یادداشتی از بازی ساز مشهور مسلمان: آمریکا دیگر برای تجارت مناسب نیست

امضای فرمان منع مهاجرت مسلمانان هفت کشور از جمله ایران به ایالات متحده از سوی دونالد ترامپ، طی چند روز گذشته بحث های فراوانی میان اهالی فناوری به راه انداخته است. اخیراً بازی ساز شهیر مسلمان، رامی اسماعیل در یادداشتی برای وب سایت گاردین، به صحبت درباره تبعات چنین فرمانی برای صنعت بازی پرداخته است که در ادامه آن را به قلم ایشان می خوانیم.

هنگامی که کودکی با رویای تبدیل شدن به یک توسعه دهنده بازی بودم، امید داشتم در آینده به استودیویی بزرگ بپیوندم و روی عنوانی کلان بودجه کار کنم؛ همه چیز دقیقاً به این شکل پیش نرفت. بعد از ترک دانشگاه به همراه چند دانشجوی دیگر، من حالا یکی از موسسین کمپانی خودم، یعنی Vlambeer هستم که با بازی های موفقی مانند Nuclear Throne و Ridiculous Fishing، شهرتی کسب کرده است.

من در هلند به دنیا آمدم -فرزند یک مهاجر مصری و یک مادر هلندی- و به عنوان مسلمانی سرافزار بزرگ شدم. طی سال های اخیر، بسیاری از سفرهای من به ایالات متحده با یک گزینش ثانویه، تحقیق یا بازجویی همراه بوده است. در سال 2014، من به شوخی وب سایتی برای نمایش دفعاتی که پاسپورتم، حتی پیش از رسیدن به بخش امنیت فرودگاه، برای «بازرسی اتفاقی» علامت گذاری می شد راه اندازی کردم.

برای 1.6 میلیارد مسلمان سراسر جهان، چه در جهان غرب به دنیا آمده باشند و چه خیر، این مشکلی آشنا به هنگام سفرهای هوایی است. بسیاری از دوستان مسلمان من همواره 30 دقیقه وقت بیشتر برای تاخیر در سوار هواپیما شدن و انتقالات در نظر می گیرند.

صنعت بازی های ویدیویی، یکی از مهم ترین حوزه های خلاقانه جهان به شمار می رود و به صورت سالانه، درآمدی معادل 90 میلیارد دلار را به ارمغان می آورد که از صنایع فیلم و موسیقی هم بیشتر است؛ و این حوزه به شدت در انحصار ایالات متحده قرار دارد.

اگرچه کمپانی های توسعه بازی بزرگی در بریتانیا، اروپای شمال غربی و آسیا به چشم می خورند، اکثر کمپانی های بزرگ، رویدادهای صنعتی و رویدادهای خبری در ایالات متحده قرار دارند. اکثر بازی سازان در سراسر جهان، شانس موفقیت خود را در رویداد سالانه «کنفرانس توسعه دهندگان بازی» واقع در سان فرانسیسکو می بینند که با اختلاف فراوان، بزرگترین گردهمایی متخصصان این صنعت در جهان است.

استودیوی من منابع قابل توجهی را صرف کمک به همکاران و توسعه دهندگان آرزومند بازی در مناطق نوظهور سراسر جهان کرده است. من گاهی به مسافرت می روم تا به پای صحبت دانشجویان بنشینم، به شکل گیری جوامع [گیمینگ] کمک کنم و فرصت هایی را در اختیار توسعه دهندگان مستعد قرار دهم.

در سال 2015، من چند روز مشغول بررسی هزینه های نسبی سفر به کنفرانس توسعه دهندگان بازی بودم. نتایج شوکه کننده بود. برای یک بازی ساز ایرانی، رفتن به GDC هزینه ای برابر با 4 هزار یورو به همراه دارد. برای شخصی در جمهوری آفریقای مرکزی با درآمدی متوسط، هزینه های این سفر معادل رقم سرسام آور 120 هزار یورو در غرب است.

برای بسیاری از علاقه مندان در سراسر جهان، کنفرانس توسعه دهندگان بازی چیزی است که شاید آنها تنها یک یا دو بار قادر به پرداخت هزینه هایش باشند؛ با این فرض که اصلاً بتوانند.

