این اولین پیروزی بزرگ فعالان محیط‌زیستی برای مقابله با سوخت‌های فسیلی در منازل است، اما به گفته آنها این تازه آغاز چالش‌‌‌‌‌ها است؛ چراکه برقی‌کردن وسایلی که پیش از این با گاز کار می‌کردند و تولید برق از منابع غیرفسیلی بسیار دشوار خواهد بود. نیویورک با 8 میلیون نفر جمعیت آزمون بزرگی برای چنین موجی است و شهرهای دیگر می‌توانند از تجارب آن بهره گیرند. با وجود چنین اقداماتی گاز طبیعی همچنان برای دهه‌‌‌‌‌ها از سوخت‌های مهم و پرمصرف دنیا باقی خواهد ماند و حتی نقش کلیدی در گذار انرژی بازی خواهد کرد.
ممنوعیت گازی نیویورک
نیویورک تازه‌‌‌‌‌ترین شهر میان بسیاری از شهرهای آمریکایی و اروپایی است که سیاست‌های محدودکننده مصرف گاز را از طریق ممنوعیت اتصال ساختمان‌‌‌‌‌های جدید به گاز طبیعی اعلام می‌کند.
به گزارش اویل‌‌‌‌‌پرایس، گمانه‌‌‌‌‌زنی‌‌‌‌‌‌هایی وجود داشت که دولت‌ها ممکن است با هدف رسیدن به انتشار کربن صفر زودتر از زمان مورد نظر، شروع به محدودیت استفاده از گاز در بخش خانگی و تجاری کنند، اما کشورهای کمی تاریخ دقیقی برای قطع استفاده از گاز طبیعی مشخص کرده‌‌‌‌‌اند چراکه بسیاری بر این باورند که این سوخت می‌تواند به‌عنوان پلی بین سوخت‌های فسیلی آلاینده‌‌‌‌‌تر و دسترسی کافی به منابع تجدیدپذیر جایگزین عمل کند. دولت ایالتی اقدامات زیادی در یک سال گذشته برای کاهش مصرف گاز در یک دهه آینده انجام داده است. چهارشنبه هفته گذشته شورای‌شهر نیویورک اقدام به ممنوعیت اتصال گاز طبیعی به ساختمان‌‌‌‌‌های جدید کرد. انتظار می‌رود این قانون از اواخر سال2023 برای ساختمان‌‌‌‌‌های زیادی با تعداد طبقات کمتر از هفت اجرا شود و از سال2027 هم برای ساختمان‌‌‌‌‌های بلندتر عملیاتی شود. البته برخی کسب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌کارها مانند رستوران‌‌‌‌‌ها و بیمارستان‌‌‌‌‌ها از این قانون مستثنا هستند. در حالی‌که ساختمان‌‌‌‌‌های موجود در حال‌حاضر تحت ممنوعیت قرار نمی‌‌‌‌‌گیرند، طرح‌‌‌‌‌های پیشنهادی ساخت و‌ساز جدید پس از سال 2027 باید از برق به جای گاز برای گرمایش و پخت و پز استفاده کنند. این بخش به‌عنوان ششمین مصرف‌کننده بزرگ گاز در ایالات‌متحده، با این طرح از برنامه شهر نیویورک برای کربن‌‌‌‌‌زدایی حمایت می‌کند. این امر بخش مهمی از استاندارد انرژی پاک نیویورک را تشکیل می‌دهد، زیرا این شهر امیدوار است تا سال 2030، 70درصد برقش را از منابع تجدیدپذیر تامین کند و این رقم را تا سال 2040 به 100درصد برساند.
شهردار نیویورک، بیل دو بلازیو، درباره این ممنوعیت گفت: «اگر بزرگ‌ترین شهر آمریکا بتواند این گام مهم را برای ممنوعیت استفاده از گاز بردارد، هر شهری می‌تواند این کار را انجام دهد... این نحوه مبارزه با تغییرات اقلیمی در سطح محلی و تضمین شهری سبز برای نسلهای آینده است.»
