شاتل-فضایی

شاتل فضایی اندور در شرایطی به ایستگاه فضایی بین المللی متصل است که این ایستگاه در ارتفاع تقریبا 355 کیلومتری و با سرعت 27000 کیلومتر بر ساعت حرکت می کرد.

شاتل اندور نخستین ماموریت خود با عنوان اس تی اس-49 را در ماه می 1992 و بیست و پنجمین و آخرین ماموریت خود را با عنوان اس تی اس-134 در ماه می 2011 انجام داد.

سفینه‌های اولیه تنها یک سرنشین داشتند. در همان سال‌ها روس‌ها با پرتاب دو سفینه وستک-3 و وستک-4 توانستند آمار "انسان‌های فضایی" را به دو نفر برسانند. با پرتاب سفینه سه نفره وسخد-1 تعداد افرادی که همزمان در مدار زمین بسر می بردند به 3 رسید.

امروز 21 ژوئیه، مصادف با روزی است که ماموریت برنامه‌ شاتل‌های فضایی با فرود شاتل فضایی "آتلانتیس" در ماموریتی تحت عنوان "اس‌تی‌اس 135" به پایان رسید.

بعد از بیانیه مشترک رولزرویس و بوئینگ مبنی بر سرمایه گذاری روی یک کمپانی بریتانیایی به نام Reaction Engines Limited (یا به اختصار REL) که به تولید سیستم های پیشرفته رانشی می پردازد، به نظر می رسد حالا بیشتر از هر زمان دیگر به رویای سفرهای فراصوتی نزدیک شده ایم.

یکی از موضوع‌هایی که از همان سال های نخستین عصر فضانوردی کارشناسان به آن توجه داشتند و برای یافتن راه‌حل آن تلاش می‌کردند، حرکت در فضای آزاد کیهانی بود.

"جان یانگ"، فرمانده اولین ماموریت شاتل فضایی درگذشت.

سازمان تکنولوژی و علوم هوافضای چین (CASC) که اصلی ترین پیمانکار برنامه های فضایی چین به حساب می آید اخیراً از نقشه راه جاه طلبانه خود برای برنامه های فضایی این کشور تا سال 2040 میلادی و بعد از آن پرده برداشته است.

ناسا چراغ سبز را به کمپانی بزرگ «لاکهید مارتین» نشان داد تا نمونه اولیه اقامتگاه فضایی پیشنهادی برای برنامه NextSTEP را در ابعاد کامل و عملیاتی بسازد. بدین ترتیب در بازه 18 ماهه پیش رو، احتمالاً آزمون فناوری های نوین مورد نیاز برای مسافرت های طولانی و درازمدت فضایی توسط این کمپانی به نیابت از آژانس آغاز خواهد شد.

شرکت لاکهید مارتین مسئولیت تبدیل کابین باربری شاتل بازنشسته را به ماژول آزمایشی زندگی انسان در فضا و در ابعاد واقعی بر عهده گرفت.