[ابو] حتوف بن حارث و برادرش سعد، از خوارج [و در سپاه عمربن سعد] بودند. آن دو با شنیدن صداى زنان و فرزندان خاندان پیامبر صلى الله علیه و آله و سلم شعار خوارج را سر دادند، سپس با شمشیر حمله کردند و همراه امام حسین علیه السلام جنگیدند و پس از آن که سه تن از نیروهاى عمر سعد را از پاى درآوردند خود به شهادت رسیدند.
منابع متأخر نام وى را ابوالحتوف و نام پدرش را حرث بن سلمه انصارى عجلانى ضبط کرده و آورده اند که وى و برادرش سعد در کوفه بودند و ایده خوارج داشتند و همراه عمر سعد به جنگ امام حسین علیه السلام آمدند.
روز دهم محرم هنگامى که از یاران امام علیه السلام به جز «سوید بن عمرو بن ابى المطاع» و «بشیر بن عمرو حضرمى» کسى باقى نمانده بود، حضرت علیه السلام نداى یارى طلبى سر داد و زنان و کودکان آغاز به ناله و شیون کردند. ابوالحتوف و برادرش سعد در حالى که بعد از نماز ظهر بود و در وسط آوردگاه جنگ بودند با شنیدن نداى یارى طلبى امام علیه السلام و صداى گریه و ناله زنان و کودکان خاندان پیامبر گفتند ما مى گوییم: «لا حُکْمَ الَّا للَّهِ ولا طاعَةَ لِمَنْ عَصاه» و این حسین علیه السلام فرزند دختر پیامبر ما محمد صلى الله علیه و آله و سلم مى باشد. در حالى که ما آرزوى شفاعت از جدّ او در روز قیامت داریم، چگونه با این وضعى که هیچ یار و یاورى ندارد با وى بجنگیم؟ سپس شمشیر کشیدند و در کنار امام حسین علیه السلام با دشمنان وى به جنگ پرداختند و پس از کشتن شمارى زیاد و مجروح کردن شمارى دیگر، هر دو با هم در یک مکان به شهادت رسیدند.
رِضْوانُ اللَّهِ علیهما!
منبع : منبع: پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، پژوهشکده تحقیقات اسلامی.