وقتی دونالد ترامپ فرمان ممنوعیت [ورود مهاجرین] هفت کشور را با بدون هیچ اخطار قبلی امضا کرد، بسیاری از فرودگاه های ایالات متحده معرکه هرج و مرج و حیرت بودند. مسلمانانی که از کشور خود با ویزایی معتبر خارج و سوار هواپیما شده بودند و دیگر دلیلی برای بازگشت نداشتند، هنگام فرود قانونی را نقض کردند که هنگام پرواز، وجود خارجی نداشت.

بسیاری از مسلمانان به شکلی غیرضروری و غیرقانونی، تحت توقیف قرار گرفتند یا به زور، مجبور به گذشتن از کارت سبز خود شدند. حتی مسلمانانی از کشورهایی که در لیست [ترامپ] وجود ندارند هم با مشکل مواجه شدند.

به عنوان یکی از مسلمانان شناخته شده صنعت بازی، دائماً درباره تجربیاتم در زمینه سفر توسعه دهندگان مسلمان برای نخستین بار به ایالات متحده از من سوال می شود. به هنگام اجرای این قانون، بسیاری از افرادی که مشغول جمع آوری پول خود برای سفر به سان فرانسیسکو بودند، دریافته اند که دیگر قادر به ورود به کشور نیستند.

بسیاری از آنها حتی اگر بتوانند وارد ایالات متحده شوند، از حساسیت های ضد-مسلمانانه جمعیتی که می تواند دونالد ترامپ را به عنوان رییس جمهور خود انتخاب کند، می ترسند؛ خصوصاً در کشوری که بالاترین نرخ جنایات عمد به وسیله سلاح گرم را در جهان غرب دارد.

بسیاری دیگر از توسعه دهندگان مسلمان که در ایالات متحده زندگی می کنند -یا حتی غیرمسلمانانی که تابعیتی دوگانه با کشوری با اکثریت مسلمان دارند اما شاید هیچگاه به آن سر نزده باشند- حالا در ایالات متحده گیر افتاده اند و راهی برای ملاقات دوستان و آشنایان خود ندارند. در حالی که بسیاری از مهندسان مستعد، از کشورهای خاورمیانه می آیند، این مسئله نه تنها تعداد افراد با استعداد را محدود می کند، بلکه امکان سفر را از بسیاری از فعالان صنعت بازی حاضر در ایالات متحده می گیرد.

برخی از کمپانی های بازی شروع به اعتراض کرده اند و استودیوهای کوچکتر طی آخر هفته، در حال رهبری [این جریان] بوده اند. کمپانی سازنده بازی های موبایل Dots، پیامی در ابتدای بازی محبوب Dots قرار داده که امکان اهدای پول به اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا (ACLU) و اپوزیسیون آنها در برابر ممنوعیت ورود مسلمانان را فراهم می ورد.

برخی توسعه دهندگان مستقل، از جمله استودیوی خودم، بخشی از درآمد خود در بازه زمانی مشخصی را به اتحادیه آزادی های مدنی آمریکا اهدا کرده اند و ده ها هزار دلار در این فرآیند جمع آوری شده است. همین امروز، استودیوهای بزرگتر هم بیانیه هایی در نقد از این فرمان منتشر کرده و به 1.2 میلیارد گیمر سراسر جهان یادآوری کرده اند بازی هایی که آنها عاشق اش هستند، توسط افرادی از تمام نژادها، ادیان و ملیت ها -شامل مصری، لیبیایی، سومالیایی، یمنی، عراقی، ایرانی، سودانی و سوریه ای- ساخته شده اند.

وقتی من در سال 2010 به تنهایی شروع به سفر کردم، مادرم دائماً چک می کرد که در امنیت به سر می برم یا خیر. بعد از سال ها و سفرهای گوناگون، او از این کار دست کشید مگر اینکه به کشورهایی سفر می کردم که به زعم دولت هلند، مناطقی خطرناک به حساب می آیند؛ معمولاً کشورهایی که ثبات سیاسی ندارند، در جنگ هستند یا خطر حملات تروریستی در آنها وجود دارد. برای نخستین بار در سال های گذشته، مادرم هفته گذشته پیامی برای اطمینان حاصل کردن از امنیتم ارسال کرد؛ چون من در ایالات متحده بودم.