تجارب مشابه در دیگر نقاط
ممنوعیت‌‌‌‌‌های مشابهی قبلا در سایر نقاط ایالات‌متحده اعلام شده است، مانند ممنوعیت لوازم خانگی مثل پکیج‌‌‌‌‌ها و آبگرمکن‌‌‌‌‌های گازی در ساختمان‌‌‌‌‌های جدید در سیاتل. این ممنوعیت که در ماه فوریه اعلام شد، برای ساختمان‌‌‌‌‌های تجاری و غیره بیش از چهار طبقه اعمال می‌شود. همچنین ساخت و سازهای جدید باید دارای پنجره‌‌‌‌‌ها، عایق، روشنایی و سیستم‌‌‌‌‌های تهویه با بهره‌‌‌‌‌وری انرژی باشند، با این حال ساختمان‌‌‌‌‌های مسکونی تا چهار طبقه تحت این نوع قانون قرار نمی‌‌‌‌‌گیرند. همچنین سان‌فرانسیسکو در نوامبر سال گذشته میلادی گرمایش با استفاده از گاز طبیعی، وسایل خانگی گازی و شومینه‌‌‌‌‌های گازی در ساختمان‌‌‌‌‌های جدید را از ژوئن2021 ممنوع کرد. این ممنوعیت برنامه ساخت 54هزار خانه و همینطور طرح‌‌‌‌‌های ساخت‌و‌ساز آینده را تحت‌تاثیر قرار داد. هیات‌ناظران این شهر گفت که کربن‌‌‌‌‌زدایی مهم‌ترین دلیل این ممنوعیت بوده است و جلوگیری از آتشسوزی و نشت گاز در مواقع زلزله انگیزه دوم آنها بوده است. ناظر منطقه8 سان‌فرانسیسکو، رافائل مندلمن در این‌باره گفت: «ساخت ساختمان‌‌‌‌‌های جدید کاملا برقی گامی حیاتی به سمت سان‌فرانسیسکو و سیاره ایمن‌‌‌‌‌تر و سالم‌‌‌‌‌تر برای نسلهای آینده است.» ساختمانها در نیویورک، سیاتل و سان‌فرانسیسکو در کنار سفرهای هوایی بخش اعظم انتشار گازهای گلخانهای آنها را تشکیل می‌دهند که به معنای این است که کاهش دی‌اکسیدکربن خروجی از فضاهای تجاری و مسکونی به‌‌‌‌‌شدت از مبارزه علیه تغییرات اقلیمی حمایت می‌کند.
در همین حال، در کالیفرنیا ممکن است هم لوازم خانگی گازی و برخی تجهیزات بیرونی خاص مانند ماشین‌های چمن‌‌‌‌‌زن که با بنزین کار می‌کنند به‌زودی ممنوع شوند. رگولاتورهای انرژی این ایالت در آگوست امسال استانداردهای بهره‌‌‌‌‌وری انرژی جدیدی را برای گسترش استفاده از لوازم برقی برای گرمایش در خانه‌‌‌‌‌ها و کسب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌کارهای جدید تصویب کرد. کالیفرنیا از حدود سال2019 مشغول اصلاح مصرف گاز بوده که در این مدت بیش از 20 شهر آن اقداماتی برای کاهش مصرف گاز طبیعی را تصویب کرده‌‌‌‌‌اند. اما این فقط استفاده از سوخت فسیلی در ساختمانها نیست که کالیفرنیا آن را هدف قرار داده است. این ایالت همچنین در حال بررسی برنامه‌‌‌‌‌‌هایی برای ممنوعیت فروش تجهیزات برقی مورد استفاده در فضای باز با سوخت بنزین پس از ژانویه 2024 و ژنراتورهای خانگی گازسوز تا سال 2028 است. در حالی‌که چندین ابتکار سبز قبلی تا به امروز بر صنعت تاثیر گذاشته است، سیاست‌های جدید استفاده شخصی را هدف قرار می‌دهند، به این معنی که افراد مجبور خواهند شد عادات خود را تغییر دهند، درصورتی‌که این طرح‌ها اجرا شود، استفاده از گاز طبیعی و فرآورده‌های نفتی برای ساکنان کالیفرنیا محدود خواهد شد.
و این فقط در ایالات‌متحده نیست که این اقدامات برای محدودکردن استفاده شخصی از سوخت فسیلی در حال انجام است. شایعاتی در بریتانیا در چند سال گذشته در مورد ممنوعیت بویلر گازی منتشر شده است. شرکت پیشرو انرژی EDF انتظار دارد که دولت این کشور به‌عنوان بخشی از برنامه خود برای دستیابی به انتشار صفر خالص تا سال2050، تولید بویلرهای گاز را از اوایل سال 2025 ممنوع کند.
