15روش درمان و اقدام پیشگیرانه
اگر می توانستید به اندازه ی یک کَک کوچک شوید و به داخل مجرای گوش یک شناگر بروید، احتمالاً می دیدید که مجرای گوش خشمگین و قرمز است؛ و متوجه می شدید که جرم کمی داخل گوش بوده و در اثر نقب زدن و حفر کانال توسط باکتری ها در داخل پوست، مجرای گوش خیس و چسبناک شده است. اگر به داخل گوش شناگر می رفتید، آنچه می یافتید ابتلای شناگر به التهاب گوش خارجی بود. یعنی عفونتی که طبعاً بیشتر به عفونت گوش شناگر معروف است تا عفونت گوش خارجی، تنها چیزی که برای ابتلا به این عفونت لازم است عبارتست از یک جفت گوش و رطوبت کافی. دکتر «برایان هندز» در این باره می گوید: «درست مثل این است که دست هایتان را داخل ماشین ظرفشویی نگه دارید. در این صورت پوست خیس می خورد و چرمی شکل می شود. گوش ها دایماً در اثر استحمام، شنا و دوش گرفتن و شامپو کردن شسته می شوند. سپس مردم سعی می کنند گوش های خود را با پنبه ای که به شکل نوک تیز در آورده اند خشک کنند. این کار باعث می شود لایه سطحی پوست به انضمام باکتری های مفید محافظ پوست از بین بروند و باکتری های مضر و خطرآفرین جایگزین آن ها شوند». عفونت گوش با قرمزی، تحریک و خارش آغاز می شود و چنانچه تحت درمان واقع نشود ممکن است به یک عفونت گسترده و تمام عیار تبدیل گردد. درد ناشی از بیماری ممکن است واقعا رنج آور باشد. هنگامی که عفونت آغاز می شود کمک گرفتن از پزشک و مصرف یک دوره آنتی بیوتیک برای سرکوب کردن باکتری ها، ضروری است. اما در این فاصله برای کاهش دادن درد و هم چنین به منظور جلوگیری از وخیم تر شدن بیماری و حتی متوقف کردن بیماری و قبل از شروع آن اقدامات بسیاری می توان انجام داد.
گوش ها را خشک کنید
دکتر«هندز» توصیه می کند گوش ها را هر بار پس از مرطوب شدن چه احتمال عفونی شدن آن ها وجود داشته باشد و چه نداشته باشد خوب خشک کنیم. لاله ی گوش را به طرف بالا و بیرون بکشید تا مجرای گوش در وضعیت صاف و مستقیمی قرار گیرد. سپس سشوار را در فاصله 50تا 55 سانتی متری از گوش بگیرید. می توانید از باد سرد و یا گرم سشوار استفاده کنید. اما حداقل به مدت 30ثاینه گوش را با سشوار خشک کنید. با این کار مجرای گوش کاملاً خشک می شود و باکتری ها و قارچ هایی که برای رشد و تکثیر، به محیطی مرطوب نیاز دارند، قادر به فعالیت نخواهند بود.
استفاده از داروهای مجاز بدون نسخه
در اکثر داروخانه ها قطره هایی برای مبارزه با باکتری های گوش یافت می شود. اگر پس از شنا تنها قرمزی و تحریک گوش عارض شده است با مصرف این دارو می توان از بروز عفونت پیشگیری نمود. از این داروها هر زمان که گوش مرطوب می شود استفاده کنید.
استفاده از گوشی حین شنا
دکتر «هاوس» می گوید: «بازداشتن یک شناگر بسیار علاقمند، از شنا کردن درست مثل آن است که بخواهیم فردی را از نفس کشیدن منع کنیم. پس شنا کنید اما از گوشی استفاده نمایید تا مانع ورود آب به مجرای گوش شوید.
می توانید از موم یا گوشی های سیلیکونی که نرم و انعطاف پذیرند و می توان آن را به شکل گوش هر فرد فرم داد و در داروخانه ها به فروش می رسند، استفاده کنید. به یاد داشته باشید که قبل از دوش گرفتن یا حمام کردن نیز گوشی ها را داخل گوش ها بگذارید. خشک نگه داشتن گوش ها به ویژه در افرادی که مستعد ابتلا به عفونت گوش خارجی می باشند بسیار حائز اهمیت است».
شنا کردن در سطح آب
حتی در صورت مواجه بودن با مشکل عفونت گوش شناگران نیز می توانید به شنا کردن ادامه دهید. اما در سطح آب شنا کنید. هنگامی که در سطح آب شنا می کنید، نسبت به زمانی که به عمق آب می روید آب کمتری وارد گوش می شود.
مصرف مسکن به عنوان یک اقدام اولیه و موقت
چنانچه (در اثر عفونت) گوش درد دارید مصرف یک مسکن مجاز بدون نسخه مانند آسپیرین یا استامینوفن می تواند درد را تا رسیدن به پزشک تسکین دهد.
