فرادید؛ همیشه اوضاع بر وفق مراد نیست و حتی بهترین محصولات با قیمت مناسب و بالاترین سطح کیفیت نیز ممکن است در بازار شکست بخورند. بازار خودرو ایران در سالی که گذشت تعداد زیادی بازیگر شکست‌خورده داشت اما هفت مدل بودند که بدتر از همه علیرغم ویزگی‌های خوب فنی و ظاهری آن طور که باید انتظارات را برآورده نکردند.
به گزارش فرادید، تصور اینکه خودروهایی از برندهای تویوتا ، رنو ، هیوندای ، کیا ، سانگ‌یانگ ، چری و فاو بسترن جزو بدشانس‌ترین خودروهای بازار بودند خیلی سخت است مخصوصا که همه این شرکت‌ها با محصولاتی محبوب پای به بازار ایران گذاشته‌اند با این حال سال 96 حتی برای بهترین فروشندگان اتومبیل در ایران هم سال پرحادثه‌ای بود. از انواع و اقسام مشکلات ایجاد شده برای واردکنندگان تا رشد تعرفه ها، تغییر و تحول در شیوه واردات و در نهایت هم رشد چشمگیر قیمت ارز. این خودروها که در بازارهای جهانی محصولات موفقی بوده‌اند همگی بنا به دلایلی در ایران شکست خورده‌اند. ببینم همه این معضلات کدام خودروها را به حاشیه کشید.
تویوتا کورولا
اگر گواهی تاییدیه استانداردش صادر می‌شد شاید همچنان می‌توانست به مدد محبوبیتش در باازر فروش بالایی را تجربه کند. پرفروش‌ترین سدان شش ماهه اول 95 با حذف از لیست ثبت سفارش به قربانی بزرگ قوانین خلق‌الساعه واردات خودرو در ایران بدل شد و در سال 96 فروشش به صفر رسید.
هیوندای سوناتا
با اینکه فروشش در سال 96 به حدود 2500دستگاه رسیده ولی به معنی دقیق کلمه توسط تالیسمان فرانسوی به قتل رسیده است. در واقع عمده بازار سدان های متوسط شهری به رنو رسیده و پژو، هیوندای، هوندا، کیا و باقی رفقا به زحمت نصف تالیسمان فروش داشته‌اند.
کیا اسپورتیج
با اینکه یکی از ستون‌های فروش کیا در اروپا و آمریکا همین کراس‌اوور کوچک و خشن است اما فروش کلی اسپورتیج در سال 96 هنوز به 500 دستگاه نرسیده و این اتومبیل علیرغم همه ویژگی‌های خوبش در بخش ایمنی، هندلینگ و گنجایش، قربانی ظاهر عبوس و نه چندان زیبایش شده است. البته برخورد نامناسب واردکننده این محصول با خریداران هم دلیل خوب دیگری برای این عدم اقبال است.
سانگ‌یانگ کوراندو
در حالی که مجموع فروش سانگ یانگ تیوولی در دو سال اخیر در مرز 10 هزار دستگاه قرار دارد، کوراندو به زحمت توانست روی عدد «500 واحد فروش» بایستد که به معنی شکستی تمام عیار برای واردکننده است. کوراندو البته اخیرا در نمونه فیس‌لیفت با کد نوبل معرفی شده ولی قیمت 220 میلیونی‌اش بزرگ‌ترین عامل در مسیر فروش بالایش است.
چری تیگو7
یک کراس‌اوور مدرن و متفاوت از خودروساز بلندپرواز چینی که در سال 96 نتوانست انتظارات را برآورده کند و فروشی کمتر از 3000 دستگاه را تجربه کرد. بسیاری از کارشناسان قیمت بالای این خودرو را عامل اصلی شکستش می‌دانند. برخی نیز وجود رقبای قدری از فرانسه و کره و ژاپن را عامل اصلی ناکامی تیگو می‌دانند. بسیاری هم عقیده دارند نباید برای یک خودرو چینی 140 میلیون هزینه کرد.
بسترن بی30
یک سدان چینی با ژنوم فولکس واگن‌های دهه 90 که از سوی مونتاژکننده وطنی با تبلیغاتی گسترده معرفی شد اما به زحمت توانست 2 هزار دستگاه فروش داشته باشد. بی30 که قیمتی گزاف، کابینی قدیمی، موتوری بی‌حال و کیفیت ساخت متوسطی دارد از ابتدا نیز شانس زیادی برای موفقیت نداشت. این خودرو در کلاسی فشرده با حضور چندین رقیب ایرانی و چینی و فرانسوی گیر افتاده و روزنه امیدی هم برای سال 97 روبروی خود نمی‌بیند. حتی کسب نمره کیفی 4 ستاره آن هم به شکل فوری! نتوانست دردی از محصول قدیمی و گران بهمن دوا کند.
رنو سیمبل
چه سال گذشته وچه امسال اصلا اوضاع این سدان اروپایی خوب نبوده و کل فروشش به زحمت در این دو سال به 5 هزار دستگاه می‌رسد. این در حالی بود که قیمت78 تا 85 میلیونی سیمبل موجب شده بود تا این اتومبیل اقتصادی به ارزان‌ترین محصول وارداتی بازار خودرو کشور تبدیل شود. گفته می شود در سال 97 دیگر سیمبل به صورت وارداتی عرضه نمی‌شود تا بازار خود را مهیای نمونه جدید مونتاژی آن نماید.
پژو 508
هیچکس نمی‌داند تعداد فروش دقیق این سدان اسپورت فرانسوی چقدر است اما قیمت گذاری نامناسب در کنار موتوری کوچک که به اندازه کافی توان نداشت باعث شدند تا 508 به سرنوشت برادرش 407 دچار شده و فروشی کمتر از انتظار را در ایران تجربه کند. این خودرو قربانی موتور ضعیف و اعتبار اندک شرکت پژو در ایران هم شد و دست خالی بازار را ترک کرد.
به نظر می‌رسد ایران خودرو هنوز از تجربه شکست صنعتگران برای ورود به تجارت خودرو درس نگرفته و علیرغم تجربه دوباره عرضه ناموفق سدان‌های وارداتی شرکت پژو، برای سال 97 برنامه عرضه دیگر خودروهای گران قیمت این برند را به شکل وارداتی به ایران دارد. موضوعی که به نظر می‌رسد در سال تولید ملی پافشاری بر آن چندان منطقی و منطبق بر اهداف سالانه اقتصاد ملی نیست.
