اسفار

این که عنوان «فلسفه اسلامی» صرفا یک نام است یا توصیفی است حقیقی، مسئله ای است در خور بحث. در این مقاله، ابتدا مجموعه ای که تحت این عنوان شناخته می شود معرفی می گردد و سپس نشان داده می شود که عنوان مذکور صرفا نام این مجموعه نیست، بلکه توصیف حقیقی آن است؛ یعنی، مجموعه مذکور هم حقیقتا فلسفه است و هم حقیقتا اسلامی

انسان تنها موجودی است که میان عالم ملک و ملکوت در رفت و آمد است و توانایی ساختن خویشتن الهی خود را از عالم ماده تا عالم حضور دارد

با توجه به اهمیت انسان شناسی در حکمت متعالیه صدرالمتالهین، نویسنده کوشیده است با توجه به مبانی فلسفی او را در هستی شناسی و معرفت شناسی حقیقت انسان از حیث جسم و جان یا روح و بدن معرفی کرده و تعامل نفس و بدن را از جهت هستی شناختی، یعنی پیمودن مراتب وجود و از حیث معرفت شناختی، یعنی جایگاه نفس و قوای حسی در معرفت و تاثیر عرفت بر نفس بررسی کند

درمقاله پیشین یادآور شدیم: قرآن درباره آغاز آفرینش با رهنمودی کلی فرمان به جستاری همه سویه داده و زمین پژوهان در بررسی ها به رازهای بزرگ چون عمر زمین، پیدایش آب وحیات دست یافتند، و دانشمندان همچنان بر این باورند که آفرینش از مجردات آغاز گشته و بیست نام از نخستین آفریده ها به میان آمد که آخرین آنها «عقل » (اول ما خلق الله العقل) بود، و اینک دنباله ...

در شماره قبل نظر غزالی در معاد، نقد صدر المتالهین رحمه الله بر آن و پنج دیدگاه دیگر بررسی شد، و اینک دیدگاه:

«رحیق مختوم شرح حکمت متعالیه » اثر استاد جوادی آملی تقریبا مفصل ترین وشاید در نوع خود تنها شرح بر اسفار صدرالدین شیرازی فیلسوف مسلمان ایرانی است

چکیده: برآشنایان با فلسفه اسلامی، بحث لبس بعد از لبس یا حرکت در جوهر، بحثی بسیار آشناست. ریشه های این بحث - بنابر نظر حکیم صدرالمتالهین - در کلمات حکیمان پیش از سقراط بوده است