تسکین درد با گرما
هم چنین گرم کردن گوش به کمک بطری آب جوشی که حوله ای دور آن پیچیده شده، تشکچه ی حرارتی که بر روی درجه ی کم تنظیم شده و یا حوله ای گرم و مرطوب، به تسکین درد آن کمک می کند.
به جرم گوش دست نزنید
جرم داخل گوش چند وظیفه مهم را به عهده دارد از جمله این که باکتری های مفید را در خود نگه می دارد. پس با خارج نکردن جرم گوش با گوش ها در دفاع و حفاظت از آن ها همکاری نمایید. جرم گوش با پوشاندن مجرای گوش از مرطوب شدن آن جلوگیری می کند.
خشک نگه داشتن گوش ها
از آنجا که تحریک گوش در اثر شنا کردن موجب از بین رفتن جرم گوش می شود می توان این پوشش را به طور مصنوعی با استفاده از ژل های هیدروکربنی (1) مجدداً ایجاد نمود. یک تکه پنبه را به ژل آغشته کنید و آن را مانند درپوشی در قسمت خارجی گوش بگذارید. پنبه آغشته به ژل هرگونه رطوبت را جذب می کند و گوش را گرم و خشک نگه می دارد.
استفاده از چند نوع محلول
چند نوع محلول با اثر فوق العاده در کشتن باکتری ها و نیز خشک کردن گوش، وجود دارند. اگر مشکوک به ابتلا به عفونت گوش هستید و یا مدت زیادی در آب به سر برده اید باید هر بار که سرتان خیس می شود از یک ماده خشک کننده استفاده کنید. هر یک از محلول های دست ساز خانگی زیر اثر بسیار خوبی در خشک کردن گوش دارند.
ریختن الکل در مجرای گوش
ابتدا، سر خود را پایین نگه دارید. به طوری که گوش آسیب دیده به سمت بالا قرار بگیرد. لاله ی گوش را به طرف بالا و عقب بکشید (تا مجرای گوش صاف شود) و با یک قطره چکان الکل را به داخل مجرای گوش بریزید. گوش را تکان دهید تا الکل به قسمت تحتانی گوش نیز برسد. سپس سر را در جهت مخالف خم کنید تا الکل از گوش خارج شود.
ریختن سرکه در گوش
ریختن سرکه یا مخلوطی از سرکه و الکل به نسبت مساوی در داخل گوش موجب کشته شدن باکتری ها و قارچ ها می شود. برای ریختن سرکه و یا مخلوط سرکه و الکل به داخل گوش نیز از روش بالا استفاده نمایید.
استفاده از روغن معدنی، روغن بچه و لانولین
با چکاندن این مایعات در گوش قبل از شنا می توان از بروز مشکلات ثانوی جلوگیری نمود. برای ریختن این مایعات نیز به روش فوق عمل کنید(2)
استفاده همزمان از گوشی و کلاه
دکتر«دِرو» کلاه شنای مخصوصی ابداع کرد و برای آن که هنگام شیرجه زدن عینک شناگر از چشم ها خارج نشود، عینک را به کلاه متصل کرد. او سپس متوجه یک مزیت دیگر این کلاه شد: کلاه هایی که از لاتکس تهیه شده بودند، چون گوش های شناگر را نیز می پوشاندند مانع از ورود آب به داخل گوش می شدند. به عقیده دکتر «درو» استفاده ی همزمان از کلاه و یک جفت گوشی جهت ثابت نگه داشتن گوشی ها می تواند روشی ایده آل باشد.
دقت در انتخاب استخر
احتمال ابتلا به عفونت گوش در نتیجه ی شنا کردن در یک حوض نسبت به یک استخر بزرگ که به خوبی ضد عفونی شده، بسیار بیشتر است. پس در آب های آلوده شنا نکنید.
خارج کردن گاه به گاه سمعک
اگر از سمعک استفاده می کنید حتی بدون نزدیک شدن به آب نیز ممکن است به مشکل عفونت گوش شناگران دچار شوید. سمعک اثری شبیه به گوشی های مخصوص شنا دارد. سمعک علاوه بر صدا، رطوبت موجود در مجرای گوش را نیز جمع می کند. تجمع رطوبت موجب رشد و تکثیر باکتری ها شده و رشد باکتری ها عفونت گوش را درپی خواهد داشت. چاره چیست؟ هر زمان که می توانید سمعک را از گوش خارج کنید تا گوش فرصت کافی برای خشک شدن داشته باشد.
پی نوشت ها :
1. مثل وازلین یا پارافین مایع دقت کنید که پنبه را تا حدی داخل مجرای گوش کنید که در آوردن آن به راحتی ممکن باشد. «ویراستار پزشکی»
2. ریختن هر نوع ماده ای در گوش مستلزم اطمینان داشتن از سالم بودن پرده ی گوش است. در صورتی که کوچک ترین شکی به این مسئله دارید، از ریختن هر نوع قطره ای در گوش خودداری کنید. «ویراستار پزشکی»
منبع مقاله :
تکاک، دبورا، (1388) درمان های خانگی، مترجم: مینا اسماعیلی، ویراستار پزشکی: نوید محمدی، تهران: گلبرگ، چاپ پنجم