتظار دارند نبینند، اقدامی اصلاحی صورت می دهند تا به خواسته ی خود برسند. سعی می کنند درباره ی کار خود اطلاعات بیش تری به دست آورند تا بر کارایی خود بیفزایند و اسباب خشنودی بیش تر خود را فراهم سازند.
اما ناخشنودها به ذهنیت منفی خود چسبیده اند، انگار ناخشنودی را به خشنودی ترجیح می دهند. آن ها به هر چه می نگرند درصدد یافتن عیب و ایراد بر می آیند: ساعات کار بسیار طولانی است، وقت ناهار کافی نیست، رئیس اداره بیش از اندازه بهانه می گیرد، شرکت به اندازه ی کافی حقوق نمی دهد، مرخصی ها و تعطیلات کم هستند و شکایت های دیگر... .
آن ها عزم شان را جزم کرده اند که ناخشنود باشند، سر کار و یا هر جای دیگر، فرقی نمی کند. ذهنیت منفی بر تمام ابعاد وجودی آن ها سایه انداخته است.
شما نباید فقط به خاطر مادیّات کار کنید. شغل انسان نمی تواند تنها وسیله ای برای پول درآوردن باشد. پول به تنهایی به انسان آرامش نمی بخشد. البته این بدان معنا نیست که اصلاً به فکر پول و درآمد نباشید و به آن اهمیتی ندهید، بلکه منظور این است که کار خود را با رضایت خاطر انجام دهید.
این مسئله ای است که بدون توجه به نوع شغل مصداق دارد. اگر طالب شادی و خوشبختی هستید، باید ذهنیت مثبت داشته باشید. باید ذهنیت منفی را به ذهنیت مثبت تبدیل کنید. باید راهی برای خشنودی خود تدارک ببینید.
اگر اشتیاق و خشنودی را به شرایط کاری خود راه دهید، به جایی می رسید که افراد معدودی توان برابری با شما را داشته باشند. در این صورت کار برای شما منبع رضایت خاطر می شود و تبسمی به چهره تان می نشیند که نشانه ی خشنودی است.
اگر می خواهید یک عمر شاد باشید، کارتان را دوست داشته باشید. باید بدانید که سلامت جسمی نیز ارتباط بسیار زیادی با میزان رضایت از کار دارد.
وقتی فکر ما با احساسات منفی پر شود، جایی برای احساسات مثبت نخواهد ماند و در این حالت، احساس می کنیم غمگین بودن از خوشحال بودن ساده تر است و این نشان می دهد که چرا ما به سختی از افکار منفی خلاص می شویم. مؤثرترین راه برای رهایی از افکار منفی این است که خودمان را با کار مشغول کنیم.
به عقیده ی روان شناسان، زمانی که مردم سرگرم کار هستند به ندرت غمگین یا نگران می شوند و تا زمانی که مشغول انجام کار می باشند از تنش ها و از افکار منفی نیز اثر کم تری در آنان دیده می شود. چرا که این امر زمینه ی بروز افکار مثبت را برای آنان آماده می سازد.
خودتان را مشغول کار کنید. بگذارید کار نگرانی را از ذهن شما دور کند و از تنش ها رها شوید. کار نه تنها شما را مشغول می کند بلکه به شما احساس رضایت ناشی از انجام فعالیتی سودمند را نیز می دهد.
ثابت شده است مردانی که کار می کنند از سلامتی بیش تری برخوردارند و خوشحال ترند. کار به زندگی شما اهمیت می بخشد. وقتی کارتان برای تان اهمیت داشته باشد از اعصاب آسوده تر و احساس رضایت بیش تری برخوردار خواهید بود. کار به شما احساس ارزشمند بودن می بخشد که این خود برای احساس خوشبختی ضروری است.
منبع مقاله :
امیری، شاهرخ؛ (1387) خوشبختی- بدبختی انتخاب با توست! تهران: نشر قطره، چاپ اول.