بیماری مزمن انسداد ریوی و سرفه: ارتباط این دو با هم و آنچه که باید بدانیم!

سرفه ممکن است مانند یک علامت تسکین ریه به نظر برسد اما در مورد  COPD (بیماری مزمن انسداد ریوی)، در واقع عملکرد دیگری دارد.

در ادامه به شما توضیح خواهیم داد که چه ارتباطی بین COPD و سرفه وجود دارد، چه کارهایی باید برای کاهش سرفه انجام داد و چه زمانی باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی بود.

علائم بیماری مزمن انسدادی ریه چیست؟

اگر به بیماری مزمن انسداد ریه (COPD) مبتلا هستید، احتمالاً یک یا چند مورد از چهار علامت زیر را تجربه خواهید کرد:

• تنگی نفس، به خصوص هنگام فعالیت
• خس خس سینه، یا صدای نفس زدن و سوت کشیدن هنگام تلاش برای نفس کشیدن
• احساس سفتی یا منقبض شدن در ناحیه قفسه سینه
• سرفه‌هایی که مقادیر متوسط تا زیاد مخاط یا خلط تولید می‌کنند

افراد معمولا سرفه را مخل‌ترین این علائم می‌دانند.

سرفه می‌تواند با رویدادهای اجتماعی مانند رفتن به سینما تداخل داشته باشد و مانع از خوابیدن شما در شب شود.

بسیاری از مردم برای رهایی از سرفه مزمن مرتبط با COPD به پزشک خود یا یک مرکز مراقبت فوری مراجعه می‌کنند.

ارتباط بین COPD و سرفه چیست؟

هر چقدر هم که این سرفه آزاردهنده باشد، در واقع عملکرد مفیدی دارد. سرفه‌های عمیق مخاطی که مسیرهای هوایی شما را مسدود می‌کند را پاک می‌کند و به شما امکان می‌دهد راحت‌تر نفس بکشید.

برخی از پزشکان به بیماران خود نحوه سرفه کردن را آموزش می‌دهند و آنها را تشویق می‌کنند تا این کار را اغلب انجام دهند.

متخصصان دیگر حتی یک گام فراتر می‌روند و توصیه می‌کنند برای جلوگیری از سرفه دست به هیچ کاری نزنید، زیرا راه هوایی صاف در دراز مدت به معنای تنفس راحت‌تر است.

چه چیزی باعث سرفه در بیماران مبتلا به COPD می‌شود؟

اگر مدتی است که COPD داشته‌اید، احتمالاً می‌دانید که معمولاً چقدر سرفه می‌کنید.

اگر متوجه شدید که بیش از حد معمول سرفه می‌کنید، یا سرفه خلط دار می‌کنید که ظاهری متفاوت از حالت عادی دارد، ممکن است وقت آن رسیده باشد که به پزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که تشدید نشده‌ است.

افزایش سرفه می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. بدن شما ممکن است خلط یا مخاط بیشتری تولید کند. قرار گرفتن در معرض محرک‌ها، به‌ویژه دود سیگار یا دودهای آزار دهنده نیز می‌تواند باعث افزایش سرفه شود.

همچنین ممکن است سرفه های شما به دلیل یک بیماری همراه بیشتر شود، به این معنی که بیماری دیگری در کنار COPD شما وجود دارد.

نمونه‌هایی از بیماری‌های همراه عبارتند از عفونت‌هایی مانند ذات‌الریه یا آنفولانزا، یا مسائلی مانند بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)

هنگامی که دراز می‌کشید، GERD می‌تواند اسید معده را به گلو و دهان شما هل دهد و باعث سرفه شود.

اگر افزایش سرفه شما به دلیل یک بیماری همراه است، می‌توانید از آنتی بیوتیک‌ها یا داروهایی برای بازگشت به سطح معمول سرفه خود استفاده کنید.

با این حال، هیچ کار سرخودی انجام ندهید – با پزشک خود صحبت کنید، او تشخیص می‌دهد و داروی مناسب را برای شما تجویز می‌کند.

راه‌های درمان سرفه چیست؟

اگر سیگار می‌کشید، مهم‌ترین قدم این است که سیگار را ترک کنید. ترک سیگار به “سرفه سیگاری” پایان می‌دهد، سرفه خشک و سفت و سختی که در بین افرادی که سیگار می‌کشند رایج است.

