حادثه کربلا صحنه نمایش اخلاق اسلامی است که به اختصار به توضیح ارزش هایی نظیر مروت ،ایثار و فداکاری که برجستگی بیشتری دارند ،می پردازیم .
مروّت:
حسین علیه السلام با دشمنان به شیوه ی پدرش علی علیه السّلام رفتار می کرد.سیراب کردن آنان به هنگام تشنگی و پرهیز از ترور و غافلگیری ،نمونه های روشنی از مروت است.حسین علیه السلام نیز با این که از فسق و فجور و خباثت شمربن ذی الجوشن،و اهانت وی به حریم ولایت آگاه است،پیشنهاد حمله ناگهانی سپاه خود را رد می کند و می گوید :«ما هرگز شروع به جنگ نمی کنیم ولو به نفع ما باشد.»1
ایثار:
ایثار عاطفه ای است اخلاقی،انسانی و اسلامی که در حادثه ئ کربلا به اوج خود رسید.از خود گذشتگی ابوالفضل العباس علیه السلام در ننوشیدن آب ،تجسمی از ایثار بود.وی پس از دفع مزاحمان به شریعه ئ فرات رسید .
هنگامی که مشک را از آب پر کرد .با این حال که خود نیز تشنه بود،به یاد تشنگی مولایش از نوشیدن آب منصرف شد آن را ریخت و آنچه بر دلش گذشت،برزبان جاری کرد (رجز خواند)و چنین گفت «عباس!حسین علیه السلام در خیمه تشنه است و تو می خواهی آب گوارا بنوشی!به خدا قسم ...رسم برادری ،رسم امام داشتن،رسم وفاداری چنین نیست ؟»ابوالفضل مظهر وفا بود.
نمونه دیگر عمر بن قروی انصاری بود که خود را به هنگام نماز در برابر پیکان های کفّار،سپرابا عبدالله علیه السلام قرار داد و از پا درآمد ...وی در عین حال تردید داشت که وظیفه اش را انجام داده و به عهدش وفا کرده است.2
مساوات:
اصحاب حسین علیه السلام ترکیبی از آزادگان و بردگان آزاد شده بود و به شیوه رفتار امام هم نسبت به نقش آفرینان و ایثار گران یکسان بود.رنگ ،قومیت،موقعیت و نژاد آنان در نظر و قضاوت وی تأثیری نداشت و مساوات حاکم بود؛چنان که دو نفر از عده معدودی که امام خود را به بالین آنان رسانید ،برده ئ آزاد شده بودند.«جون»یکی از آنها بود که وقتی به شهادت رسید ،امام ،خود را به بالین وی رسانید و حشر او را با «ابرار»که مقامی برتر از متقین است از خدا در خواست کرد:«خدایا!او را با"ابرار"محشور کن.»دیگری مردی رومی است که وقتی از اسب برزمین افتاد ،اباعبدالله علیه السلام خون را از جلو چشمانش پاک کرد و صورتش را برصورت وی گذاشت .این صورت برصورت نهادن منحصر به همین غلام و فرزند آن حضرت علی اکبر بود:«فوضع خدّه علی خدّه ....متبسم الی ربه ..»صحنه خونین کربلا متضمن پیام های اخلاقی ،اجتماعی ،توحیدی ،اعتقادی و عرفانی است که با جانبازی های کم سال ترین (طفل شیر خوار اباعبدالله علیه السلام )تا کهنسال ترین مرد (جابر بن عروه ئ غفاری )و حتی زنان (همسر عبدالله بن عمر کلبی)تجسم پیدا کرد و هریک عهده دار نقشی بودند.(3)در آن روز،هیچ کدام از اصحاب حسین علیه السّلام در برابر دشمن ضعفی از خودنشان ندادند،فرار نکردند وبه سپاه دشمن نپیوستند .
پی نوشت:
1-حماسه حسینی ،ج2،ص262
2-همان،ص261تاص267.
3-همان،ص268.
منبع : ویژه نامه خلق
