سرویس بین‌الملل فردا؛ محمدمحسن فایضی: در ماه اخیر (شهریور 96)، رژیم صهیونیستی اقداماتی را در الخلیل انجام داده که بار دیگر توجه‌ها را به این شهر جلب نموده است. دیوارکشی در برخی مناطق الخلیل، تصویب قوانینی برای استثنا کردن مسلمانان از برخی خدمات شهرداری و... بخشی از اقدامات تل‌آویو در ماه اخیر است که با واکنش جریان‌های فلسطینی و تظاهرات فلسطینیان در الخلیل هم روبرو شده است. صدها نفر از ساکنان الخلیل که طاقتشان به سر آمده امروز راهپیمایی ضد اشغالگری رژیم صهیونیستی برپا کردند. با وجود مسالمت‌آمیز بودن این راهپیمایی نظامیان اسرائیلی به معترضان حمله‌ور شدند و پس از سرکوب آنان تعدادی را نیز بازداشت کردند. امری که برخی رسانه‌ها از آن تعبیر به «تنبیه دست جمعی» از سوی تل‌آویو برای انتقام‌گیری از مقاومت مردم الخلیل و نقش آنان در انتفاضه نمودند.
الخلیل جنوبی‌ترین استان کرانه باختری است که تنها باریکه‌ای بسیار محدود از سرزمین‌های اشغالی 1948 میان این استان و نوار غزه حائل ایجاد نموده است. حضور همیشگی جریان‌ها و طرفداران روش مبارزه مقاومت گونه در مقابل روش‌های سازش و سیاسی برای حل مسئله فلسطین یا مبارزه با رژیم صهیونیستی، موجب شده این منطقه بسیار برای تل‌آویو مهم و حساسیت‌زا بوده است.
اهمیت شهر الخلیل در دو سال گذشته با آغاز انتفاضه از اکتبر 2015، بار دیگر نمایان شد. حجم بالای شهدای الخلیل در انتفاضه موجب شده است این شهر لقب «قلب انتفاضه القدس» را از آن خود کند. شهر الخلیل به دلیل حضور شهرک‌های صهیونیستی در درون خود به یک شهر مهم در کرانه باختری تبدیل شده است. کشته شدن تعداد بالای صهیونیست‌ها در الخلیل، امنیت این شهر را برای رژیم صهیونیستی به یک چالش مهم تبدیل کرده است.
الخلیل؛ سناریوی امتحان شده‌ی تقسیم مکانی-زمانی مکان‌های مقدس
الخلیل از قدیمی‌ترین شهرهای فلسطین است که تاریخ 6 هزارساله دارد و نزد همه ادیان آسمانی، مقدس است. مرقد حضرت ابراهیم بنا به باور تمامی ادیان ابراهیمی مانند یهود و اسلام در شهر الخلیل واقع شده است. بنای مسجد ابراهیمی شبیه مسجدالاقصی است و اطراف آن با یک دیوار بزرگ سنگی محصور شده است که طول آن به 7 متر می‌رسد. بنابر برخی روایات در این مسجد، قبر حضرت ابراهیم (ع) و همسرش «ساره» و قبر حضرت اسحاق (ع)، حضرت یعقوب (ع) و همسرانشان قرار دارد. البته برخی روایات می‌گویند که حضرات یوسف، آدم، سام و نوح (علیهم‌السلام) نیز در این مکان مدفون هستند. حضور پیامبران ابراهیمی و همچنین برخی پیامبر بنی‌اسرائیل، موجب شده است مکان مسجد ابراهیمی برای رژیم صهیونیستی بسیار حائز اهمیت باشد. لذا صهیونیست‌ها همواره تلاش در سیطره بر شهر الخلیل و مسجد ابراهیمی و یهودی سازی این مکان مسلمانان بوده است.
در فوریه 1994 حمله یک پزشک صهیونیست شهرک‌نشین به نام باروخ گولدشتاین به نمازگزاران در روز عید فطر، موجب شهیدشدن 29 نفر و بیش زخمی شدن 150 فلسطینی شد. بعد از مدتی از این جنایت ارتش رژیم صهیونیستی به بهانه جلوگیری از درگیری میان صهیونیست‌های شهرک‌نشین و مسلمانان، درهای مسجد ابراهیمی را بست و به‌تدریج در اوقات مشخصی درهای مسجد را برای یهودیان و مسلمان بازگشایی می‌کرد.
پس از حصارکشی داخل مسجد ابراهیمی، این مسجد را از نظر زمانی و مکانی بین صهیونیست‌ها و مسلمانان تقسیم کرد به‌طوری که از نظر مکانی مقام حضرت اسحاق و همسرش برای مسلمانان قرار داده شد و مقام حضرت ابراهیم، حضرت یعقوب و حضرت یوسف و همسرانشان در قسمت یهودیان قرار گرفت و از نظر زمانی، ده روز از سال در اعیاد یهودی مسجد به شکل کامل در اختیار صهیونیست‌ها است و ده روز از اعیاد اسلامی در اختیار مسلمانان است و پخش اذان از آن نیز با محدودیت زیادی روبرو شده است. این اقدامات رژیم صهیونیستی در مسجد ابراهیمی اکنون به طرح علنی و رسمی «تقسیم زمانی-مکانی» این مکان شریف میان یهودیان و مسلمانان تبدیل شده است. لذا بدین منظور بسیاری از تحلیل گران الخلیل و مسجد ابراهیمی را یک سناریوی امتحان شده برای تقسیم مکانی-زمانی و یهودی سازی بیت المقدس شریف می‌دانند.
مقاومتِ مردم الخلیل در مقابل ادامه تلاش اسرائیل برای یهودی سازی شهر الخلیل و مسجد ابراهیمی، می‌تواند یک خاکریزی بسیار مقاوم در برابر یهودی سازی در بیت المقدس باشد.
