به گزارش خبرگزاری مهر همزمان با 16 مهرماه و روز جهانی کودک جمال‌الدین اکرمی در گفتگو با روابط عمومی مدیریت فرهنگی- هنری منطقه 8 و فرهنگسرای گسلتان گفت: محتوای ادبیات ما جهانی است و قصه‌های ما واقعا زیبا هستند اما مشکل ما به فضای سیاسی حاکم برجامعه و جایگزین شدن روابط به جای ضوابط برمی گردد.
نویسنده کتاب «بازگشت پرفسور زالزالک» در پاسخ به این‌که بعضی محدودیت زبان فارسی را یکی از موانع ما برای جهانی شدن می دانند گفت: زبان ژاپنی و چینی هم همین محدودیت دارند. چنددرصد مردم دنیا به این دو زبان سخن می‌گویند؟ چگونه است که جایزه هانس کرستین اندرسن امسال را یک نویسنده ژاپنی از آن خود می‌کند؟ پس مشکل ما زبان پارسی نیست. مشکل این است که ناشران دولتی از نویسندگان خاص خود حمایت می‌کنند و ناشران خصوصی هم توان مالی محدودی دارند.
اکرمی، خانه های فرهنگ و فرهنگسراها را یکی از مهم‌ترین نهادهای حمایت‌کننده از هنر و ادبیات دانست و افزود: من به پاریس رفته بودم. شهرداری پروژه‌ای را به تصویرگران واگذار کرده بود. آنها پول داشتند اما طرحی برای ارائه نداشتند در حالی که تصویرگران ما یک دنیا طرح و ایده در دارند اما امکان عملی شدن آن وجود ندارد. پس ای کاش شهرداری ها به این نتیجه برسند که خوب است به هنر و ادبیات هم بپردازد.
نویسنده رمان «چشم‌هایت را ببند والریانوس» معتقد است: شهرداری ها اگرچه با وجود داشتن کتابخانه ها و مراکز فرهنگی در گسترش فرهنگ کتاب و کتابخوانی موثر بوده اند اما نتوانسته اند، آن گونه که بید و شاید در زمینه برقراری تعاملات و تبادلات فرهنگی میان کشورها و جهانی شدن ادبیات نقش داشته باشند و بر کسی پوشیده نیست که جهانی شدن، نیازمند حمایت‌های دولتی است.