یک سرفه عمیق و کارآمد که مجاری تنفسی را از مخاط پاک می‌کند ممکن است جایگزین این سرفه خشک شود.

دارو برای سرفه

بتا آگونیست‌های استنشاقی کوتاه اثر یا طولانی مدت مانند آلبوترول یا سالمترول (Serevent Diskus) گاهی اوقات به کاهش سرفه کمک می‌کنند.

بتا آگونیست‌ها نوعی برونکودیلاتور هستند که به باز شدن راه‌های هوایی و رسیدن اکسیژن بیشتر به ریه‌ها کمک می‌کنند.

گشادکننده‌های برونش طولانی مدت گاهی در ترکیب با کورتیکواستروئید استنشاقی استفاده می‌شود. Advair و Symbicort نمونه هایی از داروهای ترکیبی هستند.

برخی از محققان اثربخشی شربت سرفه با کدئین را مطالعه کرده‌اند.

اگرچه چند مطالعه کوچک، کاهش قابل توجهی در سرفه را نشان داد، مطالعات دیگر قادر به رسیدن مجدد به این نتیجه نبودند. استفاده طولانی مدت از کدئین می‌تواند اعتیادآور باشد.

استفاده از شربت سرفه و کدئین برای مدیریت سرفه تصمیمی است که باید توسط شما و پزشکتان گرفته شود.

سایر داروهای COPD

داروهای دیگری وجود دارند که برای مدیریت COPD مهم هستند اما بر سرفه تأثیر نمی‌گذارند. این داروها شامل:

• کورتیکواستروئیدها، مانند پردنیزون
• آنتی کولینرژیک‌های طولانی اثر، مانند تیوتروپیوم (اسپیریوا)، که در واقع می‌تواند رفلکس سرفه را حساس‌تر کند.
• پردنیزون و تیوتروپیم هر دو می‌توانند به کاهش سرفه بر اثر تشدید COPD کمک کنند.

آیا می‌توان بدون سرفه COPD داشت؟

COPD شامل برونشیت مزمن و آمفیزم است.

برونشیت مزمن به طور کلاسیک منجر به سرفه و تولید بیش از حد مخاط می‌شود. آمفیزم به طور کلاسیک منجر به تنگی نفس به دلیل تخریب تدریجی آلوئول‌ها یا کیسه‌های هوایی در ریه‌ها می‌شود.

تنگی نفس به جای سرفه، بارزترین علامت آمفیزم است. با این حال، اکثر بیماران مبتلا به آمفیزم، برونشیت مزمن و در نتیجه سرفه نیز دارند.

چشم انداز بلند مدت چیست؟

اگرچه سرفه یکی از علائم اولیه COPD است، تحقیقات کمی در مورد کنترل آن یا حتی در مورد اینکه آیا باید آن را کنترل کرد یا نه، انجام شده است.

اگر سرفه با کیفیت زندگی شما تداخل دارد، برای یافتن گزینه‌های درمانی با یک پزشک متخصص ملاقات کنید.

چگونه سرفه کنیم؟

سوال: کدام روش سرفه می‌تواند به بیرون آوردن مخاط در سرفه مزمن کمک کند؟

پاسخ: در اینجا یک تکنیک سرفه وجود دارد که به آن سرفه هاف (huff cough) می‌گویند، برای بیرون آوردن مخاطی که به سختی بیرون می‌آید. این می‌تواند در کسانی که سرفه مداوم به دلیل COPD یا سایر بیماری‌های مزمن ریوی دارند مفید باشد. هنگام یادگیری این تکنیک، همکاری با پزشک یا درمانگر تنفسی مفید است.

• صاف روی یک صندلی بنشینید و سر خود را بالا ببرید.
• با استفاده از شکم نفس بکشید و 2 یا 3 ثانیه نگه دارید.
• در حالی که پشت گلوی شما باز است، هوای خود را به صورت ناگهانی بیرون دهید و صدای “ها” ایجاد کنید.
• 2 تا 3 نفس هاف انجام دهید، سپس برای استراحت 5 تا 10 نفس معمولی بکشید.
• این کار را به صورت دوره‌ای تکرار کنید.

هر چه تنفس بزرگتر باشد، برای مسیرهای هوایی کوچکتر موثرتر است.