بهترین بازی های ایرانی در سال ۹۵

مجله دانستنیها: طی سال های اخیر و به لطف ظهور استورهای دیجیتالی موبایل، صنعت بازی سازی ایران با پیشرفت چشمگیری رو به رو شده است. البته که هنوز نمی توانیم خود را صاحب «صنعت بازی» بدانیم، اما دست کم مارکت هایی مانند «بازار» و «مایکت» و... باعث نجات حوزه ای شد که دخل و خرجش اصلا با هم نمی خواند. پس از این مارکت ها، افق دید بسیاری از سازندگان هم گسترش پیداکرد، طوری که حالا بیشتر سازندگان در فکر ورود به بازار جهانی هستند. چنین طرز تفکری باعث می شود از خود بپرسیم آیا بازی های فعلی داخلی توانایی رقابت با آثار خوش ساخت جهانی را دارند یا خیر؟

در این مدت بازی های مهمی عرضه شده اند که به خوبی توانایی فعلی ما را در این صنعت به نمایش می گذارند. البته برای این که حق پی سی بازها را هم رعایت کنیم، علاوه بر موبایل، سه بازی کامپیوترهای شخصی را هم در فهرست قرار دادیم تا همه چیز دست کم روی کاغذ مساوی باشد.

1- چهره های شیطانی

 

 

فراگیر شدن ساخت بازی های مستقل همراه شد با قیام ژانرهایی که برای سال ها از دید مخاطبان غافل مانده بودند؛ ژانرهایی مانند پلتفرمر، نقش آفرینی سنتی و البته ادونچر. یکی از زیرشاخه های ژانر ادونچر که طی سال های اخیر با استقبال خوبی رو به رو شده، «walking simulater» است. این ژانر همان طور که از نامش بر می آید عاری از صحنه های اکشن است و روی پیشبرد داستان تمرکز دارد. بازی «چهره شیطانی» جزء اولین تلاش های سازندگان ایرانی برای ورود به این ژانر است. اثری که در مدت کمتر از دو سال و توسط تعدادی از سازندگان جوان به عنوان نخستین تجربه کاملا جدی آن ها ساخته شده است. داستان بازی درباره شخصیتی به نام دکتر «هومن تدبیری» است که پس از ورشکستگی، اخراج از کار و ترک همسرش، روز به روز بیشتر به سمت فروپاشی می رود. او شب هایش را در انزوا می گذارند، اما یک شب اتفاق عجیب و غیرمنتظره ای برای می افتد که مسیر زندگی اش را برای همیشه تغییر می دهد. این بازی جزء معدود عناوین مهم کامپیوترهای شخصی است که طی یکی دو سال اخیر برای پلتفرم PC عرضه شده است.

2- جنگل لرزان

 

 

ساخت بازی پلتفرمر مشکلات و دردسرهای خاص خودش را دارد؛ با این حال استودیو «سورنا پردازش آریا» تمامی ریسک ها را به جان خرید و حتی بازی پلترفرمر جدیدش را از طریق شبکه استیم به صورت بین المللی هم منتشر کرد. «جنگل لرزان» (Wobbly Jungle) یک بازی پلتفرمر با سبک گرافیکی پیکسل آرت است که طی چندین سال به امضای تعداد زیادی از بازی سازان مستقل تبدیل شده است. استودیو سورنا سعی کرده با الهام از پلتفرم های موفق این سال ها که بیشترشان روی دو فاکتور سرعت و سختی تمرکز داشته اند، به موفقیت برسد. این بازی را می توان نمونه داخلی «Super Meat Boy» خطاب کرد که از قضا هر دو بازی علاوه بر سختی، شخصیت های بسیار ساده و روندی کاملا مشخص دارند.

نکته جالب این است که شرکت «Bit Cpmopser» که یک ناشر بین المللی است، طی قراردادی وظیفه نشر این بازی را برعهده گرفت و به این ترتیب جنگل لرزان از زبان های انگلیسی، ایتالیایی، آلمانی، فرانسوی، اسپانیایی، لهستانی، ژاپنی و روسی هم پشتیبانی می کند.

3- موتوری 2

 

 

از زمان همه گیر شدن رانرها تا امروز هیچ بازی ایرانی ای نتوانسته به موفقیت «موتوری» برسد. ساخته استودیو «گلیم گیمز» دو سال پیش عرضه شد و در مدتی کوتاه به شهرت رسید. یکی از دلایل این شهرت، استفاده از المان های قابل توجه دهه 60 بود: موتور، سیبیل، طراحی شخصیت ها، موزیک قهوه خانه ای و ادبیات آن دوران که به خوبی در موتوری پیاده سازی شده اند.

موفقیت این بازی سبب شد تا تیم سازنده دست به کار شود و چند ماه پیش نسخه دوم موتوری را از طریق کافه بازار در اختیار مخاطبان قرار دهد. هسته اصلی گیم پلی کاملا شبیه به نسخه اول است؛ با این تفاوت که شخصیت ها و موتورهای بیشتری در این بازی حضور دارند. همچنین کاربران می توانند در چهار شهر به موتورسواری و لایی کشی مشغول شوند.

