علی-علیه-السلام

ای خدای من! به درستی که تو همیشه به بهره های صنعت های خود بر ما انعام کننده ای و ما را از میان هفت اقلیم اکرام کننده ای، و این عادت لطیف توست در اهل دین اسلام در زمان های گذشته و آینده آن و شب های رفته و مانده آن.

از ابعاد مهم شخصیت علی علیه السلام برخورداری از طبع بلند شعری است. آن حضرت برای بیان عقاید و احساسات خود در موقعیت های گوناگون از زبان شعر استفاده کرده اند که نمونه هایی از اشعار گرانسنگ آن حضرت را مورد اشاره قرار می دهیم.

نسیم دل نواز علوی در کوچه پس کوچه های ذهنم می وزد . شمام جان را معطر می کنم به کلمات لاهوتی قرآن ناطق . دست های ناتوانم را به سوی آستان پرمهرش بلند می کنم و چون همیشه در دل فریاد می کنم یا علی مددی!

مولا علی علیه السلام در بیانی زیبا می فرماید: «اِجْتِنابُ السَّیِّئاتِ اَوْلی مِنْ اِکْتِسابِ الْحَسَناتْ؛ خودداری از بدی ها، برتر از تحصیل نیکی هاست

در این جا سخن از دانش علی علیه السلام است. دانش انسانی برگزیده، انسانی که هیچ بیان و قلمی را یارای توصیف او نیست; زیرا او برتر از هر اندیشه و فکر و والاتر از جوهر کلام است و اندازه علم او را تنها خدا و رسولش می داند

یکی از آیاتی که به تصریح شیعه و اهل سنت در شان امیرمؤمنان علی، علیه السلام، نازل شده، آیه شریفه زیر است:

پیامبراکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: «هرکس می خواهد نوح را در عزم و اراده اش، آدم علیه السلام را در آگاهی اش، ابراهیم علیه السلام را در بردباری اش، موسی علیه السلام را در زیرکی و تیزهوشی اش و عیسی علیه السلام را در پارسایی و پرهیزگاری اش بنگرد، به علی بن ابی طالب علیه السلام نگاه کند».

یکی از مباحث جذاب و آموزنده پیرامون شخصیت مولای متقیان علی علیه السلام گفت و گوی آن حضرت با افراد و شخصیت های معروف صدر اسلام است

سـال دوم هجرت بود، در این هنگام علی(ع) بیست وپنج سال داشت و حـضرت زهرا(س) نه سال داشت. علی(ع) شخصا به حضور پیامبر(ص) آمد و از فاطمه(س) خواستگاری کرد.

قبر حضرت علی علیه السلام از ترس خوارج تا زمان هارون الرشید مخفی بود، روزی هارون از کوفه جهت شکار بیرون آمد، در راه آهوانی دید، بازها و سگان آن ها را دنبال کردند، آهوان به پشته پناه بردند و سگان و بازها برگشتند