سرویس سیاست مشرق – مرتضی الویری، از فعالان اصلاح‌طلب و مرد شماره یک جریان چپ در شورای شهر تهران چندی قبل در بخشی از یک مصاحبه با خبرآنلاین پیرامون تأثیرات کرونا اظهار کرده است: کرونا بر فضای سیاسی نیز سایه افکنده است. برای مثال بسیاری از گردهمایی‌هایی سیاسی در فضای مجازی پیگیری می‌شود. حتی شاهد هستیم حرکت‌های سیاسی - اجتماعی از جمله؛ «تجمعات»، «حمایت‌ها» و «اعتراضات» منتفی شده است!
او سپس در پاسخ به سؤال خبرآنلاین که می‌پرسد: "با این تفاسیر اگر فشار اقتصادی برآمده از کرونا ادامه دار باشد، به دلیل خطر ابتلا به این بیماری دیگر شاهد حوادث اعتراضی نیز اعتراضات سال‌های اخیر نخواهیم بود؟ " گفته است:
"احتمال دارد اعتراضات به مسائل اقتصادی در قالب‌های دیگری به جز تجمعات پیگیری شود، به همین دلیل نمی‌توان بیماری کرونا را به عنوان یک تضمین برای توقف اعتراضات احتمالی دانست. یکی از گونه‌های اعتراضی، مسأله «نافرمانی مدنی» است. به نظر می‌رسد اگر انتقادات بالا بگیرد، برخی از افراد این روش را برای اعتراض خود انتخاب کنند. "
خبرآنلاین همچنین از الویری می‌پرسد: "به نظر شما مسئولان حاکمیت باید چه تدبیری بیاندیشند که این نافرمانی‌ها در جامعه آغاز نشود؟ " و او پاسخ می‌دهد: یکی از راه‌های جلوگیری از این دست از اعتراضات، شنیدن صدای مردم است. باید فضایی فراهم شود که مردم احساس کنند انتقادات و نظرات آنها در جایی منعکس می‌شود. در کنار این موضوع مسئولان حاکمیتی نیز وظیفه دارند به صورت شفاف در خصوص کاستی‌های موجود در جامعه با مردم صحبت کنند و دلایل برخی از نابسامانی‌های اقتصادی را با آنها در میان بگذارند. بنده تصور می‌کنم اگر فضایی برای شنیدن حرف‌های مردم ایجاد نشود، جریان‌های مخالف و معاند با بهره‌گیری از ابزار رسانه و تزریق «دروغ» و «شایعه» در جامعه، افراد را به مقابله با حاکمیت تشویق و تهییج می‌کنند. در فضای کنونی یکی از موثرترین بخش‌هایی که می‌تواند از اعتراضات جلوگیری کند، «رسانه ملی» است. مردم باید حس کنند نمایندگان واقعی آنها این فرصت را پیدا کرده‌اند که از تریبون‌های عمومی از جمله صدا و سیما و رسانه‌های رسمی؛ حرف آنها را به گوش مسئولان برسانند. [1]
*جالب است که در سرتاسر این اظهارات ولو یک عبارت هم به چشم نمی‌خورد که الویری اقدام به مذمت اعتراض خیابانی یا نافرمانی مدنی کرده باشد.
و جالبتر آنکه الویری مدعیست جریانات معاند هستند که افراد را به مقابله با حاکمیت تشویق می‌کنند!
این "عدم مذمت اغتشاش و اصرار بر اینکه فضای جامعه اعتراضی است و مردم اگر اعتراض نکنند، در پروتکل ضد کرونا؛ نافرمانی مدنی می‌کنند"! به زعم برخی از تحلیلگران به منزله "فرماندهی اغتشاش" و راهبری اشرار است.
الویری البته این نکته را هم به مردم و مخاطبانش نگفته است که مشکلات فعلی تماما دستکند اصلاح‌طلبان در مجلس دهم، شورای شهر و دولت اعتدال هستند.
اصرار بر عام‌البلوی بودن جامعه در کنار عدم پذیرش مسئولیت و بیان علت بروز مشکلات در پیشگاه مردم! همچنین این ظن بزرگ را تقویت می‌کند که بخش زیادی از مشکلات و ناکارآمدی‌های فعلی در شورای شهر و دولت، عمدی هستند تا جامعه به سمت آشوب هدایت شود.
