در جهان شرکت‌های بزرگی وجود دارند که به تولید ماشین‌های سنگین وزن و کامیون مشغول هستند. اما در میان آنان شرکت‌های محدودی وجود دارند که می‌توانند به تولید ماشین‌های غول پیکر معدن بپردازند، همچون شرکت‌های کترپیلار، بیلاز، لیبهر و یا شرکت کوماتسو که هرکدام به نوبه خود تولید کننده ماشین آلات سنگین وزن بویژه ماشین آلات غول پیکر معادن هستند. حال در این چند سال اخیر صحبت از ماشین‌های الکتریکی به شرکت‌های تولید کننده ماشین آلات سنگین وزن هم سرایت کرده است و تاکنون شاهد رونمایی از خودروهای مختلف سنگین وزن الکتریکی از سوی شرکت‌های مختلف خودروسازی هستیم که پیرامون آنان در رسانه‌‌های خودرویی صحبت‌های بسیاری می‌شود، اما تاکنون در رابطه با خودروهای سنگین وزن معادن با سیستم‌های محرک الکتریکی صحبتی به میان نیامده است، از این جهت سعی داریم در ادامه مروری بر روی خودروهای سنگین وزن و غول پیکر معادن با سیستم محرک تمام الکتریکی داشته باشیم که به نوعی بزرگ‌ترین وسایل نقلیه الکتریکی در جهان به شمار می‌روند که تنها وزن باتری‌های آنان به بیش از 4.5 تن می‌رسد!، درصورتی که وزن کلی برخی از آنان به بیش از 100 تن هم خواهد رسید.
تصور اینکه آنان با این وزن سنگین بتوانند حرکت کنند بسیار سخت است، اما این عدد تنها برای وزن خشک آنان خواهد بود، زیرا این انتظار وجود دارد که وزن برخی از آنان پس از بارگیری به چیزی حدود 1000 تن هم برسد که این موارد در بزرگ‌ترین نوع کامیون و وسایل حمل و نقل معادن دیده می‌شود که ارتفاع هریک از آنان شاید به یک ساختمان 2 طبقه برسد. نمونه آن کامیون بزرگ BELAZ-75710 که اتفاقا یک کامیون الکتریکی بوده و از چهار موتور مجزا بر روی چرخ‌های خود استفاده می‌کند که دارای حداکثر 1632
اسب بخار قدرت است.
این تمام ماجرا نیست، زیرا علاوه بر این کامیون، شرکت "کوماتسو" هم یک کامیون تمام الکتریکی تولید کرده است که در مجموع 110 تن وزن دارد و همچنین مجموعه باتری‌های 700 کیلووات ساعتی آن نیز به تنهایی 4.5 تن وزن دارد که برخلاف شرکت بلاروسی "Belza"، از دو موتور الکتریکی قدرتمند بر روی محورهای جلو و عقب استفاده کرده است که برای مشتریان مقرون به صرفه‌تر خواهد بود، هرچند در حال حاضر نمونه‌های اولیه آن با ظرفیت بارگیری 65 تن تولید شده و مراحل تست خود را در کشور سوئیس پشت سر می‌گذارد.
در آزمایش‌های صورت گرفته در کشور سوئیس، تخمین زده می‌شود که این کامیون با استفاده از سیستم‌های بازیابی انرژی در قسمت‌های مختلف خود بخصوص قسمت‌های تحت فشار، قادر به بازیابی 40 کیلووات ساعت انرژی طی 20 مرتبه بارگیری خود در طول روز خواهد بود که در صورت کار فشرده در روز، می‌تواند حتی 200 کیلووات ساعت بازیابی انرژی در طول روز داشته باشد.
