امام-مهدی(ع)

دعا و نیایش در تمامی ادیان، جایگاه و منزلت ویژه ای دارد و یکی از پرشورترین و خالصانه ترین آداب دینی است

یکی از سنتهای پسندیده و خدمتهای شایسته ای که از دیر زمان برآمدن خورشید جهانتاب اسلام تاکنون در میان محدّثان با درایت و عالمان شریعت و سالکان طریقت، به کثرت معمول بوده و مشتاقانه رواج پیدا نموده است؛ اهتمام به تألیف آثاری با عناوینی همچون اربعین، اربعون حدیثا، اربعون کلمه، الاربعین عن الاربعین من الاربعین و گرد آوردن دفاتر معرفت و برگهای زرّینی در ...

با توجه به جایگاه برجستة رجعت در آموزه های شیعه، عالمان و محدثان این مذهب از دیرباز به این موضوع توجهی ویژه داشته و کتاب ها و رساله های متعددی در این زمینه تألیف کرده اند که متأسفانه بسیاری از آنها در گذر زمان از بین رفته و تنها نامی از آنها در کتاب های رجال و فهرست باقی مانده است.1

اشاره: در آموزه های اسلامی و سخنان پیامبر گرامی و امامان معصوم(ع) نشناختن امام زمان برابر با مردن در عصر جاهلیت (بدون دین و مذهب) دانسته شده است

کتاب یاد شده یکی از آخرین آثار منتشر شدة مؤسسة فرهنگی موعود است که در آستانة نیمة شعبان تقدیم همة منتظران موعود شده است. در مقدمة این کتاب در زمینه ضرورت نگارش آن چنین می خوانیم:

خدای را بر این موهبت جانگشا سپاس باد که دیدة امید شیعیان را به امید دیدار دوازدهمین گوهر درج امامت روشن و جهان را از داد و عدل او گلشن می دارد

گفتگویی با حجة الاسلام والمسلمین شیخ علی کورانی،نویسنده لبنانی الاصل کتاب «عصرظهور»

حجت الاسلام والمسلمین میرباقری در قسمت اول این گفت وگو پس از اشاره به مفهوم فلسفه تاریخ و تفاوتهای فلسفه تاریخ شیعه با فلسفه تاریخ سایر ادیان و مکاتب، به بررسی و مقایسه تصویر انسان و جهان آینده در معارف شیعی و آموزه های دیگر مکاتب پرداختند و در ادامه نیز مهم ترین ویژگیها و شاخصه های عصر ظهور امام مهدی(ع) را بیان کردند

علی بن ابراهیم بن هاشم قمی از احمد بن ادریس اشعری از محمد بن عبدالجبار از محمد بن ابی عمیر أزدی از حمّاد بن عثمان ناب از محمد بن مسلم ثقفی نقل کرده که ایشان از امام باقرالعلوم(ع) در مورد این آیه قرآن «واللیل إذا یغشی والنّهار إذا تجلّی»1 پرسید. حضرت در پاسخ فرمودند:

بی گمان پس از تمهیدات فراوانی که از سوی امام مهدی(ع) برای گرایش اهل کتاب به اسلام واقعی فراهم می شود، بسیاری از آنان به این آیین الهی روی خواهند آورد. اما در مورد سرنوشت اقلیتی از آنان که از سر تعصب چشم از حقیقت می پوشانند و بر آیین منسوخ خود باقی می مانند فرضیه های گوناگونی قابل طرح است از جمله: