بررسی میزان موفقیت ازدواج های دانشجویی - بخش دوم

تحریریه ماهنامه دنیای زنان

 اما مشکل اینجاست که هر روز دیدن و رابطه داشتن با همدیگر، روابط عاطفی عمیقی میان دختر و پسر به وجود می‌آورد و باعث می‌شود دو طرف نتوانند به شناخت درست و دقیقی از فرد مقابل برسند.او ادامه می‌دهد : در دانشگاه با طیف گسترده‌ای از افراد رو در رو هستیم که ممکن است فرهنگ متفاوتی داشته باشند. از شهری آمده باشند که کیلومترها با ما فاصله دارند و به آداب و رسوم یا عقایدی پایبند باشند که بسیار با عقاید ما و خانواده مان متفاوت است.لطفی اضافه می‌کند: در این ازدواج‌ها توقعات کمتری از عروس و داماد وجود دارد و شما اگر در دوران دانشجویی‌تان ازدواج کنید به احتمال زیاد هم خانواده‌ها حمایت تان می‌کنند و هم کمتر کسی از شما توقع زیاد دارد.

به گفته این دانشجو که تازه تحصیلاتش به پایان رسیده از آنجایی که پسر دانشجو، سن کمی دارد و هنوز به عنوان یک نیروی کار وارد اجتماع نشده است، مشکلات مالی در این دوره بیشتر است و شما باید با قناعت و ساده زیستی بیشتری زندگی کنید. از آن گذشته، ممکن است پسر بعد از پایان تحصیل نتواند به سرعت کار با ثباتی پیدا کند و این مساله روی زندگی شان سایه بیندازد.دکتر حسین باهر یکی از طراحان ازدواج دانشجویی در دانشگاه شهید بهشتی است .اودرباره انگیزه های شکل‌گیری ازدواج های دانشجویی می‌گوید:  بنای ما این بود که اگر امکانات مالی مانع ازدواج دانشجو است، خوابگاه و امکانات در اختیار افراد قرار گیرد. ولی نه اینکه هر دانشجویی با دانشجوی دیگر ازدواج کند، بلکه با حضور در مرکز مشاوره و با نظر مشاوران ازدواج کنند.

دانشجویان باید هم کفو باشند. ولی اینکه به خاطر استفاده از خوابگاه دانشجویی و چند سکه و پتو و غیره با یکدیگر ازدواج کنند حتما به طلاق منجر می‌شود. فراموش نکنید هر ازدواجی که غیر از مراتب الهی، عشقی و دلی انجام گیرد حتما با شکست همراه است. به نقطه اشباع که برسد، انگیزه از بین می‌رود.

مثلا اگر دلیل ازدواج مال باشد، وقتی فرد به مال مورد نظر برسد، رابطه منتفی می‌شود. یا اگر به دلیل مقام باشد، پس از پایان مقام حتما طلاق صورت می‌گیرد. من پهلوانانی را به یاد می‌آورم که پس از آنکه مدال نگرفتند، همسرانشان از آن‌ها طلاق گرفتند.این جامعه شناس ادامه می‌دهد : ازدواج باید 4 شرط اصلی داشته باشد بلوغ، عقل، رشد و کفائت. این 4 اصل اگر وجود داشته و طرفین پس از ازدواج مسئولیت‌پذیری داشته باشند و زن و مرد مایل به مادری و پدری باشند حتما ازدواج موفقی شکل می‌گیرد. والا مثل الان عمدتا خانه‌های مجردی شکل می‌گیرد. به گفته پرفسور باهر ازدواج ناموس هستی است و با ازدواج هستی تداوم می‌یابد؛ چه برای درخت‌ها، پرنده‌ها و چه انسان و غیره. اگر کسی واقعا توان این مسئولیت را ندارد بهتر است این مسیر را شروع نکند نه اینکه با امید خدا شروع کند تا بعدا چه پیش آید.

قرآن هم می‌گوید «لایکلف الله نفسا الا وسعها»، هر کسی بر اساس وسع‌اش تکلیف می‌شود. به گونه‌ای ازدواج نکنیم که نتیجه‌اش فرزندانی باشند به عنوان بچه‌های طلاق که به جامعه تحویل می‌دهیم و دختر و پسر که خون‌جگر می‌شوند. به نظر من راه‌حل در کوتاه مدت این است. در بلندمدت نیز هم پسر و هم دختر توقعاتشان را پایین بیاورند و توفیقات را افزایش دهند و فکر نکنند با دروغ و دغل کارها حل می‌شود.

دکتر علی اصغر اصغرنژاد، دکترای روانشناسی بالینی و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ازدواج‌های دانشجویی  رااقدام خوب و مثبتی می‌داند اما به شرطی آن که این شروع با تفاهم، فهمیدگی و سازندگی همراه باشد، شخص از انتخاب خود و شروع زندگی مشترک بسیار راضی خواهد بود.او معتقد است : در مقوله ازدواج مهمترین مسئله میزان سنخیت های افراد است، بطوری که اگر سنخیت های افراد در زمینه‌هایی چون سطح آگاهی و سواد، مناسبات اجتماعی و... به یک اندازه باشد، زن و مرد زندگی آرام و موفقی خواهند داشت.

اما اگر این سنخیت‌ها وجود نداشته باشد زندگی افراد با تلاطم و چالش هایی رو به رو می‌شود که در نهایت به طلاق می‌انجامد.او به آمار طلاق در میان ازدواج های دانشجویی اشاره می‌کند و می‌گوید: هر کدام از ازدواج هایی که صورت می‌گیرد بعد از بررسی در یک بازده زمانی می‌توان دریافت که به چه دلایلی منجر به طلاق شده است. در حقیقت از میان طلاق هایی که در جمعیت عمومی شکل می‌گیرد بخشی از آن میان ازدواج‌های دانشجویی است که این تعداد هرچند هم کم باشد اما نگران کننده است به هر حال طلاق هایی است که در میان قشر تحصیلکرده جامعه رخ می‌دهد.

این روان شناس اضافه می‌کند: گرچه دولت برخی امتیازها و تسهیلاتی را برای زوج های دانشجو در نظر  گرفته است اما مسئله مسکن و اشتغال بعد از تحصیل از مهمترین مشکلات ازدواج های دانشجویی است. به هر حال شاید این مشکلات در طول 4 سال نگرانی ایجاد نکنند اما با پایان دوره دانشجویی، مشکلات زناشویی و عمدتا مشکلات مالی و اشتغال آغاز می‌شوند. حتی بعضا برخی از این دانشجویان در دوران دانشجویی بچه دار می‌شوند و این موضوع مشکلات زوج های دانشجو را بیشتر می‌کند.

او ادامه می‌دهد : در اختیار گذاشتن خوابگاه دانشجویی به دانشجویان مزدوج در مدت 4 سالی مشکلی از آنها رفع نمی کند، مشکلات زندگی ازدواج های دانشجویی به حدی است که به گفته برخی از کارشناسان و آسیب شناسان نیمی از ازدواج های دانشجویی با شکست و طلاق روبه رو می‌شوند.طرح ازدواج دانشجویی به خودی خود طرح بدی نیست اما نباید آثار مثبت آن تنها در کوتاه مدت باشد بلکه مسوولان امر باید به فکر دوام و آینده زندگی این زوج‌ها هم باشند.