زیدآبادی

در سال 62 که دانشگاه‌ها پس از چهارسال تعطیلی گشوده شد، جانبداری از دکتر مصدق در سر کلاس‌های درس همچنان تابو به شمار می‌رفت تا اینکه نشریاتی مانند «راه مجاهد» به مدیریت لطف‌الله میثمی، به تدریج راه بزرگداشت مصدق را در حواشی مطبوعات رسمی دوباره گشودند و نام دکتر مصدق را از حوزۀ ممنوعات خارج کردند.

آنچه تصویب می‌شود دست‌ پخت مجلس است و مسئولیت مصوبات مجلس هم با توجه به گرایش‌های موجود در آن، با شخص قالیباف رئیس قوۀ مقننه است، مگر آنکه وی به صراحت مخالفت خود را با طرح حجاب اعلام کند.

زیدآبادی : شکاف و اختلاف بسیار عظیمی بین درک و فهم بسیاری از ما شهروندان با مسئولان بلندپایۀ کشور از مسائل عینی کشور وجود دارد.

در همین جا اعلام می‌کنم که اگر یکی از اصولگراها مثلاً عبدالله گنجی تصدیق کرد که در آن سخنرانی من اکاذیبی را نشر داده‌ام، حاضرم به جای 50 ضربه شلاق روی نقاط مجاز بدن، صد ضربه را نوش جان کنم.

عادی‌سازی رابطۀ سعودی‌ها با اسرائیل، قاعدتاً برخی از محافل جمهوری اسلامی را که «مصادره به مطلوب» کردن سیاست عربستان در دستور کار تبلیغاتی‌شان قرار گرفته است، شوکه خواهد کرد، اما بسیار بعید است که این ماجرا به خودی خود، اختلال بزرگی در روند عادی‌سازی رابطۀ تهران و ریاض ایجاد کند و آن را به نقطۀ بحرانی قبل برگرداند.

هر طور که حساب کنیم، خوش‌بینی احمد زیدآبادی به دولت رئیسی، نادرست از آب درآمده است. بنابراین هیچ بعید نیست که خوش‌بینی زیدآبادی به آیندۀ سیاسی رضا پهلوی و حامیان او نیز نادرست از آب درآید.

احمد زیدآبادی نوشت: در حال حاضر، اما به نظرم کار رضا پهلوی از سادگی گذشته و در دام کسانی گرفتار شده است که متأسفانه شخصیت بی‌شیله پیله و نقش عموماً سمبلیک و نوستالژیک او را در خدمت برنامه‌ای توطئه‌آمیز دنبال می‌کنند.

حجم بی‌سابقه‌ای از ادبیات سخیف و قشری دین‌ستیزانه که تولید و توزیع آن در این روزها برای عده‌ای مُد شده است، از حجم ترویج خرافه‌پرستی و ظاهرگرایی تحت لوای دینداری اگر فراتر نرفته باشد، با آن برابری می‌کند.

تغییر نام شیخ نمر ظاهراً چندان واکنشی برنیانگیخت و حساسیتی پدید نیاورد. از این رو، اگر فرض کنیم که اعضای شورای شهر تهران با تغییر نام کوچۀ اختر به بصیرت، خواسته‌اند توجه "سوپرانقلابی‌ها"ی حامی خود را به تغییر نام خیابان شیخ نمر جلب کنند، خیلی هم بیراه نخواهد بود!

اسرائیل در کنار آمریکا،انگلیس، فرانسه و آلمان به برجام به عنوان یک زنجیره نگاه می کنند؛ زنجیره ای که با توان هسته ای آغاز می شود و سپس به توان دفاعی و موشکی و قدرت منطقه ای و دیگر مسائل تعمیم می یابد.