1. سفالکسین یکی از معروف‌ترین داروهای آنتی‌بیوتیکی است که با نام آن آشنایی دارید و احتمالا در قفسه‌های دارویی خانه‌ها، مقادیری تاریخ‌گذشته یا نگذشته آن وجود دارد.
2. این دارو در دسته سفالوسپورین‌های نسل اول طبقه‌بندی شده است و به شکل کپسول‌های 250 و 500 میلی‌گرمی ویژه نوجوانان و بزرگسالان و به شکل شربت‌های 125 و 250 میلی‌گرمی برای کودکان با تجویز پزشکان در داروخانه‌ها به فروش می‌رسد.
3. ساز و کار این آنتی‌بیوتیک، مهار سنتز دیواره باکتری است به طوری که موجب عدم تعادل اسموتیک در آن می‌شود.
4. از سفالکسین در عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی، تحتانی، پوست، دستگاه ادراری و گوش میانی استفاده می‌شود.
5. مقدار مصرف این دارو در بزرگسالان 500 میلی‌گرم به صورت خوراکی و به فاصله هر 6 ساعت و در کودکان 20 تا 50 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن و هر شش ساعت با تجویز پزشک خانواده است.
6. داروی سفالکسین نیز مانند هر دارویی دارای عوارض جانبی است که بیش از همه دستگاه‌های عصبی، گوارشی، ادراری، خون، پوست و تنفس را درگیر می‌کند. شایع‌ترین این علایم عبارتند از: سردرد، سرگیجه، ضعف، گزگز، تهوع، استفراغ، اسهال، بی‌اشتهایی، کم‌خونی، تنگی نفس و کهیر.
7. در صورت حساسیت در برابر سفالوسپورین‌ها از سفالکسین استفاده نکنید همچنین تجویز این دارو در بچه‌های کمتر از یک ماه نیز ممنوع است.
8. اگر به پنی‌سیلین حساس هستید باید از سفالکسین با احتیاط استفاده کنید و مادران باردار و مادران شیرده نیز با توجه به توصیه پزشک خانواده و با احتیاط باید آن را مصرف کنند.
9. تاثیر سفالکسین یک ساعت پس از مصرف در بدن آغاز می‌شود و از طریق کلیه نیز دفع می‌شود.
10. پس از مصرف سفالکسین ممکن است دچار اسهال شوید که تقریبا طبیعی است اما اگر این بیرون‌روی شدید و ادامه‌دار شد دارو را قطع کنید و به پزشک‌تان اطلاع دهید.
11. برای نابودی میکروب بیماری‌زا و نیز جلوگیری از عفونت‌های دیگر باید دست کم دو هفته از این دارو استفاده کنید. بنابراین با برطرف‌شدن علایم عفونت این دارو را قطع کنید.
12. در صورت بروز علایم گوارشی سفالکسین را همراه غذا مصرف کنید.
13. در صورت مصرف بیش از حد سفالکسین، به نخستین مرکز درمانی مراجعه کنید.
منبع:www.salamat.com
/ک
