پاى ورزشکاران

۱۸ روش رها شدن از این بیمارى   این عفونت قارچى به طور یکسان همه را مبتلا مى‏کند. مهم نیست که شما ورزشکار باشید یا نه

پاى ورزشکاران

18 روش رها شدن از این بیمارى
 

این عفونت قارچى به طور یکسان همه را مبتلا مى‏کند. مهم نیست که شما ورزشکار باشید یا نه. )اگر چه مردان بیشتر مستعد این بیمارى هستند(.
این بیمارى به وسیله‏ى میکروبى که در پوست زندگى و در شرایط گرم و مرطوب بیشترین تکثیر را پیدا مى‏کند، ایجاد مى‏شود؛ علت اصلى، پا و جوراب عرق کرده و خیس است. نکات مهمى براى چگونگى برخورد با این بیمارى و راه‏هاى جلوگیرى از عود آن در ذیل آمده است:

به پاى خود استراحت دهید.
 

این عفونت، ناگهان بروز مى‏کند و با پوست ترک خورده، تاول‏هاى ترشح کننده و حالت سوزش متناوب همراه است. در مراحل اولیه، به پاى خود استراحت دهید. پاى خود را لخت کنید و در استراحت مطلق بگذارید؛ البته خود این عفونت، خطرناک نیست، بلکه ممکن است عفونت باکتریال روى آن سوار شود.

دردهاى خود را تسکین دهید.
 

از کمپرس‏هاى آرام بخش براى خنک کردن التهاب، کاستن درد و کم کردن خارش و خشک کردن جراحات استفاده کنید.

آیا بیمارى فعلى شما واقعا بیمارى پاى ورزشکاران است؟
 

در حالات زیر، عفونت قارچى وجود ندارد:
اگر روى پاى بچه‏ها باشد، )چون بچه‏ها بندرت به این بیمارى مبتلا مى‏شوند(.
روى نوک انگشتان باشد. )زیرا وجود این ضایعات در انگشتان یا در بالاى پا احتمالا به علت حساسیت پوستى تماسى است که به وسیله‏ى کفش ایجاد مى‏شود(.
پاى‏تان قرمز، ملتهب، دردناک و تاول‏زده است و ترشح دارد. )این حالت، احتمالا نشانه‏ى التهاب پوستى حاد مى‏باشد و شما باید به پزشک خود مراجعه کنید(.

محلول نمکى تهیه کنید.
 

پاى خود را در محلول حاوى دو قاشق چاى‏خورى نمک به ازاى هر نیم لیتر آب گرم، غوطه‏ور کنید. هر بار ده تا پانزده دقیقه پاى خود را در آن بگذارید و تا وقتى که این مشکل وجود دارد، ادامه دهید. محلول نمکى، محیط نامناسبى براى قارچ ایجاد و از تعریق زیاد نیز جلوگیرى مى‏کند. علاوه بر این، پوست آسیب دیده را نرم مى‏کند تا داروهاى ضد قارچ بتوانند اثر عمیق‏ترى داشته باشند.

پاى خود را با دارو درمان کنید.
 

اکنون وقت آن است که از داروهاى ضد قارچ بدون نسخه استفاده کنید. سه نوع عمده داروها شامل میکونازول نیترات، تولنفتات )افتات یا تیناستین( یا اسیدهاى چرب )دزنکس( هستند. یکى از اینها را به آرامى در تمام محل درگیر بمالید و به مدت چهار هفته )یا به مدت دو هفته بعد از بهبود عفونت( ادامه دهید.

انگشتان‏تان را درمان کنید.
 

در صورت درگیرى بین انگشتان از محلول آلومینیوم کلراید استفاده کنید. این محلول نه تنها قارچ‏ها را مى‏کشد بلکه به خشک شدن منطقه و جلوگیرى از عود بیمارى نیز کمک مى‏کند. از داروساز بخواهید که محلول آبى 25% آلومینیوم کلرید را براى شما بسازد. از یک سواپ پنبه‏اى براى رساندن مایع به فضاى بین انگشتان، سه بار در روز استفاده کنید. از این محلول در پوست خراشیده یا ترک خورده استفاده نکنید زیرا به شدت باعث سوزش مى‏شود.

از جوش شیرین استفاده کنید.
 

مخصوصا در نوع بین انگشتى مى‏توانید از محلول جوش شیرین استفاده کنید. یک قاشق غذاخورى از جوش شیرین را با یک لیتر آب ولرم مخلوط کنید، آن را روى محل عفونت بمالید، سپس آن را بشویید و کاملا خشک کنید. درمان را با پاشیدن آرد یا پودر ذرت در محل درگیر به پایان برسانید.

پوست‏هاى مرده را جدا کنید.
 

هنگامى که فاز حاد بیمارى به پایان رسید، مى‏بایست هر گونه پوست مرده را جدا کنید. این پوست‏ها محل مناسبى براى رشد قارچ‏ها هستند تا دوباره شما را درگیر کنند.
در حمام، با پرزهاى برس مخصوص تمام پا را به آرامى و دقت مالش دهید. توجه زیادى به فضاهاى بین انگشتان بکنید؛ مى‏توانید از یک برس کوچک مثل برس لوله‏ى آزمایش یا شیشه استفاده کنید.

توجه خاصى به ناخن‏هاى‏تان داشته باشید.
 