فهم خطرناک بودن این گزینه چندان سخت نیست که مردم از یک طرف با مشکلاتی که اعضای هسته سخت اصلاحات در دامن رأی آنها گذاشته‌اند؛ دست به گریبان هستند و از سوی دیگر توسط همین افراد به سمت اعتراض خیابانی و نافرمانی مدنی که گام اول اغتشاش مسلحانه و سوریه شدن کشور است؛ هدایت می‌شوند.
جالبتر آنکه در این میان نه تنها کسی از راه حل بزرگ و تأثیرگذار "صندوق رأی" و رأی خوب نیز با مردم سخنی نمی‌گوید بلکه چپ‌های ستادی اصرار دارند که مردم را از این راه‌حل‌های معقول نیز دور کنند.
کما اینکه پیش از این مصطفی معین طی اظهاراتی گفته بود: با توجه به عملکرد ضعیف چند ساله دولت و بافت نمایندگان مجلس و رویکردهای سطحی و افراطی آن انتظار چندانی از تحول و گشایش جدی در امور کشور به دور از واقع‌بینی است. [2]
و قبل از او، مسعود پزشکیان از دیگر فعالان اصلاح‌طلب هم خطاب به مردم از این گفته بود که "هرکس بیاید همینست"! [3]
پازل ماجرای اظهارات الویری و تأکید تلویحی او بر نافرمانی مدنی! قطعات جذاب‌تری هم البته دارد.
آنجا که پیروز حناچی، شهردار اصلاح‌طلبان هم چند ماه قبل طی اظهاراتی در روزنامه همشهری خواستار به رسمیت شناختن حق اعتراض برای مردم می‌شود. [4]
ما مجددا این سؤال را مطرح می‌کنیم که اگر یک گراف ریاضی بین مشکلات بروز کرده در مدیریت‌های اصلاح‌طلبان و دعوت آنها به آشوب و نافرمانی مدنی و اعتراض رسم شود؛ چه نتیجه‌ای خواهد داشت!؟
*کمیته X؛ از تأکید بر اغتشاش و احتمال بروز شرایط خونبار تا این‌همانی شرایط کشور با رژیم شاه!
بایستی متوجه فضای ترسیم شده از سوی جناح چپ برای این روزهای کشور بود...
توجهی که عدم وجود آن تا این لحظه رخدادهای مهمی مثل "تحریم انتخابات مجلس یازدهم"، آبان 98 و دیماه 96 را با ده‌ها کشته به کشور و مردم تحمیل کرده است.
مردم باید بدانند پیرمردهای کمیته X اصلاحات این روزها از "حوادث خونبار" حرف می‌زنند. از اینکه شاید از روش‌های غیر قانونی استفاده کنیم، از اینکه نظام دیگر تاب مقاومت ندارد و از اینکه شرایط کشور ما مثل شرایط ایران سال 57 و در آستانه انقلاب است! [5]
و در این میان نه از راه‌حل‌ها حرف می‌زنند و نه قصدی برای شماتت اعتراض خیابانی و یا گفتن این نکته به مردم دارند که هر اعتراضی در شرایط فعلی صرفاً به تشدید شدن مشکلات می‌انجامد.
برخی محافل تحلیلی معتقدند چپ‌های ستادی از یکسو با پنجه کشیدن به صورت جوانان اصلاح‌طلب [6] و از سوی دیگر با همین رسم و رویه‌های منجر به "فتنه اقتصادی" که در بالا اشاره شد؛ قصد دارند تا واپسین روزهای توان حیاتی خود را صرف اعمال آن اصلاحات بنیادی کنند که 41 سال است انتظارش را می‌کشند.
اینکه در فرجام این معادله؛ کار خودشان یکسره شود یا ایران تبدیل به سوریه شود؛ البته مسئله‌ایست که "روشنگری خواص" و "تأملات امنیتی" نقش تأثیرگذاری در آن خواهد داشت...
مصطفی تاجزاده، از دستگیرشدگان فتنه 88 چندی قبل تأکید کرده بود که اغتشاشات آبان با خشونتی بیشتر تکرار خواهد شد! [7]
***
1_khabaronline.ir/news/1415286
2_mshrgh.ir/1100305
3_mshrgh.ir/1095012
4_mshrgh.ir/1013818
5_mshrgh.ir/1096344
6_mshrgh.ir/1099072
7_mshrgh.ir/1018114