با "میلیا" چه کنیم؟

میلیا دانه‌های سفید مانند زیر چشم یکی از مشکلات پوستی می‌باشند که بطور ناگهانی در زیر چشم ایجاد می‌شود و ممکن است خود بخود بعد از 1 الی 2 سال از بین بروند.

معمولا اندازه آن‌ها به یک میلی‌م‌تر و تعدادشان به 1 و حتی گاهی بیشتر از 15 عدد هم می‌رسد. 

هر چند این دانه‌ها هیچ نوع مشکل خاصی برای فرد ایجاد نمی‌کنند، اما به این دلیل که هیچ راهی برای پوشاندن آن‌ها وجود ندارد، از نظر زیبایی، خاطر خیلی از مبتلایان را آزرده می‌کند. پس با این دانه‌های سفید چه کنیم؟ 

این دانه‌ها دو نوع هستند: 

1 - نوع اول ضایعاتی هستند که «میلیا» نام دارند و به صورت برجستگی ریز یا سرسوزنی سفید، گاهی در تمام بدن و بیشتر دور چشم به وجود می‌آیند. «میلیا» به دلیل بسته شدن منافذ عرق روی پوست ایجاد می‌شود، البته ژنتیک هم در ایجاد آن موثر است. 

2 - نوع دوم «سیرنگوما» است که به صورت برجستگی‌های 1 تا 3 میلی ‌متری همرنگ پوست است و به دلیل بسته شدن مجاری غدد عرق ایجاد می‌شود. اما باید نوع دوم را جدی گرفت، زیرا گاهی دانه ‌ها به یکدیگر ملحق و به مرور زمان بیشتر و بزرگ‌تر می‌شوند. 

نور آفتاب در تشدید دانه‌‌های سفید زیر چشم نقش مهمی دارد. قبل از اینکه گرفتار این دانه‌‌ها شوید، از کرم‌های ضد آفتاب استفاده کنید. 

اما اگر میلیا یا‌‌ همان دانه‌های سفید را مشاهده کردید، نگران نشوید، چون با استفاده از کرم لایه ‌بردار از بین می‌رود، البته نه کرم‌‌های لایه ‌بردار قوی، چون ممکن است به آن حساس باشید و پوست دور چشمتان آسیب ببیند و قرمز شود. 

از آنجا که دانه‌‌های همرنگ پوست (سیرنگوما) دور چشم احتمال عود دارند، باید آن‌ها را جدی‌ گرفت و می‌توان برای پیشگیری از جمع شدن آن‌ها روی هم، از روش لیزر استفاده کرد. 

برخی والدین میلیا را با آکنه نوزادی اشتباه می‌گیرند، در حالی که آکنه نوزادی معمولا قبل از دو هفتگی ایجاد نمی‌شود

میلیا، ضایعاتی به رنگ سفید است که قطرشان از یک تا دو میلی متر تجاوز نمی‌کند و بلافاصله زیر اپیدرم (لایه سطحی پوست) قرار دارند. 

میلیا، کیست‌هایی حاوی مواد کراتینی هستند و معمولا در پوست صورت، بویژه روی گونه‌ها و پلک‌ها دیده می‌شوند. کراتین یکی از پروتئین‌ها و اجزای مهم تشکیل دهنده پوست است. 

میلیا به دو شکل دیده می‌شود: 

1- اولیه: این نوع بدون علت مشخصی بوجود می‌آید و در زمان تولد (نوزادی) و یا در هنگام جوانی بیشتر در اطراف چشم دیده می‌شود. 

2- ثانویه: این نوع، بعد از بهبود زخم‌های پوستی در اثر سوختگی، استفاده از کرم‌های استروییدی (مثل بتامتازون، کلوبتازول، تریامسینولون، نوتریتون و غیره)، آفتاب سوختگی و … بوجود می‌آید. 

برای تشخیص میلیا معمولا نیازی به نمونه برداری و آزمایش نیست. 

