دانستنی‌های انواع لنز

تحریریه دنیای سلامت

در سرتاسر دنیا، حدود 135 میلیون نفر مشکلات مربوط به چشم دارند و از لنزهای تماسی استفاده می‌کنند. استفاده از لنزهای تماسی بی‌خطر نیست؛ اما با یک انتخاب دقیق و درست و نگهداری و مراقبت‌های لازم، می‌توانید تمامی مشکلات و دردسرها را به حداقل برسانید.

انواع لنزهای تماسی

لنزهای تماسی به طور کلی به دو دسته تقسیم می‌شوند:

لنزهای نرم

این لنزها از جنس پلاستیک پلیمری نازک هستند و با شکل چشم همخوانی دارند. لنزهای نرم به اکسیژن اجازه عبور می‌دهند و نسبت به لنزهای نفوذپذیر غیرقابل انعطاف RGP، انعطاف‌پذیری بیشتری دارند و استفاده از آنها بسیار آسان‌تر است.

لنزهای سخت (RGP)

لنزهای نفوذپذیر و غیرقابل انعطافی هستند که از پلاستیک سخت سوراخ سوراخ ساخته شده‌اند و اجازه عبور اکسیژن را می‌دهند. این لنزها طیف گسترده‌ای از مشکلات بینایی را حل می‌کنند. مراقبت از آنها آسان است، کمتر از لنزهای نرم سبب عفونت می‌شوند و بیشتر از آنها هم دوام دارند. همچنین، نسبت به لنزهای نرم، دید واضح‌تر و بهتری ایجاد می‌کنند. از معایب این لنزها یکی این است که باید همیشه بر روی چشم باشند و دیگر اینکه راحت‌تر از مرکز چشم لیز می‌خورند و به کناری می‌روند.

لنزهای نرم انواع مختلفی دارند

1-‌ لنزهای نرم روزانه: این لنزها فقط در ساعات بیداری شخص مورد استفاده قرار می‌گیرند و متوسط عمر آنها از یک هفته تا چهار هفته است که البته بستگی به طرح و ساخت آن دارد. لنزهایی که تا چهار هفته قابل استفاده هستند، کمی سفت‌تر از بقیه هستند. این لنزها هر روز صبح توسط مصرف‌کننده روی چشم‌ها قرار می‌گیرند و هر شب برداشته می‌شوند. این لنزها را باید هر روز به طور مرتب تمیز کرد.

2- لنزهای دائمی: این لنزها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند به مدت 30 روز در چشم بمانند و نیازی نیست که شب‌ها آنها را از روی چشم‌ها در آورد. این نوع لنزها اجازه عبور اکسیژن به قرنیه چشم را می‌دهند حتی در حالتی که خواب هستید.

3- لنزهای یکبار مصرف: برخی از لنزها به گونه‌ای ساخته می‌شوند که فقط یکبار می‌توانند مورد مصرف قرار بگیرند.

این لنزها نیاز به نگهداری ندارند و به صورت پاره‌وقت در چشم قرار می‌گیرند و پس از بیرون آوردن از چشم باید دور انداخته شوند.

4- لنزهای رنگی: وجود رنگ باعث می‌شود که رویت آن در هنگام گذاردن و خارج نمودن ساده‌تر باشد بیشتر کاربرد این لنزها جنبه زیبایی داشته و برای تغییر رنگ عنبیه چشم از آن بهره می‌برند.

لنزهای RGP

این لنزهای نفوذپذیر و غیرقابل انعطاف سخت‌تر و کوچک‌تر هستند و یکی از مزیت‌های اصلی آنها نفوذپذیری آنهاست. قرنیه چشم نیاز به اکسیژن دارد تا سالم بماند. این لنزها اجازه عبور اکسیژن بیشتری را به قرنیه می‌دهند؛ بنابراین کمتر از لنزهای نرم روی قرنیه ایجاد حساسیت می‌کنند. اما از معایب این لنزها آن است که کمی از لنزهای نرم ناراحت‌تر هستند. اگر پشت سر هم از آنها استفاده شود، بیمار زودتر به آن عادت می‌کند؛ اما اگر هر از گاهی این لنزها را روی چشم‌های خود بگذارید، بیشتر ایجاد ناراحتی می‌کنند. این نوع لنزها مشکلات مربوط به انکسار نور را از بین می‌برند.

مزایا و معایب لنزهای RGP

هنگام خرید لنز برای چشم‌های‌تان، سراغ لنزهای نرم می‌روید یا لنزهای سخت؟ هر دو نوع از لنزها چند کاره هستند؛ بنابراین افراد زیادی می‌توانند از آنها برای برطرف کردن مشکلات مربوط به چشم‌های‌شان استفاده کنند. احتمالاً با این توضیحات، انتخاب لنز مناسب برای چشم‌ها‌ی‌تان راحت‌تر خواهد شد.

به طور کلی استفاده از لنزهای تماسی خطر عفونت قرنیه چشم را افزایش می‌دهند که گاه این خطرات کاملاً اجتناب‌‌ناپذیرند. به عنوان مثال تمام لنزهای تماسی، مقدار اکسیژنی را که به قرنیه می‌رسد، کاهش می‌دهند. سطوح لنز باید خیس باشد (رطوبت وسیله زاویه نمناکی با ریختن یک قطره آب روی ماده محاسبه می‌شود) با رعایت نکات زیر می‌توانید جلوی بسیاری از عفونت‌های ناشی از مصرف لنزها را بگیرید:

 هنگام قرار دادن یا برداشتن لنز دست‌های خود را خوب بشویید و خشک کنید.

 اگر از لنزهای یکبار مصرف استفاده می‌کنید، آنها را قبل از خواب حتما از چشم‌های‌تان در آورید. عفونت‌های لنزی بیشتر در اثر مصرف لنزهای دائمی به وجود می‌آیند. تا لنزهای یکبار مصرف.

 از محصولات استریل شده مناسب استفاده کنید.

 اگر هنگام استفاده از لنز چشم‌های شما اذیت می‌شوند، بهتر است یک لنز دیگر را جایگزین کنید.

 از لنزهای تماسی فقط برای بهتر شدن دیدتان استفاده کنید.

برای تصحیح دید دو کانونی سه نوع انتخاب وجود دارد. یکی استفاده از لنزهایی که دارای دو قدرت متفاوت برای دید نزدیک و دور هستند؛ مانند عینک‌های دوکانونی. لنزهای تماسی با این خاصیت به دو شکل «تبدیل کننده» و یا «همزمان» وجود دارند.

هنگام قرار دادن لنز

1-‌ دستان خود را بشویید. 2- یکی از لنزها را خارج کرده و با محلول تجویز شده آن را شست و شو دهید. برخی لنزها برای تمیز شدن به مالش و برخی تنها به اسپری کردن محلول نیاز دارند. 3- لنز را برای بار دوم شستشو دهید تا مطمئن شوید که پروتئین و گردو غبار روی آن کاملاً پاک شده است. 4- آن را در ظرف مخصوص لنز قرار دهید که حاوی محلول ضدعفونی کننده مناسب می‌باشد.

این مراحل را برای لنز دیگر نیز تکرار کنید. لنزهای سخت پروتئین را به خود جذب نمی‌کنند و تمیز کردن آنها راحت‌تر است. معمولا تنها فرو بردن لنز و خیساندن آن در محلول کافی است. بنابراین پزشک فقط یک محلول شست و شو به شما خواهد داد. لنزهای خود را باید هر روز تمیز کنید.