مساجد-تاریخی-اصفهان

مسجد سعید بن جبیر که بنای اولیه آن به قرون اولیه هجری منسوب است در ضلع باختری صحن شمالی امام زاده درب امام اصفهان واقع شده و شیخ جابری انصاری در تاریخ اصفهان درباره این مسجد کوچک چنین نوشته است: «دیگر از مساجد کهن، مسجد منسوب به سعید بن جبیر است

این مسجد که در عرف تلفظ (سرش بادران) خوانده می شود در روستایی در 29 کیلومتری جنوب خاوری اصفهان و ساحل شمالی زاینده رود واقع شده است

این مسجد بعد از مسجد سید بزرگترین مسجد اصفهان است و در واقع می توان آنرا پنجمین مسجد بزرگ و با شکوه اصفهان دانست که در ابتدای محله نوی شیرازی ها و متصل به محله در بکوشک قرار گرفته است.

این بنا در روستای گلون آباد (گلناباد) از دهستان قهاب اصفهان در 21 کیلومتری خاور اصفهان واقع شده که به صورت ویرانه‌ای در آمده است. در یکی از ایوان‌های خاوری صحن، کتیبه‌ای به خط زیبای ثلث، متضمن آیات قرآنی و تاریخ 1109 هـ . ق دیده شده است.

در خیابان طالقانی امروز مسجدی قرار دارد که با توجه به کتیبه ی سردر آن در زمان سلطنت شاه طهماسب اول صفوی ساخته شده است. این کتیبه در حال حاضر در کاخ چهلستون نگهداری می شود و به همراه سردر، در مجاورت یکی از دیوارهای این کاخ نصب شده است.

این بنا در محله خواجو، در کوچه‌ای که به طرف ترواسکان می ‌رود، واقع شده و در سال 1090هـ . ق توسط شیخ علی ‌خان زنگنه صدراعظم شاه سلیمان صفوی ساخته شده است

در بازار اصفهان مسجد کوچکی واقع شده که به نام ذوالفقار خوانده می شود این مسجد در محله نیماورد قرار دارد که در زمان صفویه یکی از محلات آباد و پرجمعیت اصفهان بود. این مسجد در زمان سلطنت شاه طهماسب صفوی دومین حکمران این سلسله شناخته شده است.

در میانه ی کویر ایران شهری قرار دارد که با تاریخ و هنر و معماریش توجه مردمانی را از سراسر دنیا به خود جلب کرده است. زیبایی های بی پایانش باعث شده تا لقب نصف جهان را به آن بدهند و سالانه بسیاری از گردشگران به سویش روانه شوند.