این ضایعات به صورت گروه کوچکی از برجستگی‌های سفید کروی با سطح صاف دیده می‌شوند. 

دردناک نیستند و خارش هم ندارند. 

آن‌ها را نباید با ضایعه مشابهی به نام سیرینگوما اشتباه کرد. میلیا معمولا سفید‌تر و شفاف‌تر از سیرینگوماست. محل قرار گرفتن سیرینگوما نیز عمقی‌تر است. 

میلیا در هر سنی از نوزادی گرفته تا بزرگسالی دیده می‌شود. 

وجود آن روی صورت نوزادان موجب نگرانی بسیاری از والدین بی‌تجربه می‌گردد. 

برخی والدین نیز میلیا را با آکنه نوزادی اشتباه می‌گیرند، در حالی که آکنه نوزادی معمولا قبل از دو هفتگی ایجاد نمی‌شود. 

گاهی هم هیپرپلازی سباسه (بزرگ شدن غدد چربی) در نوزادان منظره‌ای ایجاد می‌کند که با میلیا اشتباه می‌شود. ضایعات هیپرپلازی سباسه کمی زرد‌تر بوده و به دلیل قرار گرفتن جنین در معرض هورمون اندروژن به وجود می‌آیند. البته «هیپرپلازی سباسه» هم پدیده‌ای خوش خیم است که خود بخود به مرور زمان از بین می‌رود. 

نوعی از میلیا نیز در سقف دهان بیشتر نوزادان دیده می‌شود که آن هم نباید مایه نگرانی شود. 

میلیا در زنان جوان بویژه در ناحیه پلک تحتانی شایع است و برخی آن را با تجمع چربی و کلسترول اشتباه می‌کنند. 

میلیا ممکن است به علت تابش زیاد نور آفتاب یا استفاده بیش از حد از برخی لوازم آرایشی ایجاد شود. 

این ضایعه خطرناک نیست، ولی از نظر ظاهری برای افراد ناراحت کننده است. 

برخی از انواع میلیا نیز در محل مجاری عروق آسیب دیده پدید می‌آیند. 

این آسیب ممکن است بعد از سوختگی‌های درجه دو، تاول‌های حاد زیر اپیدرم و یا برخی از سایر بیماری‌های تاولی پوست رخ دهد. 

گرچه میلیا ظاهرا سطحی به نظر می‌رسد، ولی بیماران نباید در منزل اقدام به دستکاری آن کنند، زیرا ممکن است اسکار (جای زخم) بر جا بگذارد.

استفاده بیش از حد ترکیبات کورتونی روی قسمتی از پوست گاهی باعث تحلیل و آتروفی در آن ناحیه شده و بعضا روی این ناحیه تحلیل رفته، میلیا به وجود می‌آید. 

در حاشیه مناطقی از پوست هم که تحت پرتو درمانی قرار می‌گیرد، ممکن است زنجیره‌ای از میلیا دیده شود. 

برای درمان، پزشک با وسایل استریل، منفذی در سطح میلیا ایجاد کرده و سپس مواد کراتینی داخل آن را تخلیه می‌نماید. معمولا ضایعات به دنبال این کار از بین رفته و عود هم نمی‌کنند. 

گرچه میلیا ظاهرا سطحی به نظر می‌رسد، ولی بیماران نباید در منزل اقدام به دستکاری آن کنند، زیرا ممکن است اسکا ر (جای زخم) بر جا بگذارد. 

بهتراست هرگاه هر ضایعه جدیدی روی پوست خود مشاهده کردید، به پزشک مراجعه کنید. 

برخی تحقیقات درمان با ترکیبات موضعی مانند ترتینوئین، لایه برداری با اسیدهای میوه، یا میکرودرم ابریژن را نیز در رفع میلیا موثر دانسته‌اند. 

در نوزادان میلیا اغلب بعد از چند هفته، خود بخود از بین می‌رود و نیاز به اقدام خاصی ندارد. 

منبع: سایت مَه شو