مرگ-برای-مومن

در بینش و نگرش اسلامی، انسان به دنیایی غیر از این دنیای مادی و پست تعلق دارد. جایگاه و ارزش انسان آنقدر گرانبها و ارزشمند است، که زیباترین دارایی های مادی جوابگوی قیمت و ارزش انسان نیست، با این حال افراد ناآگاه از زیبایی های زندگی و حیات ابدی، آنچنان خود را گرفتار زندگی مادی می نمایند، که گویی زندگی محصور در این زمین خاکی قابل توصیف و تصور است

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

مرگ یا همان سفر کردن از عالم دنیا به عالم دیگر همواره یکی از موضوعاتی بوده است که بشر در طول تاریخ خود به آن می اندیشیده است

یاد مرگ مورد عنایت روایات است و شاید علت اصلی آن آثار و برکات تربیتی فراوانی باشد که یاد مرگ دارد. فهرستی از روایات بررسی شده که اگر انسان به یاد مرگ باشد چه برکات و چه ثمرات تربیتی دارد

آیا به کسانى که از ترس مرگ از خانه هایشان در حالى که هزاران نفر بودند بیرون آمدند با دیده عبرت ننگریستى و وضعشان را ندانستى؟ پس خدا به آنان فرمود بمیرید سپس آنان را زنده کرد، خدا نسبت به مردم داراى فضل و احسان است، ولى بیشتر مردم سپاس نمى گذارند. و در راه خدا پیکار کنید و بدانید که یقیناً خدا شنوا و داناست.

موضوع معاد و ضرورت آن از نظر عقل و نقل (آیات قرآن و روایات ) قابل بررسی است که در نوشتارهای متعددی مورد بحث قرار گرفت

در بینش و نگرش اسلامی، انسان به دنیایی غیر از این دنیای مادی و پست تعلق دارد. جایگاه و ارزش انسان آنقدر گرانبها و ارزشمند است، که زیباترین دارایی های مادی جوابگوی قیمت و ارزش انسان نیست، با این حال افراد ناآگاه از زیبایی های زندگی و حیات ابدی، آنچنان خود را گرفتار زندگی مادی می نمایند، که گویی زندگی محصور در این زمین خاکی قابل توصیف و تصور است

براساس محتویات تورات که بخشى از آن در قرآن مجید آمده، و بر مبناى آیات قرآن و معارف حقه، و با توجه به فرمایشات پیامبران که در کتاب‌هاى حدیث نقل شده، اشتیاق به مرگ و انتقال از دنیا به آخرت نسیمى ملکوتى و حالتى معنوى است که از عمق ایمان به خدا و یقین به آخرت و اعمال صالحه و اخلاق حسنه و پاکى و طهارت درون بر میآید، و در سرزمین دل و گلستان قلب‌ میوزد، ...

مرگ یا همان سفر کردن از عالم دنیا به عالم دیگر همواره یکی از موضوعاتی بوده است که بشر در طول تاریخ خود به آن می اندیشیده است

مهمترین مضمون مشترک سوره‌های هفتگانه‌ای که آغاز آنها «حم» قرار دارد، و به عنوان حوامیم سبعه معروفند، تشریح خطوط کلی محتوای وحی است که عصاره آن عبارت از ضرورت توحید و ضرورت معاد، و ضرورت رسالت می‌باشد، و در برابر ره‌آورد انبیاء مردم به دو دسته تقسیم می‌شوند، چون راه هم دوتاست