نقد-سریال

مدیری ذینفوذ و پشت‌پرده که در خلوت موسیقی جز و بلوز گوش دهد، آن هم در اوج فضای انقلابی دهه 60، چه اندازه وفادار به واقعیت است.

این سریال تا قسمت پنجم با همان الگوهای ساخته شده منتج از سریال در پناه تو مخاطب را جذب می‌کند، اما پس از قسمت پنجم و طرح مسائل ساده «دختر-پسری» هیچ زمینه اجتماعی به روایت گره نمی‌خورد.

این سریال تا قسمت پنجم با همان الگوهای ساخته شده منتج از سریال در پناه تو مخاطب را جذب می‌کند، اما پس از قسمت پنجم و طرح مسائل ساده «دختر-پسری» هیچ زمینه اجتماعی به روایت گره نمی‌خورد.

نون خ 3 با اوج گرفتن در فصل سوم یادآور سریال‌هایی نظیر «خانه به دوش»، «متهم گریخت»، «ترش و شیرین» و ... است.

هر قسمت سریال تقریباً معادل 300 الی 700 میلیون تومان هزینه داشته است. آیا چنین هزینه‌ای، چنین پروداکشنی و صرف زمان طولانی برای بازفراهم‌آوری سریال شهرزاد ارزشش را دارد؟

آنچه کار عنقا-توفیقی را متمایز را از تفکر لیبرالی در ملودرام می‌کند این است که روی سنت و اخلاق می‌ایستد.

قصه سریال به سرعت درهمان قسمت اول روایت می‌شود و با ریتمی نسبتاً تند مخاطب را درجریان آشی که برایش پخته قرار می‌دهد.

نام‌هایی نظیر عسگرپور با لشگرکشی و قشون کشی سیاسی، شبیه گنده لات‌های هنری به نظر می‌رسند اما در میدان عمل بی‌هنرند.معیریان، صلح میرزایی و بهمن گودرزی کارگردان‌های بهتری نسبت به عسگرپور هستند.

داریوش کاردان که پیش از این اجرای «صندلی داغ» را به عهده داشت، این بار با برنامه‌ای نقد محور به تلویزیون می‌آید.