بررسی فیلم First Man: رایان گاسلینگ در نقش نیل آرمسترانگ همچون ستاره‌ای می‌درخشد

رایان گاسلینگ Ryan Gosling و کارگردان دیمین شزل Damien Chazelle (کارگردان «لالا لند» La La Land) زندگی اولین مردی را به تصویر کشیده‌اند که بر روی کره‌ی ماه پا گذاشته است: نیل آرمسترانگ Neil Armstrong.
«نخستین انسان» First Man شاهکاری دل‌نشین درباره‌ی مردی بسیار درون‌گرا است. نیل آرمسترانگ Neil Armstrong یکی از مشهورترین انسان‌های تاریخ معاصر بشر است، اولین انسانی که پا در دنیایی غیر از دنیای ما گذاشته است. او مردی مصمم و با اراده، شجاع و بسیار فروتن بود. این ویژگی‌ها سنگ بنای فیلم «نخستین انسان» First Man را تشکیل می‌دهند.

این فیلم بسیار دل‌نشین است، چون کارگردان دیمین شزل Damien Chazelle تصمیم گرفته است در بسیاری از صحنه‌های آن نمای بسته‌ی رایان گاسلینگ Ryan Gosling را بگیرد. صورت او مدام بر روی پرده‌ی سینما به نمایش درمی‌آید و تماشاگر با نگاهی عمیق در چشم‌های او در جستجوی این‌که به چه چیزی فکر می‌کند و چه احساسی دارد، فیلم را تماشا می‌کند.

گاسلینگ Gosling که در فیلم «لالا لند» La La Land با شزل Chazelle همکاری داشته‌ است، بهترین انتخاب برای بازی در این نقش است. او به‌جای آن‌که آرمسترانگ را مردی اسرارآمیز نشان بدهد که در برابر فشارها خم به ابرو نمی‌آورد، تصویری از او به نمایش می‌گذارد که در آن سخت در تلاش است تا احساسات و کارهای خود را مدیریت کند و سعی می‌کند این تلاش سخت را از دیگران مخفی کند.
البته مهربانی و لطافت زیادی هم در صحنه‌های آغازین فیلم دیده می‌شود، جایی که آرمسترانگ دختر نوزادش را به‌آرامی در بر گرفته و موهایش را در سکوت نوازش می‌کند. دخترش از یک بیماری غیرقابل درمان رنج می‌برد و رنج از دست دادن دختر کوچکش در تمام مدت و تا لحظات اوج فیلم با آرمسترانگ باقی می‌ماند.

همچنین بخوانید:
بررسی فیلم Night School؛ نقطه‌ی تاریک حرفه‌ی کاری کوین هارت

او درحالی‌که در بیستم جولای 1969 بر روی سطح ماه قدم می‌گذارد، به فضای لایتناهی خیره می‌شود و احساسات او در این لحظه‌ی تاریخی و بزرگ رگه‌هایی از اندوه دارد. این مردی است که دستاوردهای بسیاری داشته، از پس مسائل زیادی برآمده است، اما درد و رنج کلید اصلی هویت انسانی او هستند. در این لحظه و در لبه‌ی گودالی در سطح ماه، تنها و غرق در سکوت، او تبدیل به یک اسطوره می‌شود. نام او در تاریخ ثبت می‌شود. او شگفت‌زده و درعین‌حال لبریز از مالیخولیا است.این مالیخولیا در آخرین صحنه‌ی «نخستین انسان» First Man هم دیده می‌شود. صحنه‌ای که در آن آرمسترانگ و همسرش جنت Janet، با بازی کلر فوی Claire Foy، پس از پایان مأموریت در کنار یکدیگر هستند. آن‌ها در سکوت به‌آرامی دست‌هایشان را به سمت یکدیگر می‌برند و انگشت‌های همدیگر را لمس می‌کنند. حرکتی کوچک، اما سرشار از طبیعت انسانی.

