یکی از مسائل بسیار مهم برنامه غذایی و تغذیه در ماه رمضان برای افراد روزه‌دار است. معمولا در این ماه افراد از ترکیبات قندی بیشتری استفاده می‌کنند و به همین دلیل در پایان ماه رمضان با اینکه روزه داشتند و معتقدند که مدت زیادی در روز گشنه بودند و چیزی نخوردند اما دچار اضافه وزن می‌شوند. توصیه ما به این افراد این است که به جای زولبیا و بامیه که شیرینی‌های مخصوص این ماه هستند از خرما و کشمش استفاده کنند که البته در مصرف آن‌ها نیز نباید زیاده روی کرد.
تغذیه در ماه رمضان
در فاصله بین افطار تا سحر از میوه‌ها و سبزیجات استفاده کنید. این سری از مواد غذایی به دلیل داشتن مقادیر زیاد فیبر برای دستگاه گوارش بسیار مناسب هستند و از یبوست جلوگیری می‌کنند.
بدن انسان به طور طبیعی به 8 لیوان آب نیاز دارد و افراد روزه دار باید این مقدار از آب را بین افطار تا سحر میل کنند تا بدنشان دچار مشکل نشود. این افراد باید به این موضوع نیز توجه داشته باشند که خوردن مقدار آب زیاد بعد از وعده غذایی سحری اختلالات گوارشی را برای افراد به وجود می‌آورد و هضم غذای خورده شده اختلال ایجاد می‌کند.
برای تامین آب بدن می‌توان از میوه‌های کم شیرین، دوغ رقیق و کم نمک، شیر کم چرب و چایی کمرنگ استفاده کرد. در وعده سحری از خوردن چایی زیاد بپرهیزید زیرا این کار باعث می‌شود که آب بدنتان را نیز دفع کنید و بدنتان با مشکل کم آبی مواجه شود.
از خوردن تنقلات و غذاهای دیر هضم در هنگام سحری بپرهیزید زیرا این غذاها باعث می‌شوند شما احساس پر بودن و سیری کنید و در زمان سحر نتوانید سحری میل کنید و با نخوردن سحری مشکلات زیادی برای بدن شما به وجود آید که در مطالب گذشته درباره آن‌ها صبحت کرده‌ایم.
برای تغذیه در ماه رمضان باید در هر سه وعده سحر، افطار و شام غذاها و مواد غذایی مناسب میل کنید و به طور کامل به هر سه این وعده‌ها به صورت جداگانه بپردازید. برای خوردن سحری حتما وقت و زمان کافی را برای خود در نظر بگیرید و کمی زودتر از خواب بیدار شوید تا مجبور نباشید که با سرعت غذا بخورید. تند غذا خوردن بعد از چند روز سیستم گوارش شما را به هم می‌ریزد و اذیت کننده خواهد بود. همینطور در طول روز باعث می‌شود معده شما سنگین باشد و مراحل هضم غذا به صورت طبیعی اتفاق نیفتد.
مسئله دیگری که در تغذیه در ماه رمضان دارای اهمیت است زمان خوردن افطار و شام است که نباید با هم تداخل داشته باشند و نباید آن‌ها را یکی کرد. در افطار باید کمی مواد غذایی سبک را وارد بدن کرد که به بدن فشار نیاید و بدن بتواند در فرصت کوتاهی که تا زمان سرو شام وجود دارد بتواند خوب غذا را هضم کند. از طرف دیگر زمان صرف شام نیز دیر نشود که فرد با شکم پر به رختخواب نرود و بدن زمان کافی برای هضم غذا را داشته باشد. میزان حجم غذایی که افراد برای این وعده‌های غذایی در نظر می‌گیرند نیز بسیار مهم است و نباید مقدار آن بیش از حد باشد.
