در بخش «فیلم هفته» باشما دوستدارن سینما همراه هستیم و به معرفی و نقد فیلم «رگ خواب» خواهیم پرداخت. این فیلم درامی اجتماعی است و اثری زنانه محسوب میشود.
خلاصه داستان: مینا (با بازی حاتمی) که به تازگی از پیله‌ی ازدواج ناموفق خود بیرون آمده است اصرار دارد تا پدر سالخورده‌ی خود خود را از نشیب‌های زندگی جدید دور نگه دارد و به همین دلیل به دنبال شغلی است تا بتواند استقلال گذشته‌ی خود را بازیابد. مینا به دلیل لگد مال شدن اعتماد به نفس خود در زندگی قبلی توانایی حضور بلند مدت در شغل خود را ندارد و هر بار پس از مدت کوتاهی حضور از کار اخراج می شود. این مسئله ادامه می‌یابد تا این که مسیر زندگی‌اش با کامران (با بازی کوروش تهامی) تلاقی می کند و دوباره چرخه‌ی فراز و نشیب‌های زندگی‌اش شکل می گیرد.
عوامل فیلم: تهیه کننده و کارگردان: حمید نعمت الله/ نویسنده: معصومه بیات/ بازیگران: لیلا حاتمی، کوروش تهامی، الهام کردا و ... /فیلمبردار: فرشاد محمدی/ تدوین : محمد سعدی/ موسیقی: همایون شجریان، سهراب پورناظری.
صحبت‌های عوامل فیلم:
حمید نعمت الله: ما همیشه دنبال سوژه برای فیلمسازی هستیم. اول به دنبال ساخت فیلم «شعله‌ور» بودم اما نشد و با سرعت شروع به ساخت فیلم «رگ خواب» کردیم. انتخاب بازیگران ما از اول، همین انتخاب‌ها بود.
کوروش تهامی: این سخت‌ترین نقشی است که تاکنون بازی کرده‌ام. آنقدر «رگ خواب» تجربه‌ی عجیبی بود و اتفاقات درستی افتاد که باور کردنی نیست. آقای نعمت الله حساسیت‌های دقیقی بر روی صحنه و بازی‌ها داشتند. اصولا آقای نعمت الله نمی گوید چه کار بکن، می گویند چه کار نکن. تمام بازیگران در کشور ما دوست دارند حداقل یک بار تجربه ی کار با نعمت‌الله داشته باشند. اتفاق واقعی در سر صحنه می‌افتد، در پوست خودم نمی‌گنجیدم و این اتفاق افتاد. همکاری با لیلا حاتمی فوق‌العاده بود و زبان از بیان آن قاصر است.
لیلا حاتمی: واقعیت این است که دیدن فیلم برای من نیز غافلگیرکننده است و تحت‌تأثیر هستم. با بازی در «رگ خواب» به آرزویم رسیدم و خوشحالم که یک بار دیگر در مقابل دوربین نعمت‌الله قرار گرفتم.
آنچه منتقدان گفتند:
سایت سینمایی فیلم مووی: تم اصلی داستان پیرامون مسائل زنان جامعه و سوء استفاده‌های عاطفی از آن‌ها که منجر به بروز شرایط بحرانی می‌گردد شکل می‌گیرد. در نیمه‌ی ابتدایی فیلم اوج‌گیری رابطه‌ی مینا و کامران و سپری شدن رویاگونه‌ی اتفاقات به یاری استفاده از لوکیشن های جذاب، ریتم تند و قاب‌های چشم‌نواز به خوبی نمایش داده شده است و مقدمات لازم برای ارائه‌ی تلنگر داستان مهیاست. اما متاسفانه فیلم به یکباره مسیر خود را تغییر می‌دهد و به جای ارائه‌ی دلایل منطقی برای روایت داستان توجه مخاطب را به یاری بازی خوب لیلا حاتمی- به مظلومیت بانوان در جامعه جلب می‌کند و فکت سینمایی برای سوالاتی که در ذهن مخاطب شکل گرفته را ارائه نمی‌کند.
خبرگزاری مشرق: باید به این «چشمان باز اما بسته» در میان جامعه زنان، وسعت دیدگاه بخشید و فیلم‌های نعمت‌الله از یک دریچه‌ی هنرمندانه موجب توسعه‌ی دیدگاه زنانه میشود. جامعه‌ی زنان در شرایط کنونی با وجود آزادی‌های اجتماعی بیشتری نسبت به سال‌های پیشین باید محتاطانه تر از گذشته رفتار کند و در محاسبات اجتماعی خود یک بازنگری اساسی داشته باشد، فیلم رگ خواب الگوی اجتماعی خوبی برای بازنگری عمیق در محاسبات اجتماعی زنانه است.
سایت نمآوا: برگ برنده «رگ خواب» فیلمنامه خوب معصومه بیات است که زنانگی و جنون دیوانه‌وارش را در قالب کنش‌ها و واکنش‌هایی واقعی در پیکره فیلم می‌دمد. «رگ خواب» فیلمی “واقعی” و ملموس است. هم در نیمه اولش و تجربه فضای عاشقانه و فانتزی که در همان آغاز کار تماشاگر را عاشق این عاشقانه بامزه می‌کند و هم در نیمه دومش که صد و هشتاد درجه با فضای سرخوش اول فیلم تفاوت دارد و به مصیبت‌نامه‌ای می‌ماند که شرح شکست خوردن‌ها و تحلیل رفتن ذره ذره میناست؛ اما نه در عاشقانه خبری از ملودرام بازی‌های سطحی و معمول سینمای ایران است و نه در مصیبت‌نامه خبری از روضه‌خوانی و اشک و آه بی‌دلیل.