سکوت آن لحظه و آرامش روی سطح ماه در تضاد شدیدی با بسیاری از صحنه‌های آرمسترانگ هست که در آن‌ها هواپیمای فضایی X-15 را خلبانی می‌کند، در کپسول Gemini VIII نشسته و در فضاپیمای آپولو Apollo حضور دارد. این صحنه‌ها بسیار پرهیاهو (طراحی صدا در آن‌ها تحسین‌برانگیز است) و پر از تکان‌های شدید و صدای موتور راکت است. بسیاری از این صحنه‌ها در اتاقک‌های خلبانی تنگ و کوچک هستند که حضور در آن‌ها نفس را بند می‌آورد. آرمسترانگ و بقیه‌ی فضانوردان تنگ کنار یکدیگر جا شده‌اند و حس خطری که در تمام این ماجرا موج می‌زند شگفت‌آور است.

این مطلب برگرفته از نوشته‌ی Soren Andersen در وب‌سایت The Seattle Times است.حال به بررسی نظر سایر منتقدین می‌پردازیم:

ریچارد روپر Richard Roeper ؛ شیکاگو سان‌تایمز Chicago Sun-Times
آن چیزی که باعث می‌شود این فیلم بسیار قوی، به‌یادماندنی و عالی باشد، تصویر بی زرق‌وبرقی است که از آرمسترانگ به نمایش گذاشته می‌شود. این فیلم تجلیل به‌جایی از اولین انسانی که پا بر روی کره‌ی ماه گذاشت می‌کند، اما درعین‌حال به مخاطب یادآوری می‌کند که او یک مرد معمولی خانواده‌دوست بود که واکنش پسر بزرگش به خبر مأموریت پدرش این بود: “پس یعنی نمی‌توانی به تماشای مسابقه‌ی شنای من بیایی؟”

جو مورگنسترن Joe Morgenstern ؛ وال‌استریت ژورنال
نکته‌ی قابل‌توجه در مورد شاهکار دیمین شزل Damien Chazelle، «نخستین انسان» First Man، این است: داستان برجسته‌ترین ماجراجویی بشر تابه‌حال را روایت کن، مأموریت آپولو 11 Apollo 11 که حدود نیم‌قرن پیش به ماه رفت؛ اما این داستان را از زاویه‌ی دید قهرمان بی‌احساس و کم‌حرف، نیل آرمسترانگ، روایت کن؛ کسی که برای اولین بار بر روی سطح ماه قدم زد. توجه زیادی به وضعیت روحی و ذهنی او بکن و درعین‌حال موفقیت فوق‌العاده‌ی این مأموریت را هم به تصویر بکش تا این داستان هم درباره‌ی انسانی از گوشت و پوست‌واستخوان باشد، هم‌داستان فتح بزرگ او.دیوید ادلستاین David Edelstein ؛ والچر Vulture
«نخستین انسان» First Man احتمالاً زمینی‌ترین فیلم فضایی است که تابه‌حال ساخته شده است. این فیلم بر پایه‌ی تنش ناشی از تکنولوژی‌هایی که به طرز خنده‌داری شکننده به نظر می‌رسند (فضانوردان انگار واقعاً در قوطی‌های حلبی به فضا می‌روند) و اهمیت روزافزون خانواده ساخته شده است.

اون گلایبرمن Owen Gleiberman ؛ ورایتی Variety
«نخستین انسان» First Man تنها برای فصل جشنواره‌ها زمان‌بندی نکرده است. این فیلم در آستانه‌ی پنجاهمین سالگرد قدم زدن آرمسترانگ بر روی ماه، به سالن‌های سینما می‌آید و برای تماشاگران تجربه‌ای است از مرور آنچه آمریکا زمانی انجام داده و آنچه آمریکا زمانی بوده است. پس از دیدن «نخستین انسان» First Man نظرتان به‌کلی در مورد پروازهای هوایی و حرکت تاریخی آرمسترانگ عوض خواهد شد. عمیق‌تر در مورد آنچه اتفاق افتاد خواهید دانست و خواهید فهمید این اتفاق چه بود و چه اهمیتی داشت و چرا همچنان اسرارآمیز باقی مانده است.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.