استاد فاضل پرویز اذکایی، با ذوقی شایان آفرین، به مناسبتی که در یادداشت خود تبیین فرموده است نقل و تصحیح متن بلوهر و بیوذسف و «تعلیقات» نویسی معنوی بر آن را کار شادروان سیداحمد خراسانی می داند.
روزی که این کتاب به دستم رسید دو صفحه نمونه ای که توسط آقای دکتر محمدروشن از خط مصححّ کتاب در آن چاپ شده است نگاهم را به خود کشید و پرده وار به نظرم آشنای آمد. بدین معنی که نمونه هائی از صاحب آن خط را در نامه های اداری یا مجله ای دیده بودم ولی هر چه ذهن فرسوده را به کار گرفتم نتوانستم راه به جایی ببرم.
برای من مسلّم است که دلالت آقای اذکایی را باید نادیده گرفت زیرا آن خط با شیوه یک نواختی که در آن صفحه چاپ شده دیده می شود به هیچ روی با خط سیداحمد خراسانی مشابهت ندارد. نه در شیوه و نه از جهت رسم الخط. برای آن که حرفی هوائی نزده باشم یک تکه خط مرحوم خراسانی را می فرستم که همراه این یادداشت چاپ بفرمائید و رو به روی آن یک تکه ازخط چاپ شده (ص 1) در بلوهر و بیوذسف را. خوانندگان ملاحظه خواهند کرد که خراسانی «می» را سر فعل می چسباند (سه بار) ولی کاتب بلوهر «می» را جدا می نویسد (س 3 و 9). «ی» را در «نی» و «کی» خراسانی خوابیده می نویسد ولی کاتب بلوهر به صورت معمولی آورده (دو بار).
جزین نحوه لغت معنی نویسی کاتب حکایت از آن نمی کند که خرده بین زیرک دانائی مانند خراسانی بدان راه رفته باشد.
پس تجسّس دیگر می باید تا کوشش کننده کتابت نسخه را بیابیم.
ایرج افشار
جناب ایرانی
فصلنامه میراث مکتوب روز به روز در حال پیشرفت است و در هر شماره از گفتارهای پر مغز و نغز و پژوهش های تازه در آن می توان دید.
بنده بنوبه خویش برای شما آرزوی تندرستی و دیر زیوی می کنم که با چنین همت بلند، به کار پژوهش فرهنگی و معرفی دستاوردهای بلند فرهنگ ایران بپردازید و همگان را و از آنجمله بنده را وامدار کوشش های خویش سازید.
ارادتمند
فریدون جنیدی
جناب آقای ایرانی
باسلام و احترام، وصول شماره 20 آینه میراث را اعلام می دارم و کوششهای ارزشمند جناب عالی و یاران و همراهان شما را در انتشار ویژه نامه تاریخ علم می ستایم. اقدام با ارج شما در زمینه تاریخ علم، این رشته از دانش که سخت در ایران غریب و مهجور مانده، بحقّ در خور تقدیر فراوان است و این معلّم ناچیز در حدّ خود از این اقدام تشکّر می کند و خشنودی قلبی خویش را ابراز می دارد.
با سپاس
هادی عالم زاده
حضور گرامی جناب آقای اکبر ایرانی
با عرض سلام و آرزوی تندرسی و برکامی تان، با مسرت و امتنان وصول فصلنامه گرامی آینه میراث را که از راه لطف به نشانیم ارسال فرموده اند اعلام می دارد. این دفتر فصلنامه نیز، همچون شماره های پیشین آن، در بردارنده بسیاری مقاله های گرانسنگ تحقیقی است، که داشتن و خواندن آنرا مغتنم می دانم. و خواهم کوشید تا این فصلنامه به عده هر چه بیشتری از ایران پژوهانِ فارسی دانِ ژاپنی شناسانده شود واحیانا معرّفی شایسته ای از آن در یکی از نشریه های تخصصی اینجاب بشود.
توفیق هر چه بیشتر جنابعالی و همکاران دانشمندتان را در کارهای ارزنده فرهنگی آرزو دارد.
هاشم رجب زاده
مدیر محترم مجله آینه میراث
بدینوسیله خشنودی خود را از چاپ مقاله «عرفان سعدی» در شماره اخیر آینه میراث ابراز می دارم.
یکی از ابعاد ناشناخته شیخ شیراز، بُعد عرفانی اوست. آقای دکتر آقایانی چاوشی در این مقاله بحق توانسته است عرفان سعدی را شناسایی و ویژگیهای آن را بدرستی تبیین نماید.
در واقع سعدی، بین برخورداری معقول از مواهب مشروع زندگی در این جهان و سیر و سلوک عرفانی و معنوی هیچگونه تضادی نمی بیند و به مقتضای معتقدات مسلم مذهبی اش، از این آیه شریفه قران کریم تبعیت می کند که:
«وَ ابتغِ فیما اتیکَ اللّهُ الدارَ الاخِرة ولاتَنسَ نصیبکَ من الدّنیا...» (آیه 77 سوره قصص) «در آنچه خدایت ارزانی داشته، سرای آخرت را بجوی و بهره خویش را از دنیا فراموش مکن...»
مقاله عرفان سعدی با نثری بس شیوا، که این روزها کمتر نظیرش دیده می شود، توسط دکتر محمدمهدی فولادوند به فارسی برگردانده شده است.
با آرزوی توفیق روزافزون
دکتر احمد کتابی
عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی