به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میزان، کان هالینن از رویکرد نظامی و امنیتی کاخ سفید به مساله افغانستان به شدت انتقاد کرد و افزود، افغانستان هیچگاه یک تهدید امنیتی برای آمریکا نبوده است.
وی با تاکید بر ضرورت نقش آفرینی کشورهای منطقه برای ثبات در افغانستان و آسیای مرکزی، ادامه داد: اگر آمریکا بخواهد یک صلح پایدار در افغانستان ایجاد شود، نقش آفرینی ایران ضروری خواهد بود. ایران بود که زمینه کار را برای کنفرانس برلین فراهم کرد که نخستین دولت پس از طالبان را تشکیل داد.
این کارشناس مسایل بین الملل اضافه کرد: اما دولت بوش این طرح را رد و ایران را جزئی از محور شرارت اعلام کرد. به نظرم اگر مقام های دولت ترامپ مانع از مشارکت ایران شوند، افقی برای پایان دادن به جنگ وجود نخواهد داشت.
هالینن نسبت به چشم انداز همکاری پاکستان و آمریکا ابراز خوش بینی کرد و گفت: با وجود تنش ها با ترامپ، دولت پاکستان نیز می خواهد به جنگ در افغانستان پایان دهد. این باعث افزایش برخی تنش ها در پاکستان شده است. روشن نیست که ارتش پاکستان به طور کامل برای پایان دادن درگیری ها در افغانستان آماده است یا نه.
وی افزود: ارتش آن کشور بر دشمن سنتی خود هند تمرکز دارد و دولت کنونی هند، سیاست تهاجمی دارد که ارتش پاکستان را نگران می کند و برای همین، پاکستان از طالبان در مقابل هند استفاده کرده است. پاکستان این سیاست را تغییر نخواهد داد، مگر آنکه واقعا احساس کند که امنیت آن تامین خواهد شد.
این روزنامه نگار آمریکایی ادامه داد: به همین دلیل نقش ایران، چین، روسیه و پاکستان در تحولات آتی افغانستان بسیار مهم است. راه حل آن کشور در یک صلح منطقه ای است و تنها این کشورها می توانند برای تحقق آن زمینه سازی کنند.
هالینن در پاسخ به اینکه آیا دولت ترامپ سیاست مشخصی برای خارج شدن از افغانستان دارد یا خیر، گفت: آنها هنوز راهبرد احتمالی خود را علنی نکرده اند. به خاطر داشته باشید که ایالات متحده در ابتدا به افغانستان رفت زیرا آنها می دانستند که نمی توانند در همان گام نخست دست به حمله به عراق بزنند. افغانستان گام نخست به سمت هدف اصلی، یعنی عراق بود طوری که در ابتدا به شکل راهبردی به افغانستان نگاه نکردند.
وی تصریح کرد: ایالات متحده حتی می دانست که طالبان در مورد اخراج اسامه بن لادن آماده مذاکره است. این سخن به این معنی نیست که واشنگتن در افغانستان منافع مشخصی ندارد. آمریکا نیروهای نظامی را در مرز ایران، چین و روسیه استقرار داده و پنتاگون آن را به عنوان یک فرصت برای فشار به آنها می بیند.
ستون نویس تارنمای سیاست خارجی در نقطه مرکزی یادآور شد: اما ایالات متحده هرگز نیرو و تلاش های لازم را برای بهبود وضع افغانستان به کار نبرده است، هرچند که به طور اساسی روشن نیست آیا می تواند این کار را انجام دهد یا خیر.
هالینن با تاکید بر اینکه «مشخص شده همه سیاست های آنها در افغانستان به بن بست رسیده است»، گفت: پنتاگون می خواهد خارج شود اما نمی خواهد همه آنچه که سرمایه گذاری کرده را بر باد دهد، زیرا می ترسد دولت افغانستان سقوط کند. آنها سعی داشتند وظیفه بهبود اوضاع افغانستان را به سیا منتقل کنند اما این سازمان زیر بار نرفت.
وی افزود: افغانستان نه تنها به یک گورستان برای ابرقدرت ها تبدیل شده است، بلکه یک قبرستان برای شهرت و اعتبار خیلی هاست و سیا دوست دارد شهرت خود را حفظ کند. بنابراین، ایالات متحده از پایگاه های پیشینش خارج شده و تمرکز خود را بر دفاع از مناطق شهری متمرکز می کند.
این تحلیلگر مسایل بین الملل توضیح داد: در واقع با این کار، مناطق غیرشهری و حومه ها را به طالبان منتقل می کند. از سوی دیگر نیروی هوایی ایالات متحده طالبان را از هر گونه پیروزی بزرگ باز می دارد اما هم زمان بمبارانهایش مردم محلی را خشمگین می کند. به طور کلی باید گفت آمریکا خود را در مخمصه بدی گرفتار کرده است.
هالینن با اشاره به نارضایتی گسترده در آمریکا از درگیری های نظامی در نقاط مختلف جهان گفت: من فکر می کنم مردم آمریکا از جنگ خسته اند و بیشتر آنها گوششان به این حرف ها بدهکار نیست. نظرسنجی ها نشان می دهند که تعداد قابل توجهی از آمریکایی ها نمی دانند که هنوز در افغانستان می جنگیم.
وی با اشاره به طرح موضوع امنیت ملی برای توجیه اشغالگری در افغانستان افزود: افغانستان هرگز تهدید امنیتی ملی برای ما نبوده است. اسامه بن لادن یک شهروند افغانی نبود و بیشتر حمله کنندگان 11 سپتامبر شهروندان سعودی که سرچشمه افراط گرایی مذهبی در جهان است، بوده اند.
این تحلیلگر مسایل منطقه ادامه داد: طالبان همیشه محلی گرا بودند و هرگز نگاه و دیدگاه جهانی نداشتند. در سال 2007 (1386) ، طالبان متعهد شدند که هیچ ارتباطی با ایدئولوژی 'بیرونی' و هیچ برنامه ای برای حمله به ایالات متحده یا متحدانش نداشته باشند. آنها فقط خواستار خارج شدن ایالات متحده و ناتو بوده اند.
ایرنا از این روزنامه نگار پرسید که ترامپ می خواهد سربازان آمریکایی را از افغانستان بیرون ببرد اما به نظر می رسد که وزیر دفاع آمریکا مخالف آن است. با توجه به این تضادها، سیاست ایالات متحده در افغانستان در چند ماه آینده چگونه پیش خواهد رفت؟
هالینن پاسخ داد: تلاش برای فهم آنچه که رئیس جمهوری ترامپ می خواهد انجام دهد، بی فایده است. به نظرم در تحلیل نهایی، او آنچه را که ژنرال ها می خواهند، انجام می دهد. ژنرال ها خود مطمئن نیستند که چه باید بکنند، اما آنها نمی خواهند به دلیل 'از دست دادن افغانستان' سرزنش شده و متهم شوند.
وی با بیان اینکه «فکر می کنم آمریکایی ها مذاکرات را در قطر ادامه خواهند داد و سعی می کنند راهی برای مقابله با چالش ها برای کاهش تلفات خود پیدا کنند»، اظهار کرد: تاکید می کنم، دولت ترامپ بر اساس تصمیم های آنی عمل می کند. بنابراین سخت است بگویم چه می خواهد بکند. با این حال، من فکر می کنم همه چیز در جهت آتش بس و مذاکرات جدی حرکت می کند.
آمریکا زلمای خلیل زاد را به عنوان نماینده ویژه خود در امور افغانستان برگزیده و او به دنبال مذاکره با طالبان به منظور بازگردان آنها به میز مذاکره است.
این اقدام آمریکا با توجه به در پیش بودن انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان و بی ثمر بودن 18 سال لشکر کشی به این کشور، انجام می شود.
