قاضی

در بررسی ادله اثبات دعوی و طرق اثبات جرائم، علم قاضی از اهمیت ویژه ای در فقه و قوانین موضوعه برخوردار است گرچه در قانون 120 قانون مجازات اسلامی، حاکم شرع می تواند طبق علم خود که از طرق متعارف حاصل شود حکم کند

قیام عمومی مردم تبریز در 29 بهمن ماه سال 56، بزرگترین حضور توده ای و یکپارچه مردم در سیر تکوین انقلاب اسلامی تا به آن روز بود و شوک سیاسی بزرگی به رژیم پهلوی وارد کرد

روزی حضرت علی(ع) با یک نفر یهودی به نام شمعون اختلاف پیدا کردند و پیش قاضی رفتند. قاضی گفت: یا ابا الحسن! شما آن طرف بنشین. قاضی کنیه حضرت را بر زبان آورد و نگفت: یا علی! چون در زبان عرب احترام برای اشخاص آن موقعی است که لقب یا کنیه افراد را گفته شود؛ مثل: ابوالحسن، ابو القاسم…و به شمعون گفت: تو هم آن طرف بایست!

همان طوری که امیرالمؤمنین علیه السلام زندگی را -چه در دوره خلافت و چه قبل از خلافت- به زهد و پارسایی گذرانیده است، از کارگزاران و قضات نیز انتظار دارد که زندگی را به زهد و پارسایی بگذرانند.

«ما ءاتیکم الرسول فخذوه و ما نهیکم عنه فانتهوا» [1] . سه شان و سه مقام مختلف است که هر سه از مختصات رسول اکرم است به این معنی که از رسول اکرم است و از ناحیه او به دیگران می رسد و رسیده است

با سقوط ساسانیان، نظام حقوقی اسلامی به تدریج جایگزین نظام حقوقی زرتشتی شد. یکی از انگیزه های مهم رویکرد ایرانیان به اسلام، تأکید دین اسلام بر عدل و داد بود

می گویند: «همه را دندان به ترشی کند شود، مگر قاضی را که به شیرینی»!

چکیده: یکی از قواعد مهم حقوق جزای اسلامی که علیرغم اهمیت فراوان آن، کمتر درباره اش پژوهشهای مفید انجام شده، «قاعده درء» است

چکیده : مطابق قواعد فقهی «لا ضرر» و «تسبیب» هر کس مسؤول جبران خسارات وارده بر دیگری ناشی از عمل خود می باشد