ابراهیم-حاتمی-کیا

به هزار و یک دلیل می‌شود از تصمیم سازمان «اوج» و ابراهیم حاتمی کیا برای نمایش آنلاین فیلم خروج که تصمیمی شجاعانه و پیشرو است، دفاع کرد.

بی‌شک جشنواره سی و هشتم یکی از پرحاشیه ترین جشنواره‌های چند دوره اخیر بود. حواشی از قبل از شروع جشنواره شروع شدند و بعد از پایان آن‌هم ادامه داشتند

تهیه ‌کننده‌ای که با فروشگاه مجازی وارد این جشنواره شده، با هزینه کلان توانسته بخشی از بازی سیمرغ‌ها را به نفع خود تغییر دهد و احتمال دارد که حتی سیمرغ مردمی را به صورت مشترک دریافت کند.

ابراهیم حاتمی‌کیا بعد از «به وقت شام» به‌سراغ یک داستان اجتماعی/ اعتراضی در دل جاده‌های ایران رفته است

سینمای ابراهیم حاتمی کیا سینمای اعتراض است. از «بوی پیراهن یوسف» تا «به‌وقت شام»، حاتمی کیا اعتراض دارد

فرامرز قریبیان با اعلام اینکه «خروج» آخرین فیلم او در سینمای ایران است، از قصدش برای خداحافظی از دنیای بازیگری گفت.

دوگانگی در آثار حاتمی‌کیا تبدیل به یک بحران تماتیک شده است. فیلم خروج وسترن است یا فیلم جاده‌ای؟! فیلم گفتمانی است یا فیلم تقابلی؟! حکومتی است یا حاکمیتی؟! طرفدار رئیس جمهور است یا طرفدار کشاورز؟

این کاستی ها را نمی شود به طور کامل به آقا ابراهیم نسبت داد. چه بسا هرکسی اگر دسترسی به پول هنگفتی داشته باشد و نسبت به نحوه هزینه آن، مجبور به ارائه پاسخ نباشد، دچار چنین عارضه ای شود.

ابراهیم حاتمی‌کیا از معدود کارگردان‌های این سینما بود که می‌توانست شخصیت‌هایی روی پرده بیافریند که آن‌هایی که همفکر با دیدگاهش نیستند را هم به خود جلب کند

گفتم:حاج آقا، من تقریبا 25 ساله که در ایران و لبنان پی گیر قضیه حاج احمد متوسلیان هستم ... نگاهش به روبه رو بود. همان طور حرف می زد. جرات نکردم به چشمانش نگاه کنم. با همان لبخند روی لبش، گفت...