«نسبی گرایی معرفت شناختی» epistemological relativism)) را شاید بتوان به عنوان نگرشی تعریف نمود که معرفت(knowledge) (یا صدق) truth)) را به حسب زمان، مکان، جامعه، فرهنگ، دوره تاریخی، چارچوب یا طرح مفهومی، تربیت و اعتقاد شخصی، امری نسبی می داند به نحوی که آنچه معرفت شمرده می شود وابسته به ارزش و اهمیت یک یا چند متغیر فوق است