شاید جالب ترین نکته در مورد «موتوری 2»، نه ارتقای سطح آن، بلکه سیستم پرداخت متفاوتش است. به قول سازندگان برای نخستین بار می توانید آیتم های مورد نیاز خود را به صورت قسطی خریداری کنید. یعنی مقداری از آن را بدهید و سپس در مدت مشخصی مابقی پول را به حساب سازندگان واریز کنید.

4- Shadow Blade

 

 

تیم «فن افزار شریف» با ساخت و عرضه جهانی بازی «گرشاسب»، در همان سال های اول شکل گیری صنعت بازی در کشور، خود را به عنوان بزرگترین تیم ایرانی معرفی کرد. روند رو به رشد این استودیو هنوز هم ادامه دارد و «امیرحسین فصیحی»، مدیرعامل این شرکت، چندی پیش برند نشر جهانی خود را با نام «Digital Dragin» معرفی کرد.

فن افزار، سال گذشته بازی «Shadow Blade» را در جهان منتشر کرد که این بازی تا امروز دست کم از منظر منتقدان، بهترین بازی ساخته شده توسط بازی سازان ایرانی است. بازی ای که شخصیت اصلی آن نینجایی به نام «کورو» است؛  مردی جوان که برای به دست آوردن لقب «شمشیر تاریکی» در راه پرخطری گام بر می دارد و در این راه می کوشد تا تکنیک های مبارزه آخرین استاد نینجای باقیمانده را بیاموزد.

گیم پلی این بازی برای آن دست مخاطبانی که تجربه عناوینی مانند نسخه کلاسیک «نینجا گایدن»، «شینوبی» و «Shadow Dancer» را داشته اند، قابل قبول و جذاب است. البته باید به این موضوع هم اشاره کرد که Shadow Blade دارای دو نسخه متفاوت است؛ نخست نسخه موبایلی که می توانید آن را از کافه بازار یا اپ استور اپل دانلود کنید و دوم نسخه کامپیوترهای شخصی که با نام «Shadow Blade Reload» که امسال در شبکه پخش و نشر استیم منتشر شده است. این نسخه نسبت به نمونه موبایلی کمی پیشرفت داشته و گیم پلی آن مقداری روان تر و داستانش سرراست تر است.

5- قتل در کوچه های تهران 2

 

 

با این که ادونچرهای کلاسیک جذابیت های خاص خودشان را دارند، اما سختی طاقت فرسای آن ها چندان با سلیقه کاربران امروزی همخوانی ندارد. البته استودیو «تل تیل» چند سال پیش سبک ادونچر/ تعاملی را معرفی کرد تا با حذف پازل های دشوار، بار دیگر مخاطبان به آثار ادونچر توجه کنند. هزاران کیلومتر آن طرف تر و در ایران استودیوی «رسانا شکوه کویر» همچنان به ساخت بازی های ادونچر کلاسیک ادامه می دهد.

این استودیو طی سال های گذشته بازی های ادونچر فراوانی را روانه بازار کرده که «قتل در کوچه های تهران 2» آخرین آن هاست. این بازی برخلاف شماه نخستش، در زمان حال سپری می شود و طی آن باید با حل معماها و گفت و گو با شخصیت ها، به راز قتل های زنجیره ای تهران پی ببریم.

از جمله ویژگی های آخرین ساخته رسانا شکوه کویر، می توان به هشت ساعت گیم پلی، 33 کاراکتر با بیش از 1500 سطر دیالوگ، 13 مینی گیم و 30 پازل تعاملی با محیط و استفاده از صدای دوبلور شناخته شده «سعید مظفری» برای دوبله مکالمات شخصیت اصلی اشاره کرد.

6- هشت خوان 2

 

 

با عرضه بازی «Heartstone: Heroes of Warcraft» و افزایش محبوبیت بازی های کارتی، سازندگان داخلی هم دست به کار شدند تا نمونه های ایرانی مشابه آن را تولید کنند. در بین این دست بازی ها، بازی «هشت خوان» موفق شد به نزدیک ترین بدل ساخته «بلیزارد» تبدیل شود، هر چند در این بازی به جای شخصیت های دنیای وارکرفت، اساطیر مشهور ایرانی حضور دارند؛ شخصیت هایی مانند «پشوتن»، «برسام»، «گیو»، «سیمرغ»، «فریدون»، «زال»، «توس»، «گودرز»، «اسفندیار» و «بهرام».

در این بازی ها که عمده لذت شان در بازی کردن دونفره و آن لاین خلاصه می شود، دو کاربر مقابل یکدیگر صف آرایی کرده، سعی می کنند با انتخاب بهترین کارت ها حریف شان را مغلوب کنند. همانند نبردی واقعی، در این بازی هم مستقیما دو کاربر با یکدیگر رقابت نمی کنند؛ بلکه از طریق سربازهای خود به جبهه دشمن حمله می کنند. هر کدام از کارت ها متعلق به یک گروه از سربازان است و هر گروهی نقاط قوت و ضعف مشخص خودش را دارد.

باید توجه داشت که در بازی هایی مانند «هشت خوان»، چیدن استراتژی اهمیت فراوانی دارد و به همین خاطر حتی دوستداران بازی های استراتژیک اعم از همزمان و نوبتی، می توانند با آن ارتباط برقرار کنند. این بازی به صورت رایگان در کافه بازار قرار داده شده است، هر چند که برای تجهیز خود می توانید از سیستم پرداخت درون برنامه ای آن هم استفاده کنید.