امام حسین علیه السلام در رسیدگى به بینوایان و حفظ حیثیت و کرامت آنان ، به هنگام دستگیرى و حل مشکلاتشان ویژگى هاى تحسین برانگیز داشت .
معمولا مردم در برابر بینوایان و حاجتمندان ، ژست مى گیرند و آنان را تحقیر مى کنند و گاه به صورت اهانت بارى مى رانند، اما آن گرامى ، از نهایت عظمت روح و والایى شخصیت و فراخى سینه ، از وضعیت متزلزل و حقارت بار محرومان ، قلبش فشرده مى شد و به آنان رقت مى کرد؛ به همین جهت به هنگام بخشایش بر آنان روحیه دهد و شخصیت صدمه دیده آنان را ترمیم کند و به صورتى خواسته هاى آنان را بر آورد که دچار خسارت روانى و شکست معنوى و اخلاقى و اجتماعى نشوند.
منبع : تبیان
