برای آنکه بدن عملکردی طبیعی داشته باشد به اکسید منیزیم نیاز دارد؛ با این حال به هنگام مصرف بیش از سطوح تجویزی آن، عوارض جانبی، خود را نشان می‌دهند. به منظور کسب اطلاعات بیشتر در خصوص عوارض جانبی اکسید منیزیم این مقاله را مطالعه نمایید.
اکسید منیزیم، از یک نظر دارای فوائد سلامتی بخشی است. بنابراین ضرورت دارد که عملکرد آن را در بدن مشخص نماییم. نیاز مهم و اصلی اکسید منیزم در اعصاب، سلولها، استخوانها، قلب و ماهیچه‌های بدن احساس می‌شود. اختلالات گوارشی مانند سوء هضم، و سوزش سر دل به احتمال زیاد هنگامی که غلظت و یکنواختی اکسید منیزیم حفظ شود تحت کنترل قرار می‌گیرند. به منظور حفظ سطح متعادلی از منیزیم در بدن، سبزیجات سبزی مانند شنبلیله و اسفناج بایستی مصرف شوند. سایر مواد غذایی که حاوی منیزیم می‌باشند، نخود، لوبیا و آجیل یا مغزهای خوراکی را شامل می‌شوند. شیر سویا و صدف نیز حاوی مقادیر زیادی منیزیم می‌باشند. این مواد غذایی به منظور حفظ سلامتی‌مان، به قدر کافی حاوی منیزیم هستند.
با این حال، در برخی موارد، به رغم مصرف غذاهای غنی از منیزیم، بدن ممکن است دچار کمبود این عنصر ضروری شود. این وضعیت احتمالاً به دلیل این واقعیت است که بدن بیش از آنچه منیزیم از مواد غذایی بدست می‌آورد، آن را از دست می‌دهد. در چنین مواردی، به منظور حفظ سطوح نرمال آن در بدن از مکملهای اکسید منیزیم استفاده می‌کنند.
عوارض جانبی
در اکثر اوقات، اکسید منیزیم هیچ گونه عارضه‌ی جانبی ایجاد نمی‌کند؛ با این وجود، رعایت جانب احتیاط بهترین کار است. بعضی افراد به تجویز پزشک بایستی این مکمل‌ها را مصرف نمایند. در مواردی نادر، ممکن است مصرف اکسید منیزیم موجب بروز اثرات بدی بر بدن شود. این عوارض جانبی به محتوای مواد سمی موجود در اکسید منیزیم بستگی دارد. جزئیات مهم از عوارض جانبی آن به قرار ذیل است:
• گاهی اوقات شناخته شده است که اکسید منیزیم موجب بروز واکنشهای شدید پوستی مانند جوش یا بثورات پوستی، کهیر و خارش می‌شود.
• عوارض جانبی دیگر احساس سفتی در قفسه سینه، و مشکل در تنفس را شامل می‌شوند.
• در برخی موارد، تورم دهان، زبان، لبها و صورت ممکن است مشاهده شود.
• علاوه بر عوارض جانبی فوق‌الذکر، تهوع، اسهال، استفراغ، عکس‌العمل‌های غیر ارادی کُند، و مدفوع سیاه و قیری برخی دیگر از این عوارض می‌باشند.
• بسیاری از عوارض جانبی ناشی از هیپرمنیزیمی در نتیجه‌ی بالا بودن سطوح اکسید منیزیم می‌باشند. این عارضه بر سیستم عصبی تأثیر گذاشته و موجب جلوگیری از انتقال پیامهای عصبی عضلانی می‌شود. درجه و شدت این عوارض جانبی به وجود سرم منیزیم سمی بستگی دارد.
• در مواردی معدود، سرعت تنفس همراه با فشار خون افت می‌کند.
• همچنین بر روی سیستم قلبی و عروقی تأثیر گذاشته و ممکن است یک عامل ثابت در ایجاد اتساع عروق خونی میوکارد، فشار خون بالا، و کند تپشی یا کاهش ضربان قلب به شمار رود.
• اکسید منیزیم همچنین می‌تواند از آزاد شدن هورمون پاراتیروئید (PTH) جلوگیری نماید.
• دل درد و احساس سرگیجه عوارض جانبی مشاهده شده در برخی از موارد می‌باشند.
• همچنین می‌تواند منجر به نوسانات خلقی شده و برخی تغییرات ذهنی ممکن است رخ دهد.
اکسید منیزیم هیدراته معمولاً به عنوان یک آنتی اسید مورد استفاده قرار می‌گیرد. و به از بین بردن سوء هاضمه و کاهش اسیدیته کمک می‌کند. دارای خواص ملینی بوده از اینرو، جهت رفع یبوست نیز بکار برده می‌شود. گرچه مفید بودن آن در درمان برخی بیماریها به اثبات رسیده است، اما اوردوز یا مصرف بیش از حد مجاز اکسید منیزیم در قالب مکمل همان اثراتی مضری که در بالا اشاره شد را دارا می‌باشد.
اقدامات احتیاطی
در مدتی که پزشک مکملهای اکسید منیزیم را تجویز می‌نماید، اقدامات احتیاطی را رعایت نمایید. اطلاعاتی را در ذهن خود آماده نمایید که لازم است به پزشک خود عنوان کنید.
• بایستی که پزشک را از حساسیت خود نسبت به برخی داروها مطلع سازید. خود درمانی جنبه‌ای است که اغلب بی اهمیت پنداشته می‌شود. داروهایی که بدون مشورت با یک متخصص مصرف می‌کنید مانند داروهای آنتی اسید و یا ملین بایستی به اطلاع پزشک رسانده شوند.
• بایستی جزئیاتی از سوابق پزشکی خود را خصوصاً اگر ابتلاء به بیماریهایی مرتبط با قلب، کبد، کلیه و یا روده داشته‌اید، در اختیار پزشک قرار دهید.
• چنانچه تحت رژیم غذایی قرار دارید، به اجبار و یا به خواست خود، خواه جهت کاهش وزن و یا مبارزه‌ی مؤثر با یک بیماری اطمینان حاصل کنید که پزشک به هنگام تجویز دارو از آنها اطلاع داشته باشد.
• چنانچه قصد تشکیل خانواده را دارید، باردار بوده و یا مادر شیرده می‌باشید مصرف اکسید منیزیم بدون تجویز پزشک ممکن است کار عاقلانه‌ای نباشد.
• اگر از داروهای ضد انعقاد استفاده می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که این موضوع مهم را به اطلاع پزشک برسانید به این دلیل که اکسید منیزیم ممکن است با این فرم دارویی تداخل داشته باشد.
اکسید منیزیم در صورتی که طبق تجویز پزشک مصرف شود، قطعاً کمک ساز خواهد بود. با این حال هیچ چیز جای وارد نمودن مواد غذایی سرشار از منیزیم به رژیم غذایی روزانه‌ی شما را نمی‌گیرد.
