وحی

چکیده:   قرآن کریم آخرین پیام آسمانی و برنامه جاویدان زندگی بشریت در محیطی بر انسانها فرود آمد که از طرفی در اوج فصاحت و بلاغت بودند و از طرفی دیگر سرگشته و حیران در وادی جهل و تعصب، از همین روی از ابتدای نزول قرآن همواره دشمنی هایی از جانب مشرکین و سپس از جانب یهودیان و مسیحیان می شده است

روی سخن قرآن پیش و پس از آیه تطهیر همسران حضرت است،لیکن ناگاه روی سخن تغییر پیدا می‌کند و در بین مخاطب خویش را عترت و اهل بیت قرار داده به آن‌ها می‌فرماید خدای سبحان اراده کرده است که هر گونه رجس و پلیدی را از دامن عترت زدوده و آنان را نوعی پاکیزه و مطهر گرداند: انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا (احزاب، 33)

طلیعه   حضرت امام محمدتقى علیه السلام در دهم ماه رجب سال 195 ه. ق در مدینه منوره چشم به جهان گشود

با نزول شریعت اسلام، با توجه به اینکه کامل ترین شریعت الهی بود، باب نبوت تشریعی بسته شد و اعلام شد که شریعت دیگری پس از شریعت اسلام نخواهد آمد؛ اما همچنان که شرایع الهی پیشین به وجود انبیای تبلیغی برای تفسیر و تبیین و تبلیغ نیاز داشتند، این نیاز همچنان در شریعت اسلام باقی بود و بر اساس سنت الهی باید پس از پیامبر اسلام نیز انبیای تبلیغی می آمدند تا ...

کلمه وحی در عهد عتیق زیاد تکرار شده است از باب نمونه: «وحی کلام خداوند درباره اسرائیل قول خداوند است که آسمان‏ها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان را در اندرون او ساخت»

چکیده   نبوت، از مسائل مشترک میان ادیان ابراهیمی(ع) است که هم در علم کلام و هم در فلسفه دین، از آن گفت و گو می‌شود

اشاره   از دیدگاه کلیساى کاتولیک، خدا از راه القاى تدریجى سرّ خاصش به صورت اعمال و کلمات، خود را بر آدمى آشکار ساخته است

کتاب مقدس   خدا خود را در مسیح مکشوف نموده و این انکشاف در کتاب مقدس ثبت گردیده است: «در واقع کلمات خدا، که با کلمات آدمیان بیان شده است، از هر جهت شبیه کلام بشرى است، درست همان طور که کلمه پدر ازلى، هنگامى که بدن ضعیف بشرى را به خود گرفت، شبیه آدمیان شد»

چکیده   پدیده ی وحی در اسلام مفهومی بنیادین ومحورواساس همه ی آموزه های دینی است. در میان متون مقدس نیز تنها قرآن به تفصیل از این پدیده وگونه های متفاوت آن سخن رانده است

پیش از ورود به مباحث اصلی این مقاله و طرح یکایک کلمه های قرآنی ای که اصل آنها فارسی انگاشته می شود، به اطلاع خوانندگان گرامی می رساند که نگارنده ی این مقاله از بضاعت علمی کافی، از جمله دانش زبان شناسی، مخصوصاً شاخه ی ریشه شناسی، برخوردار نیست، لذا عمدتاً و محتاطانه آراء و انظار صاحب نظران قدیم و جدید را با ذکر منابع هر یک منعکس می کند؛ و تازه معلو ...