تا به امروز، با وجود اشاراتی به سیاست جدید در جریان اجلاس اقلیمی گلاسکو موسوم به COP26، چنین ممنوعیتی اعلام نشده است؛ در عوض دولت بریتانیا خانه‌‌‌‌‌ها را تشویق می‌کند تا با کمک مالی 6600 دلاری برای نصب پمپ‌‌‌‌‌های کم‌‌‌‌‌کربن، با هدف قرار‌دادن 90 هزار خانه، تغییر ایجاد کنند، اما منتقدان می‌گویند این فقط یک قطره در دریا است. با جمعیتی حدود 70 میلیون نفر، فعالان محیط‌زیست از دولت می‌خواهند که طرحی روشن برای حذف تدریجی مصرف گاز در بریتانیا اجرا کند.
در حالی که ممنوعیت‌‌‌‌‌های استفاده از گاز در سراسر ایالات‌متحده آمریکا گسترش پیدا می‌کند، مصرف شخصی محصولات نفتی محدود می‌شود و بحث‌ها در این مورد در بریتانیا داغ می‌شود، به‌نظر می‌رسد تنها مانع سوئیچ خانه‌‌‌‌‌ها و فضاهای تجاری از گاز طبیعی به تجدیدپذیرها زمان باشد که با گذر آن این اتفاق ناگزیر است.
الگوی نیویورک و چالش‌های آینده
اقدام نیویورک به دلایل زیادی قابل‌توجه است؛ با بیش از 8 میلیون نفر، این بزرگ‌ترین مورد آزمایشی در این کشور برای استفاده از فناوری‌های برقی خواهد بود. به گزارش وبگاه وکس، باید بر چالش‌‌‌‌‌‌هایی غلبه کرد که برای شهرهای کوچک‌تر در کالیفرنیا که تاکنون از برقی‌‌‌‌‌سازی عبور کرده‌‌‌‌‌اند صدق نمی‌کند، مانند ادغام فناوری برای آب‌‌‌‌‌و‌‌‌‌‌هوای سردتر و رسیدگی به تقاضای بسیار بالاتر برای گرما.
نیویورک این اعتماد‌به‌نفس را نشان می‌دهد که می‌تواند بر این چالش‌‌‌‌‌ها غلبه کند و الگویی برای سایر شهرها برای انجام این کار باشد.
شهرها باید کارهای بیشتری را انجام دهند تا از محدودسازی صرفا ساخت و سازهای جدید خارج شوند؛ هم بخش ساختمان و هم بخش برق برای تغییرات تحولزاتر عقب هستند و برای این کار به سیاست‌های جسورانه‌‌‌‌‌تری نیاز است که در آینده نزدیک به زیرساخت‌های گازی و سرمایه‌‌‌‌‌گذاری‌‌‌‌‌های موجود رسیدگی کند.
برای مثال فعالان محیط‌زیستی قصد دارند مجمع ایالت نیویورک را تحت‌فشار قرار دهند تا قوانینی را تصویب کند که در سراسر ایالت و برای تمام ساخت و سازهای جدید اعمال شود.
تا همین اواخر، غیرممکن بود تصور کنیم که بزرگ‌ترین و متکی‌‌‌‌‌ترین شهر آمریکا به سوخت‌های فسیلی به توقف رشد مصرف گاز خانگی فکر کند، اما اکنون با پشت‌سر گذاشتن یک نقطه عطف، فعالان اقلیمی به هدف بعدی چشم دوخته‌‌‌‌‌اند. سونال جسل، رئیس بخش سیاستگذاری گروه عدالت اقلیمیWE ACT گفت: «به صراحت بگویم، نداشتن اتصالات گاز بیشتر در ساخت‌‌‌‌‌وسازهای جدید، کمترین ثمره این تلاش‌‌‌‌‌ها است. این سوال که چگونه انتشار گازهای گلخانهای را کاهش دهیم و ساختمان‌‌‌‌‌های موجود را چگونه برقی‌‌‌‌‌سازی کنیم، سوال بسیار پیچیده‌‌‌‌‌تری است.»
