علیرضا روحی در گفتوگو با ایسنا با بیان اینکه متأسفانه برخی والدین تمام ساعات اوقاتفراغت فرزندشان را با کلاسهای درسی و آموزشی پر میکنند، افزود: برنامهریزی برای اوقاتفراغت همانند برنامهریزیهایی که در زمینههای دیگر صورت می پذیرد، نوعی فرآیند هدفدار است به طوریکه بارزترین ویژگی آن آزادی انتخاب و نوع فعالیت است اما والدین به تصور اینکه باید وقت کودک و نوجوان فارغ شده از درس و مدرسه را لزوما پر کنند، بدون توجه به علایق آنها کلاسهای درسی، هنری، ورزشی، اردو و ... را برای آنها تجویز و فرزندانشان را ملزم به شرکت در آن میکنند که این خود باعث عدم استقبال آنان میشود.
وی با اشاره به اینکه والدین برای اوقاتفراغت کودکان و نوجوانان باید به دو نکته علاقه و استعداد آنان توجه داشته باشند و بر اساس آن برنامهریزی کنند، یادآور شد: اگر این دو کنار هم باشند افراد به راحتی میتوانند مبانی کلاسها را فراگرفته و پیشرفت کنند.
این روانشناس ادامه داد: همچنین اوقاتفراغت فرصت مناسبی برای افرادی است که دچار افت تحصیلی شده و اکنون میتوانند در فصل تابستان نسبت به تقویت دروس خود تلاش کنند اما نباید تفریح، گردش و ورزش و ... را نادیده گرفت.
وی خاطرنشان کرد: استقلال، پیوندجویی و نیاز به شایستگی از جمله مواردی است که نوجوانان خواهان آن در برنامهریزیهای اوقافتفراغت خود هستند و والدین در این جهت با نظارت بسیار سطحی باید با آنان همکاری کنند.