زندگینامه محمد تقی بهار بسیار جالب و خواندنی می باشد و باید در نظر داشته باشید که این فرد از 4 سالگی به مدرسه رفته است و تحصیلات خود را از سن 4 سالگی آغاز کرد و می توان گفت این فرد از باهوش ترین کودکان در قرن 19 میلادی است.
از تولد تا مرگ محمد تقی بهار
محمد تقی بهار در سال 1265 در مشهد چشم به جهان گشود و پدر او میرزا محمد کاظم صبوری بود. وی در 4 سالگی به مدرسه رفت و تحصیلات خود را از این سن کم آغاز کرد در سال 1272 با یکی از بهترین کتاب های ایرانی به نام شاهنامه آشنا شد و فردی که این کتاب را به وی معرفی کرده بود پدرش بود. در همین سال محمد تقی بهار شروع به سرودن اولین شعر خود در مورد شاهنامه کرد و جایزه ای را از پدر خود دریافت کرد.
محمد تقی بهار تا سال 1278 تحصیلات خود را در مدرسه ادامه داد و همچنین محافل پدر خود را نیز مورد مطالعه قرار می داد. در سال 1280 پدر محمد تقی بهار از شعر سرودن او ناراضی بود و به او توصیه کرد تا این کار را رها کرده و صاحب کسب و کاری شود.
سال 1283 پدر محمد تقی بهار فوت کرد مسئولیت های خانواده به دوش این فرد افتاد باید در نظر داشته باشید که حتی در این صورت نیز وی توانست به تحصیلات ادبی خودش ادامه دهد لقب پدرش ملک الشعرایی آستان قدس بود که این مورد را از مظفرالدین شاه دریافت کرده بود.
محمد تقی بهار در سال 1329 به بیماری سل مبتلا شد و همچنین در این سال وی با وزارت فرهنگ و ارشاد قراردادی بست تا کتاب سبک شناسی شعر فارسی را تالیف نماید ولی تالیف این کتاب ناتمام ماند زیرا او در این سال فوت کرد.
پیکر ملک الشعرای بهار از مسجد سپهسالار تشییع شد و به آرامگاه ظهیرالدوله در شمیران رسید و در همان جا به خاک سپرده شد وی یکی از شاعران معاصر ایرانی است که بین سال های 1265 هجری قمری تا سال 1330 هجری قمری زندگی کرده است.
شعر معروف گل و گل بهار
شبی در محفلی با آه و سوزی
شنیدستم که پیر پاره دوزی
چنین می گفت با سوز و گدازی
گِلی خوشبوی در حمام روزی
رسید از دست محبوبی به دستم
گرفتم آن گِل و کردم خمیری
خمیری نرم نیکو چون حریری
معطر بود و خوب و دلپذیری
بدو گفتم که مشکی یا عبیری
که از بوی دلاویز تو مستم
همه گِل های عالم آزمودم
ندیدم چون تو و عبرت نمودم
پو گِل بشنید این گفت و شنودم
بگفتا من گِلی ناچیز بودم
و لیکن مدتی با گُل نشستم
گُل اندر زیر پا گسترده پر کرد
مرا با همنشینی مفتخر کرد
چو عمرم مدتی با گُل گذر کرد
کمال همنشین در من اثر کرد
و گر نه من همان خاکم که هستم
آثار محمد تقی بهار
شاعران ایرانی آثار بسیار زیبایی را از خودشان به جای گذاشتند که از آثار محمد تقی بهار به موارد زیر اشاره داشت :
- احوال فردوسی
- یادگار زریران
- تاریخ مختصر احزاب سیاسی
- چهار خطابه
- فردوسی نامه
- تاریخ تطور شعر فارسی
- دستور پنج استاد
- اشعار زندگانی مانی
- سبک شناسی
- قبر امام رضا علیه السلام
تصحیح های ملک الشعرای بهار
وی علاوه بر شعر گفتن به تصحیح برخیداز آثار فرهنگی و تاریخی نیز پرداخته است که تصحیح های وی عبارت اند از :
- رساله نفس
- مجمل التواریخ و القصص
- منتخب جوامع و حکایات و لوامع الروایات عوفی
- شاهنامه فردوسی
- تاریخ سیستان
عاشقانه ای از ملک الشعرای بهار
ای دلبر من، تاج سر من
یک دم ز وفا، بنشین بر من
نازت بکشم ای مایه ناز
بارت ببرم ای دلبر من
وای از تو که سوخت پروانه صفت
شمع رخ تو بال و پر من
رحمی که بسوخت عشق تو مرا
چندان که نماند خاکستر من
ای مرغ سحر این نامه ببر
نزد صنم گل پیکر من
لیلای منی مجنون توام
من بندهٔ تو تو سرور من
دل شد ز غمت چون قطره خون
وز دیده چکید در ساغر من
ویرانه شود آن خانه که نیست
روشن ز رخت ای اختر من
لطفت شکرست قهرت شررست
هم نوش منی هم نشتر من
هرجا گذری با صوت خوشت
خاک ره توست چشم تر من
گوید که «بهار» نالد چو هزار
ناکرده نظر بر منظر من
اگر از این مطلب رضایت داشتید و با این شاعر بزرگ ایرانی آشنا شدید در ادامه می توانید با کلیک بر روی لینک های زندگینامه شهریار و زندگینامه شاملو اطلاعاتی در مورد آن ها بدست آورید.
