فضائل

نسب شناسان، نام و نسب حضرت ابوطالب(ع) را «عبد مناف بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف بن قصی بن کلاب» ثبت کرده اند

پیشواى دوم جهان تشیع، اولین ثمره زندگى مشترک على علیه السلام و فاطمه علیهاالسلام در نیمه ماه مبارک رمضان سال سوم هجرى در «مدینة الرسول » دیده به جهان گشود

سال ها است در حریم امن و امان فاطمه معصومه ـ کریمه اهلبیت ـ بزرگان پاک سیرت و مخلصان موحد بر سفره احسانش حاضر شده و به برکت عنایت های ویژه آن حضرت به نشر فرهنگ تشیع اهتمام ورزیده، از خرمن اهل بیت خوشه ها برگرفته اند و جرعه های جان بخش را به کام تشنگان حق و حقیقت رسانده اند خدمات برجسته و تلاشهای ارزنده علماء و عارفان و مبارزان این شهر در احیای آئی ...

آیاتی که در قرآن کریم به نحوی با حضرت خدیجه(ع) مرتبط باشند و یکی از مصادیقش، آن بانوی کرامت باشد، کم نیستند. در اینجا به دو آیه اشاره می شود:

از بالاترین فضائل خدیجه کبری این است که از اندیشه بلند و فکر عمیق و بصیرت ژرف برخوردار بود؛ مخصوصاً عقل عملی او در اوج خود قرار داشت. این امر را می توان از انتخاب پیامبر اکرم به عنوان شوهر آینده و شایسته خود از بین آن همه خواستگاران پولدار و تاجر فهمید.

خدیجه (س) 68 سال قبل از هجرت بدنیا آمد. خانواده ای که خدیجه را پرورش داد، از نظر شرافت خانوادگی و نسبت های خویشاوندی، در شمار بزرگترین قبیله های عرب جای داشت. این خاندان در همه حجاز نفوذ داشت. آثار بزرگی و نجابت و شرافت ازکردار و گفتار خدیجه پدیدار بود.

حدودا شصت و هشت سال پیش از هجرت نبوی،[1] در خانۀ خویلد فرزند اسد، که خود از نام آوران جزیرةالعرب و از سیادت و بزرگی خاصی برخوردار بود، فرزند دختری به دنیا آمد که نام او را «خدیجه» گذاشتند.

(تحلیل دقیق وجامع حادثه عاشورا بدون توجه به نقش زنان در حدوث و بقای آن امکان پذیر نیست زنانی که نقش آفرینی ارزشمند آنان در نهضت عاشورا ثمرۀتعالیم و حیانی و آموزه های نورانی و هدایت گر و انسان ساز اهل بیت عصمت و طهارت بوده است. زنان در قیام سید الشهدا ء علیه السلام- همانند مردان هم در حدوث و ایجاد آن نقش داشتند و هم در بقاء و استمرار آن.

خداوند حکیم از بین مکانها، مکانهای ویژه ای را برگزیده و به آنها تقدّس داده است؛ همچون: مکّه معظمه، مدینه منوّره و بیت المقدّس

فاطمۀ کلابیه، آنکه در محبت اهلبیت رسالت، ذوب شد و شاهد ذوب شدن خویش را در همدردی غربت علی(ع) و یاری حماسه سرای طف به اثبات رساند و اشک مظلومانه اش را از مدینه تا کربلا روانه کرد تا فریاد رهایی بخش محمد(ص) در سینۀ تاریخ بماند و دردانه و جگرگوشه اش، سید شهیدان طف تنها نماند و عَلَم دین محمدی، همواره برافراشته بماند