دینی

دین ظهور اسم هادی خداوند می باشد؛ چنانچه افراد خود را در معرض این فیض عظیم الهی قرار دهند، متنعم شوند و چون اعراض جویند، محروم گردند؛ حال آنکه با پذیرش اقناعی و آگاهانه آن، این رحمت خداوندی در باور و ایمان آنها نفوذ خواهد نمود و اجتماع به برکت انتقال باورهای دینی، رنگ و جلوه ای الهی خواهد گرفت

در دو دهه اخیر، ادبیات اسلامی ما ارتباط تنگاتنگی با مفاهیم، اصطلاحات و نظریه های فلسفی و کلامی برخاسته از فرهنگ غرب داشته است

در نوبت پیشین، از مناسبات علم و دین سخن به میان آمد و اینک عزم آن داریم تا پرتوی بر مفهوم «علم انسانی دینی » بیفکنیم

چکیده: در این مقاله، ضمن بیان مبانی دموکراسی و نیز دو رویکرد در میان متفکران اسلامی در خصوص اندیشه سیاسی، بر این نکته تاکید شده است که مردم سالاری اسلامی یا دموکراسی اسلامی با رویکرد دوم کاملا سازگار است .

دموکراسی و رابطه آن با اسلام و حکومت اسلامی، و نیز مفهوم «مردم سالاری دینی» از جمله گفتمان های مطرح و چالش برانگیز عرصه سیاسی امروز جامعه ماست

چکیده: نویسنده محترم آزادی را مقوم دموکراسی می داند . آزادی، تکثر، حق حیات مخالفان و قرائت های مختلف، از ارکان مردم سالاری دینی به شمار می روند . پسوند «دینی » برای مردم سالاری چیزی بیش از توصیف واقعیت نیست و بار ارزشی ندارد و دین نمی تواند ارزش های خودش را بر مردم سالاری تحمیل کند; بلکه باید در ارزش های خودش تجدید نظر نماید .

چکیده: به نظر آقای هاشم زاده، دست کم شش مبنا برای مردم سالاری دینی وجود دارد: حق حاکمیت انحصاری خدا; امر به معروف و نهی از منکر; کرامت انسان; اختیار انسان; قواعد فقهی و سیره عملی امیر مؤمنان علیه السلام .

چکیده: آقای سروش معتقد به «عقلانیت حداقلی » است; بدین معنا که همه گزاره های ارائه شده باید با یکدیگر هماهنگ باشند . دموکراسی در مقام تعریف، دینی و سکولار ندارد; ولی در عالم خارج با مقارناتی همچون دین یا سکولاریسم همراه می شود . دموکراسی در تعریف او به منزله تئوری ضد استبدادی و آزادی در انتخاب است .

به نظر آقای درویش مردم سالاری دینی دچار ابهام است . مردم سالاری الزاماتی دارد و یکی از این الزامات جدایی دین از دولت است . هیچ کس جز خدا بر مردم ولایت ندارد .

چکیده: نویسنده با برشمردن ویژگی های دموکراسی، مدعی است که دموکراسی دینی مفهومی پارادوکسیکال است . به نظر وی این مفهوم در نظر و عمل با مشکلاتی روبه روست . دعاوی نویسنده اگرچه چندان مستدل نیست; اما خلاصه ای از دیدگاه هایی است که تنها یک روایت از دموکراسی را مد نظر دارند .