نظر کاربران چیست:
آرمین اعتمادی کاربر سینما تیکت: یکی از بهترین کارگردانی‌های چندسال اخیر در سینمای ایران رو داره. با فیلمنامه و چرخش داستانی‌اش مشکل دارم ولی کارگردانی، موسیقی متن، بازی لیلا حاتمی، فیلمبرداری و تدوین شگفت‌انگیز است. حمید نعمت‌الله واقعا پله به پله پیشرفت کرده تو این سینما.
مهرانه کاربر سایت سلام سینما: بازی آقای تهامی رو خیلی دوست داشتم. در کل به نظرم فیلم متوسطی بود و برای یک بار دیدن بد نبود.
زیبا محمدی کاربر خبرگزاری میزان: من فیلم رو توی جشنواره دیدم. در حد انتظارم نبود. چرا این‌قدر لیلا حاتمی تو فیلم آدم ضعیفی بود. لیلا حاتمی فقط باید همون نقش زن‌های مرفه رو بازی کنه وقتی نقش دیگه‌ای بازی می‌کنه خیلی تو ذوق می‌زنه بازیش.
حواشی:
در زمان فیلمبرداری «رگ خواب» لیلا حاتمی با خبرنگارانی که برای گزارش از پشت صحنه‌ی این فیلم رفته بودند درگیری لفظی پیدا کرد که بسیار حاشیه‌ساز شد.
خبرنگاران در نشست خبری فیلم در جشنواره نیز از لیلا حاتمی درباره‌ی توهینش به خبرنگاران سوال کردند که باز هم با جوابی مشابه روبرو شدند و برخی از آن‌ها به اعتراض سالن را ترک کردند.
لیلا حاتمی بارها از این فیلم به عنوان اثر مورد علاقه‌اش نام برده است.
بازی بسیار خوب کوروش تهامی در کمال تعجب در این فیلم دیده نشد و پرسش‌های بیشتری را درباره‌ی عملکرد ضعیف هیئت داوران جشنواره ایجاد کرد.
«رگ خواب» قرار بود هفته‌ی گذشته به جای «ویلایی‌ها» اکران شود اما با موافقت نعمت‌الله فیلم «ویلایی‌ها» یک هفته بیشتر فرصت اکران پیدا کرد.
آهنگی که در فیلم خوانده می شود «رگ خواب» نام دارد و خواننده‌ی آن همایون شجریان است. این آهنگ زمان اکران فیلم در جشنواره بسیار مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
نظر من را بخواهید:
در زمان اکران فیلم در جشنواره‌ی سال گذشته برخی از منتقدان «رگ خواب» را فیلمی فمینیستی و حتی ضد مرد عنوان کردند. به نظر نگارنده اما آخرین فیلم حمید نعمت‌الله در بطن و ماهیت اثری است که از زن شخصیتی تابع و وابسته ارائه می‌کند. البته فیلم قصد ندارد شخصیت مینا را به کل زنان جامعه تعمیم دهد اما تصویری که از یک زن عاشق در فیلم نشان داده میشود انسانی سست و ضعیف و دارای عزت نفس پایین است.
جز مورد عنوان شده نمی‌توان ایراد بزرگ دیگری از فیلم گرفت. کارگردانی نعمت‌الله مانند همیشه مثال‌زدنی است. فیلم در ابعاد تکنیکی موفق عمل می‌کند و بازی‌ها همگی جز بخش‌هایی از بازی لیلا حاتمی که اغراق‌آمیز است و توی ذوق می‌زند، درخشانند. بهترین بازی فیلم بدون تردید از آن کوروش تهامی است. تهامی نقش کامران را چنان با مهارت ایفا می‌کند که حتی با وجود همه‌ی تلاش‌های فیلمنامه‌نویس برای محکوم کردن این کاراکتر، باز هم شخصیتی خاکستری باقی می‌ماند. تهامی با بازی کنترل شده و هوشمندانه‌اش در سکانس‌های مشترک با لیلا حاتمی دوربین و توجه مخاطب را به خود جلب کرده و به اصطلاح صحنه را از آن خود می‌کند.
«رگ خواب» اثری احساسات گراست و با داستان زنانه‌اش احتمالا مخاطبان زن خود را راضی از سالن سینما بدرقه خواهد کرد. همچنین می‌توان ادعا کرد در این فیلم نعمت‌الله بخش‌های دیگری از مهارت‌های کارگردانی‌اش را بدون آن‌که متظاهرانه به نظر برسد به رخ می‌کشد. ای‌کاش نویسنده‌ی فیلمنامه که خود یک زن است در نگارش داستان عاشقانه‌اش شخصیت زن قصه را تا این حد دست‌کم نمی‌گرفت و برای کارهای غیر منطقی و بعضا غیر عقلانی‌اش از واژه‌ی معتبر عشق مایه نمی‌گذاشت.
