جامبوجت افسانه‌ای بوئینگ اولین هواپیمای پهن پیکر جهان است که برای گسترش سفر‌های بین قاره‌ای و به‌منظور پاسخ به نیاز فزاینده‌ی شرکت‌های هواپیمایی برای نقل و انتقال مسافران در حجم بالا پا به عرصه‌ی حیات گذاشت.
پدر ابتدای تولد این پرنده، بسیاری بر این عقیده‌ب ودند که اندازه‌ی بسیار بزرگ بوئینگ 747 نه‌تن‌ها باعث خواهد شد این پرنده در انجام وظیفه‌ی اصلی خود، یعنی جابجایی مسافران ناموفق باشد؛ بلکه وزن بسیار بالای آن مشکلاتی برای باند فرودگاه‌ها رقم خواهد زد و احتمالا دچار سوانح زیادی خواهد شد.
اما برخلاف تمام بدبینی‌ها، نه‌تن‌ها این پرنده تا چندین دهه از لحاظ مختلف بی‌رقیب ماند؛ بلکه هنوز هم به حضور موفقیت‌آمیز خود در آسمان ادامه می‌دهد و تا کنون بیش از 1500 فروند از آن تولید شده است. بوئینگ 747 حاصل تلاش 50 هزار نفر از کارکنان بوئینگ بود که با لقب «باورنکردنی‌ها» شناخته می‌شدند. این افراد شامل کارکنان ساختمانی، مکانیک‌ها، مهندسان، کارکنان اداری و مدیرانی بودند که بوئینگ 747 افسانه‌ای را به واقعیت تبدیل کردند. جالب است که با وجود محدودیت‌های موجود در دهه‌ی 60 میلادی، آن‌ها این کار را در کمتر از 16 ماه به انجام
رساندند.
تاریخچه‌ی بوئینگ 747
در سال 1963، نیروی هوایی ایالات متحده مجموعه‌ای از برنامه‌های مطالعاتی جهت تولید یک هواپیمای ترابری سنگین را شروع کرد.
مسئولان نیروی هوایی معتقد بودند جت ترابری سی-141 استارلیفتر پاسخگوی نیاز‌های نیروی هوایی نیست و نیاز به یک هواپیمای ترابری بزرگ‌تر احساس می‌شد. سه شرکت لاکهید مارتین، داگلاس و بوئینگ در مناقصه‌ی نیروی هوایی برای ساخت هواپیمای ترابری فوق‌سنگین شرکت کردند؛ اما بوئینگ و داگلاس این مناقصه را به لاکهید واگزار کردند؛ مناقصه‌ای که منجر به تولید غول ترابری دنیای غرب، سی-5 گَلَکسی شد.
شکست بوئینگ در این مناقصه به‌معنای از دست رفتن قراردادی ارزشمند برای این شرکت آمریکایی بود. این شکست باعث شد بوئینگ بیش از گذشته توجه خود را به‌سوی بازار هواپیما‌های مسافربری معطوف کند. در آن دوران، به لطف استقبال از جت‌های مسافربری نظیر بوئینگ 707 و DC-8، بازار سفر‌های دوربرد هوایی در حال گسترش بود.
حتی پیش از شکست بوئینگ در مناقصه‌ی هواپیمای ترابری نیروی هوایی، ژوان تریپ، رئیس شرکت هوایی پان امریکن که از بزرگ‌ترین شرکت‌های هوایی آن دوران بود، به بوئینگ پیشنهاد داده بود هواپیمایی دوبرابر بزرگ‌تر از بوئینگ 707 تولید کند.
شکست در مناقصه‌ی نیروی هوایی تنها دلیل بوئینگ برای ساخت 747 نبود. در آن دوران ترافیک هوایی رو به افزایش بود و ساخت هواپیمایی چند برابر بزرگ‌تر از 707 امکان کاهش هزینه‌ی بلیط و کاهش ترافیک هوایی را فراهم می‌کرد.
بوئینگ تصمیم گرفت از برخی تکنولوژی‌های توسعه‌یافته در طرح هواپیمای باری‌اش نیز در 747 استفاده کند؛ مهم‌ترین آن‌ها موتور‌های دارای ضریب کنارگذر بالا بود که برای طرح هواپیمای ترابری ارتش توسعه یافته بودند.
