به گزارش ایسنا و به نقل از تک تایمز، به گفته پژوهشگران این قدیمی‌ترین کلکسیون سنگ‌های فضایی موجود در سیاره ما است.
هر ساله، شهاب سنگ‌ها زمین را بمباران می‌کنند اما سرعت بارش این سنگ‌های فضایی در طول زمان تغییر می‌کند.
شهاب سنگ‌ها به طور طبیعی به دلیل فرآیندهای هواشناسی مانند "فرسایش باد"(erosion of the wind) ناپدید می‌شوند به همین دلیل پیدا کردن آنها می‌تواند بسیار ارزشمند باشد.
پژوهشگران موفق به کشف 388 شهاب سنگ در بیابان آتاکاما شدند. سپس 54 نمونه از این شهاب سنگ‌ها را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند متوسط سن آنها 710 هزار سال است.
در گام دیگر با بررسی دیگر شهاب سنگ‌ها دریافتند 30 درصد این نمونه‌ها بالای یک میلیون سال قدمت دارند و تنها دو نمونه از آنها قدمتی بالای دو میلیون سال دارند.
به گفته پژوهشگران این قدیمی‌ترین مجموعه‌ای از شهاب سنگ‌ها است که تاکنون در سطح زمین یافت شده است.
شهاب سنگ
یک شهاب‌سنگ قطعه جامدی از بقایای جامانده از جرم‌هایی مانند یک دنباله‌دار، سیارک یا شهاب‌واره است که در اصل در فضای بیرونی شکل گرفته و توانسته پس از گذر از جو و تحمل تأثیر آن، بر روی سطح زمین یا یک سیاره دیگر انتقال یابد.
شهاب‌سنگ‌هایی که در ورود خود تأثیر جو را تحمل کرده‌اند، اندازه‌های بسیار متفاوتی دارند. شهاب‌سنگ‌ها بیشتر از سنگ و فلز تشکیل شده‌اند. این اجرام هنگامی که وارد جو زمین می‌شوند به دلیل قطر زیادشان از جو می‌گذرند و دهانه‌ها و عوارض گوناگونی را از خود بر جای می‌گذارند.
اهمیت مطالعه شهاب سنگ‌ها جهت تعیین سن زمین، منظومه خورشیدی (شمسی) و در نهایت تعیین سن کل کیهان نهفته است. به علاوه می‌توان از آنها جهت تعیین ترکیب شیمیایی بخش‌های مختلف سیارهٔ زمین و سایر سیاره‌های سنگی استفاده کرد.