ناخن‏ها مکان مناسبى براى تکثیر قارچ‏ها هستند. توصیه مى‏شود زیر ناخن‏ها را هر دو یا سه روز یک بار تمیز کنید. ترجیحا به جاى سوهان فلزى از چوب کبریت و یا خلال دندان استفاده کنید؛ زیرا سوهان مى‏تواند باعث خراشیدگى ناخن‏ها شود که براى جمع شدن قارچ‏ها مناسب است.

به استفاده از کرم، ادامه دهید.
 

هنگامى که عفونت از بین رفت، مى‏توانید از همان کرم مورد استفاده در درمان، استفاده کنید.

کفش مناسب انتخاب کنید.
 

از کفش‏هاى پلاستیکى که مانع خروج رطوبت مى‏شوند، بپرهیزید. این مواد، عرق را نگه مى‏دارند و باعث گرما مى‏شوند. قطره‏هاى رطوبت، محل مناسبى ربراى رشد قارچ‏ها مى‏باشند. متخصصان، پوشیدن هر گونه کفش تنگ، چسبان و غیر قابل تهویه را ممنوع مى‏دانند. مواد طبیعى نظیر پنبه یا چرم بهترین محیط را براى پا فراهم مى‏کنند. بخصوص در تابستان سعى کنید از سندل استفاده کنید.

کفش‏هاى‏تان را عوض کنید.
 

یک کفش را دو روز پشت سر هم نپوشید. براى خشک شدن کامل کفش حداقل 24 ساعت، وقت لازم است. اگر پاى شما به شدت عرق مى‏کند، کفش‏هاى‏تان را دوبار در روز عوض کنید.

کفش‏هاى‏تان را تمیز و خشک نگه دارید.
 

به طور مرتب، از اسپرى یا پودر ضد قارچ براى داخل کفش‏هاى‏تان استفاده کنید. راه دیگر، آغشته کردن یک تکه پارچه با یک ماده‏ى ضد عفونى کننده و مالیدن آن به درون کفش‏ها مى‏باشد. این عمل، تمام اسپورهاى قارچ را مى‏کشد. این کار را بعد از درآوردن کفش‏ها انجام دهید.

به کفش‏هاى‏تان هوا دهید!
 

دکتر هاس توصیه مى‏کند که کفش‏ها را در هواى آزاد در برابر نور خورشید قرار دهید، بندهایش را درآورید و دهانه‏ى آن را باز کنید؛ حتى باید سندل‏ها را نیز خشک و تمیز کنید تا هر گونه پوست مرده حاوى قارچ از بین برود. هدف از تمام این کارها کاهش امکان عود بیمارى است.

عفونت را از پاى درآورید.
 

اگر پاى‏تان به شدت عرق مى‏کند، جوراب‏ها را دو، سه بار در روز عوض کنید و فقط جوراب‏هاى تمیز پنبه‏اى بپوشید و از الیاف مصنوعى استفاده نکنید.
مطمئن شوید پس از شستن جوراب، آنها را کاملا آب‏کشى کرده‏اید؛ زیرا باقى ماندن مواد پاک کننده مى‏تواند عفونت را ایجاد کند. براى کمک به کشتن اسپورها، جوراب‏تان را دوبار در آب داغ بشویید.

به انگشتان‏تان پودر بپاشید.
 

براى خشک نگه داشتن پاى‏تان، بعد از شستشو و قبل از پوشیدن جوراب و کفش، آنها را به مدت پنج تا ده دقیقه در معرض هواى خنک قرار دهید و براى تسریع در خشک شدن پاها، سشوار را در پانزده سانتى‏مترى پا نگه دارید و انگشتان‏تان را تکان دهید و بین آنها را خشک کنید، سپس پودر بپاشید. براى پخش نشدن پودر، آن را داخل یک کیسه‏ى پلاستیکى یا کاغذى قرار دهید، سپس پاى‏تان را داخل آن فرو برده و کاملا تکان دهید.

به کفش‏هاى‏تان نیز پودر بپاشید.
 

دکتر لوین مى‏گوید: قبل از پوشیدن کفش‏هاى‏تان، پودرهاى طبى به آن بپاشید.

هشدار پزشکى
 

نسبت به عفونت، هوشیار باشید.
اگر فکر مى‏کنید که عفونت قارچى پاى‏تان، خود به خود بهبود مى‏یابد، سخت در اشتباه هستید. یک عفونت قارچى کنترل نشده، منجر به ترک‏هاى پوستى مى‏شود که در آینده عفونت‏هاى باکتریال خطرناک مى‏تواند بر آن سوار شود. پس در حالات زیر به پزشک‏تان مراجعه کنید:

عفونت باعث ناتوانى‏تان شود.
 

هر زمانى التهاب در پاى‏تان ظاهر شود و دچار تب شوید.
چرک در تاول‏ها و پوست ترک خورده شما ظاهر شود.
در مکان‏هاى عمومى کاملا پوشیده باشید.
براى کاهش امکان سرایت عفونت در محل‏هاى عمومى که اغلب مردم پا برهنه هستند، از کفش‏هاى راحتى یا دمپایى حمام استفاده کنید. این مکان‏ها عبارتند از: باشگاه‏هاى ورزشى، کلوپ‏هاى سلامتى، اتاق‏هاى رختکن و حتى استخرهاى شنا.
منبع : دایرة المعارف پزشک خانواده ،گروه مولفان انستیتوسلامتی آمریکا ،مترجمان : دکتر حسن کریمی یزدی و دکتر پدرام مصطفایی ،انتشارات سپهر اندیشه - 1387
قیمت بک لینک و رپورتاژ
نظرات خوانندگان نظر شما در مورد این مطلب؟
اولین فردی باشید که در مورد این مطلب نظر می دهید
ارسال نظر