یک دسته گل رز شاید هدیه‌ی عاشقانه‌ی مناسبی باشد اما به سرعت پژمرده شده و نمی تواند ماندگاری بالایی داشته باشد. به تازگی دانشمندان راهی پیدا کرده‌اند که نه تنها می‌تواند ماندگاری آن را بالا ببرد بلکه قادر است بوی گل را غلیظ‌تر کرده و مقاومت آن را در برابر حشرات بیشتر کند.
10 روز زمان لازم است برای آنکه یک گل رز رنگی دلنشین، بویی مطلوب و عمری بالا پیدا کند. به همین دلیل است که کارشناسان راه ساده‌تر و کم زمان تری پیدا کرده‌اند که می تواند زمان لازم برای این پروسه‌ی ده ساله را به 3 سال کاهش دهد.
این روش کریسپر یا قیچی مولکولی نام دارد که به نوعی دی ان ای گیاه را تغییر می دهد تا ویژگی‌های مطلوبی در آن پدیدار شود. به نظر می‌رسد در آینده‌ای نزدیک دسته‌گل‌هایی از رزهای دستکاری شده را مشاهده کنیم که می‌توانند عمری طولانی داشته و پژمرده نشوند.
این رز‌ها علاوه بر عمر طولانی خود قادر خواهند بود که مقاومت بالایی از خود در برابر آفت‌هایی نظیر شته نشان داده و رویشان لکه های سیاه نیفتد.این در واقع اولین باری است که دانشمندان موفق شده‌اند که ژنوم یک گل رز را به طور کامل بازسازی کرده و ساختاری شبیه به توت فرنگی و تمشک به آن بدهند.
رزهای گلخانه‌ای زمانی که بریده می‌شوند، بویشان کمتر شده و قادر نیستند که بوی مطلوب خود را حفظ کنند. به همین خاطر دانشمندان سعی کرده‌اند که روی اولین نمونه‌هایی که از این گل در قرن 18 میلادی وجود داشتند، بررسی کرده تا علت را بیابند. در حال حاضر 3500 رز مختلف در سطح کره‌ی زمین وجود دارد که هر کدام با دیگری تفاوت‌های زیادی دارند.
محققان متوجه شدند که ژن کدامیک از این گل‌ها می‌تواند خاصیت بو را رزهای آزمایشگاهی افزایش دهد و با مشخص کردن آنها سعی کردند که بهترین نمونه را بازسازی کنند. این مسئله موجب شده که این گلهای دستکاری شده علاوه بر ظاهری زیبا و ماندگاری بالا از بوی مطلوب و غلیظ نیز بهره ببرند.
