دکتر پیوندی متخصص گوش و حلق و بینی
شکستگیهای استخوان تمپورال را سابقا به انواع طولی و عرضی تقسیم میکردند. ولی در تقسیمبندی جدیدتر، درگیری استخوان Dens حاوی ارگانهای حسی و عصبی گوش داخلی که اصطلاحا Otic Capsule نامیده میشود بیشتر مورد توجه قرار میگیرد. به این ترتیب شکستگیهای استخوان تمپورال به دو دسته تقسیم میشوند:
Otic Capsule Sparing: در این نوع شکستگی، کپسول اوتیک دچار شکستگی واضح نشده است. بنابراین احتمال بروز کاهش شنوایی حسی عصبی دائمی کمتر است. همچنین با توجه به مجاورت عصب فاشیال با این ناحیه، احتمال فلج عصب فاشیال نیز کمتر از نوع دیگر است. در عین حال احتمال آسیب پرده تمپانیک و گوش میانی وجود دارد که منجر به بروز کاهش شنوایی از نوع هدایتی میشود.
Otic Capsule Disrupting: در این نوع شکستگی، کپسول اوتیک دچار شکستگی واضح شده و احتمال بروز عوارضی نظیر کاهش شنوایی حسی – عصبی دائمی، فیستول لابیرنت و فلج تروماتیک عصب فاشیال بسیار زیاد است. در معاینه بیماران، گاهی میتوان تندرنس در محل شکستگی را تشخیص داد. در بسیاری از موارد اکیموز پشت گوش و روی ماستوئید (Battle Sign) را میتوان یافت. در صورت شکستگی کانال استخوانی، ممکن است خط شکستگی در معاینه کانال حین اتوسکوپی قابل مشاهده باشد. وجود خون در حفره گوش میانی (هموتمپان) و پرفوراسیونهای تروماتیک پرده تمپانیک ممکن است دیده شوند.
وجود اتوره شفاف بسیار مهم است و در صورت مشاهده آن، به علت احتمال آسیب دورا و Leak CSF، باید از دستکاری بیش از اندازه و غیراستریل خودداری شود. بررسی عملکرد عصب فاشیال و سایر اعصاب کرانیال و همچنین در اولین فرصت اودیومتری برای ارزیابی وضعیت شنوایی باید انجام شود. وجود آسیب عصب فاشیال، کاهش شنوایی هدایتی طول کشیده، احتمال آسیب عروقی و وجود اتوره شفاف، عواملی هستند که برای ارزیابی بیشتر آنها، نیاز به بررسیهای تکمیلی از جمله Temporal Bone CT Scan وجود دارد.
به علت مجاورت گوش میانی و داخلی با قائده جمجمه، هرگونه آسیب استخوانی در این ناحیه میتواند با تخریب دورا، منجر به CSF Leak، مننژیت و سایر عوارض عفونی داخل جمجمه شود. شریان کاروتید داخلی و ورید ژوگولر، بولب ژوگولر و سینوس لترال در مجاورت نزدیک با استخوان تمپورال قرار گرفته و ممکن است متعاقب شکستگی این استخوان، ایجاد خونریزی تهدیدکننده حیات کنند.