خبرگزاری فارس: «زیگمار گابریل» وزیر خارجه پیشین آلمان ضمن پرداختن به سیاستهای سعودیها در عرصه بینالمللی و تنشهایی که دولت سعودیها با آلمان داشتهاند، ایستادگی اروپا در برابر ریاض را خواستار شد.
این سیاستمدار آلمانی در مطلبی که در روزنامه «تاگساشپیگل» منتشر کرد، نوشته پادشاهی سعودی از درون نرم و از بیرون سخت است. گابریل با اشاره به برنامههای «محمد بن سلمان»، ولی عهد سعودی برای انجام «اصلاحات» داخلی، نوشته «این اقدامات اگر چه مورد تائید غرب است، اما اجرایی کردن آن برای شاهزاده سعودی آسان نیست.»
در ادامه این مطلب آمده است که، اما این سیاستمدار جوان در زمینه سیاست خارجی روند متضاد و تهاجمی را در پیش گرفته است. به گفته وی، این موضوع فقط مربوط به ایران نمیشود بلکه یمن، قطر و لبنان را هم شامل میشود. چنین نگرشی به وسیله حمایت همهجانبه آمریکا و شخص «دونالد ترامپ» رئیسجمهور این کشور از دولت جدید عربستان تقویت شده است. ترامپ در نخستین سفر خارجی خود در ماه می 2017، از پادشاهی سعودی حمایت کرد و بر اتحاد ریاض و واشنگتن در برابر ایران به عنوان کشوری که دشمن مشترک است، تاکید کرد. در ورای اینها اتحاد عربستان، آمریکا و اسرائیل در برابر ایران مطرح است و این به بن سلمان اجازه میدهد که هر کاری بکند.
گابریل مطلب را با پرداختن به موضوع حقوقبشر ادامه میدهد؛ موضوعی که همواره عربستان به دلیل آن مورد انتقاد قرار گرفته است. وی با بیان اینکه کانادا و آلمان از معترضان به حقوقبشر در عربستان هستند، نوشت: «البته تنش میان برلین و ریاض یکباره به وجود نیامده، بلکه ریشه در گذشته دارد. نخستین مورد مهم مربوط به توقف مجوز تولید 250 هزار تفنگ آلمانی مدل G. 36 در عربستان بود. این اقدام در شرایطی صورت گرفت که دولت ائتلافی آلمان متشکل از احزاب دموکراتمسیحی، سوسیالمسیحی (محافظهکاران) و دموکراتیک آزاد در فاصله سالهای 2009 تا 2013 در زمینه ساخت کارخانه تولید سلاح با استفاده از فناوری آلمانی به توافق رسیده بود، اما پس از اینکه دولت عوض شد و محافظهکاران با سوسیالدموکراتها تشکیل دولت دادند، به دنبال تصمیم من که در آن زمان وزیر اقتصاد آلمان بودم، چنین برنامهای متوقف شد. من با فروش تانکهای "لئوپارد" (به عربستان) هم موافق نبودم و بعد از گفتوگوی طولانی در این مورد، این تنش کاهش یافت.»
این مقام سابق آلمانی در ادامه به موضوع تنش میان برلین و ریاض در زمینه دستگیری «رائف بداوی» وبلاگنویس عربستانی پرداخت و گفت که آلمان هم به در محافل عمومی و هم به صورت مستقیم با دولت سعودی در این مورد صحبت کرده است. ماجراهای مربوط به «سعد الحریری» نخستوزیر لبنان که در جریان سفر نوامبر گذشته به عربستان، از سمت خود استعفا کرد هم دیگر موردی است که سیاستمدار آلمانی در این مطلب از آن به عنوان سهمخواهی عربستان در مسایل جهانی اشاره کرده است. گابریل نوشت: «نقش خاندان سلطنتی عربستان در این زمینه تاکنون روشن نشده است. البته میتوان تصور کرد که ریاض با سیاست داخلی الحریری و به ویژه در ارتباط با شاخه نظامی حزبالله چندان موافق نبود و الحریری را تحت فشار گذاشته است. زمانی که من به همراه وزیر خارجه لبنان در کنفرانسی خبری در برلین در زمینه ماجراجویی سیاسی هشدار دادم، ریاض واکنش خشمگینانهای نشان داد به طوری که سفیر سعودی از آلمان فراخوانده شد و تاکنون هم برنگشته است. همچنین در زمینه مسایل اقتصادی آلمان هم با خروج از قراردادها تهدید شد.»
وزیر خارجه آلمان در ادامه به تنش میان کانادا و عربستان پرداخته و نوشته است که در این مورد هم ریاض رویکرد مشابهی را در پیش گرفته است.
کانادا جمعه 3 آگوست (12 مرداد) با ابراز نگرانی از بازداشت فعالان حقوق بشری در عربستان سعودی، از آلسعود خواسته بود که هرچه سریعتر آنها را آزاد کند. وزارت خارجه ریاض نیز روز دوشنبه در واکنش به این انتقادات، ضمن فراخواندن سفیر خود از اُتاوا، فرستاده کانادا را نیز اخراج کرد.
رژیم سعودی، بیانیه کانادا را «دخالت آشکار در امور داخلی» خودش توصیف کرده و گفته در صورتی که کانادا در آینده در امور داخلی عربستان دخالت کند به معنای آن است که به ریاض اجازه داده در امور داخلی آن کشور دخالت کند.
با این حال «جاستین ترودو» نخستوزیر کانادا بامداد پنجشنبه اعلام کرد علیرغم تنشهای دیپلماتیک ایجاد شده با عربستان سعودی، به فشار علیه این رژیم در حوزه آزادیهای مدنی ادامه خواهند داد.
عدم اجماع برای حمایت از کانادا در میان کشورهای غربی درحالیست که برخی از کشورهای عربی از جمله امارات، بحرین، مصر و همچنین اتحادیه عرب در این تنش از عربستان جانبداری کردند.
گابریل معتقد است که اروپا درباره این موضوع باید از اوتاوا حمایت کند چرا که در غیر این صورت، رفتاری بهتر از ترامپ نخواهد داشت. ضمن اینکه اروپا در صورت حمایت نکردن از کانادا به ارزشهای غربی هم خیانت کرده است. وی نوشته به همین دلیل باید با خاندان سعودی مذاکرات بیشتری صورت گیرد و در عین حال حمایت از روند اصلاحات در عربستان، انتقاد از وضعیت حقوقبشر در این کشور هم نباید متوقف شود.
این سیاستمدار آلمانی که پیشتر وزیر اقتصاد کشورش بود، مطلب را اینطور پایان داد: «این روند در راستای منافع میانمدت و بلند مدت عربستان است. صداقت و صراحت در روابط دوجانبه با آلمان و اروپا در مقایسه با تعدادی توافق میلیاردی برای تسلیحات و یا سکوت مصلحتی از روی ترس است، مبنای قابل اعتمادتری (در روابط) برای عربستان است.»