ریزمغذی ها در رژیم غذایی زنان مبتلا به PCOS
روی : دخالت عنصر روی دربلوغ جنسی و عملکرد غدد جنسی به اثبات رسیده است.روی یک عنصر حیاتی برای بدن است که در ساختمان بیش از 300 نوع آنزیم حضور دارد.نقش روی در ارتباط با ساختمان انسولین, سنتز, ذخیره سازی, ترشح و عملکرد آن نیز شناخته شده است.
محققان تاثیر کمبود روی در مقاومت انسولینی, عدم تحمل گلوکز وکاهش ترشح انسولین را که در صورت تداوم کمبود روی منجر به دیابت میشود, بررسی کرده اند و حتی مکمل یاری روی در برخی مطالعات توانسته حساسیت انسولینی را در بیماران دیابتی نوع 2 بهبود ببخشد. با توجه به نقش مقاومت انسولینی در علت یابی بیماری PCOS, بررسی ها نشان دهنده ی آن است که در زنان مبتلا به این سندروم, دریافت روی از رژیم غذایی, پایین تر از زنان سالم است. لذا در این بیمارن توصیه به افزایش مصرف غذاهای غنی از روی همچون غذاهای دریایی و آجیل توصیه میشود تا به کاهش عوارض متابولیکی ناشی از مقاومت انسولینی در این بیماران کمک کند.
اسیدهای چرب اومگا 3 : محققان پیشنهاد کرده اند که PCOS همچون بسیاری از بیماری های مزمن, یک وضعیت التهابی خفیف در بدن است که با افزایش سطح فاکتورهای التهابی همراه است. اثرات ضدالتهابی اسیدهای چرب اومگا3 در مطالعات متعدد و در بیماری های مختلف به اثبات رسیده است و حتی کمبود دریافت این اسیدهای چرب در ایجاد بسیاری از بیماری های مزمن نقش دارد. توجه به این نکته نیز قابل توجه است که شیوع اختلالات افسردگی و خلقی در زنان مبتلا به PCOS بطور قابل توجهی بالاتر از زنان دیگر است که اختلالات هورمونی حاضر در این بیماری می‌تواند یکی از دلایل این مشکلات باشد.
شایان ذکر است که کمبود اسیدهای چرب اومگا 3 در رژیم غذایی بیماران مبتلا به افسردگی (فارغ از سایر اختلالات), در اکثر مطالعات دیده شده است. بررسی‌های رژیم غذایی در زنان مبتلا به PCOS نیز, موید دریافت کمتر منابع غذایی اومگا 3 در این زنان در مقایسه با سایر زنان است.
اسیدهای چرب اومگا3 اثرات مطلوبی بر سطح لیپیدهای سرمی و انسولین و حساسیت به آن در زنان مبتلا به PCOS دارد. لذا در این زنان توصیه به مصرف منابع غذایی این اسیدهای چرب, همچون روغن ماهی, کلزا, کاتن, ماهی های همچون ماهی آزاد, ساردین, تون, قزل آلا, گردو, سویا و تخم مرغ (البته با رعایت اعتدال) میشود که علاوه بر اثرات مفید در تخفیف علائم بیماری, در بهبود علائم افسردگی و خلقی در این زنان نیز سهیم است.
منیزیم : منیزیم دومین یون داخل سلولی در بدن انسان از نظر فراوانی است و در بیش از 300 واکنش آنزیمی در بدن دخیل است. کمبود منیزیم در ارتباط با بیماری های متابولیکی همچون دیابت نوع 2, چاقی, سندروم متابولیک, مقاومت انسولینی, اختلالات چربی و بیماری‌های قلبی-عروقی است.
منیزیم نقش مهمی در تنظیم قندخون و متابولیسم انسولین ایفا می‌کند. انسولین نیز بر غلظت منیزیم خون بطور متقابل تاثیر میگذارد. تا جایی‌که مکمل یاری با منیزیم در مطالعات, بهبود مقاومت انسولینی را در پی داشته و منجر به کاهش خطر دیابت, اختلالات چربی خون, پرفشاری خون و التهاب بدن میشود.
دریافت منابع غذایی این عنصر مهم و حیاتی نیز در میان زنان مبتلا به PCOS پایین گزارش شده است. سبوس گندم و برنج و جو, بادام, مغزها, بذر کتان و دانه های کنجد, تخم کدو و هندوانه و آفتابگردان, سبزی‌های سبز برگ تیره, دانه سویا, مو ز و ماهی منابع خوب منیزیم در رژیم غذایی هستند.
کلسیم و ویتامین D : کلسیم و ویتامین D , دو عامل کمک کننده در بهبود مشکل مقاومت انسولینی هستند که اکثر زنان مبتلا به PCOS با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. شرایط جغرافیایی اکثر مناطق کشورمان و الگوی نادرستی که در تغذیه ی زنان در پیش گرفته شده (که البته به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر این الگوی غذایی در حال تغییر و بهبود است) زنان ایرانی را در معرض کمبود دریافت کلسیم و ویتامین D از رژیم غذایی قرار داده است.
هر چند منبع عمده ی تامین ویتامین D بدن, نور بی واسطه ی آفتاب و سنتز ویتامین D از کلسترول موجود در زیر پوست است اما دریافت مواد غذایی غنی شده با ویتامین D هم می‌تواند تا حدی این کمبود را جبران کند. از طرفی منابع غذایی غنی از کلسیم نیز در رژیم غذایی زنان مبتلا به PCOS کمتر از زنان دیگر دیده میشود. دریافت کم کلسیم و ویتامین D حتی می‌تواند در اختلالات خلقی و افسردگی معمول در زنان مبتلا به PCOS دخیل باشد. کلسیم و ویتامین D نقش های بیولوژیک مرتبط با یکدیگر در بدن دارند و جذب کارای کلسیم مرهون حضور مقادیر کافی ویتامین D در بدن است. منابعی همچون لبنیات, ماهی, کلم, لوبیا, شیر سویا, شلغم, بادام, پرتقال, انجیر و سبزیجات با برگ های سبز تیره, می‌توانند تامین کننده ی کلسیم در رژیم غذایی این زنان باشند.
برای خواندن بخش اول - سندروم تخمدان پلی کیستیک و رژیم غذایی - اینجا کلیک کنید.
