دینی

گفت وگو با غلامحسین ابراهیمی دینانی

بحث از زبان دین و نسبت آن با واقعیت و چگونگی آزمون گزاره های دینی از مسائل جدید فلسفه دین است; یعنی از زمانی که معرفت شناسی جدید (از زمان کانت به بعد) راه جزمگرایی در عقل اندیشی و اعتماد بی حد و مرز به عقل را مورد سؤال قرار داد و حدود عقل بشر مورد بحث جدی قرار گرفت

آنچه در ذیل از نظر خوانندگان ارجمند می گذرد، حاصل نظرخواهی از دوتن از اساتید محترم حوزه، آیت الله جعفر سبحانی و حجة الاسلام والمسلمین احمد واعظی در باب پاره ای از سؤالات مطرح شده در زمینه هرمنوتیک دینی است

از عوامل مؤثر در شکوفایی علم و اندیشه در یک جامعه، گسترش بستر گفتگوها و مناظره های علمی است و رشد کمی و کیفی هر دانشی زاییده تضارب آرای و تبادل اندیشه ها می باشد

نوگرایی، سؤالات و پرسش های مختلفی را فراروی انسان دین دار قرار داد و مشکلات و شبهات بسیاری را برای دین و دین داری به ارمغان آورد. این پرسش ها و شبهات، موجب رشد و شکوفایی دین و اندیشه دینی در عرصه های گوناگون و پدید آمدن شاخه های مختلف در حوزه دین شد.

حجت الاسلام غرویان: این بحث گسترده است و می توان از ابعاد و زوایای متعددی به آن وارد شد. ما معتقدیم: خداوند متعال، که دین را برای هدایت بشر فرستاده، خودش خالق عقل است؛ عقل مخلوقی از مخلوقات خدا و یکی از پدیده های این عالم است

بحث عقل و عقل گرایی از مباحث مهم در فلسفه دین و دین شناسی است که از روزگاران پیشین محل نزاع اندیشمندان دینی و غیر دینی بوده است

نویسندگان: محمدعلی مبینی(1)  ، ولی اللّه عباسی(2)

با نگاهی گذرا به تاریخ معرفت بشری عموما، و تاریخ معرفت دینی خصوصا، این حقیقت را به روشنی می توان یافت که معرفت، پیوسته در حال تحول، رشد و تکامل بوده است

معرفت دینی، یکی از موضوعات در خور تامل روزگار ما است. نگاهی به تاریخ این موضوع نشان دهنده سرنوشت پرفراز و فرود آن در حیات و تاریخ انسان است